30 november 2009

Jarige Jet

Opnieuw feest!



De jarige Jet werd alweer acht jaar!
Opnieuw een huis vol mensen,
gezelligheid & leuke kadootjes.
En jammergenoeg een ziek Jetje
dat geen hapje taart heeft genomen
maar dat wel erg gelukkig was dat ze eindelijk kreeg
 waar ze al zolang naar uit keek



Reken maar dat Snuffeltje goed verzorgd
 en vertroeteld gaat worden :-)

26 november 2009

Meevaller en modeshow (viel ook mee)

We hadden een vandaag mooie meevaller. Gisteren ging er iets mis toen m'n man iets wilde aanpassen in 'mijn kpn'. Het systeem liep vast wat tot gevolg had dat hij ineens een nieuw abonnement op zijn naam had staan (daar begint de ellende weer... dacht ik).Ik heb vandaag gelijk gebeld, sprak een zeer vriendelijke medewerker die alles gelijk regelde en hij zei: "U spreekt met een afdeling die uit coulance bepaalde dingen mag regelen. De komende zes maanden krijgt u uw abonnement 15 euro goedkoper! Voor het ongemak." Ik geloofde mijn oren niet, vroeg het nog eens na. Maar het was echt zo! Na mijn 'zeur'blogje over alle tegenvallers dus ook melding van goed nieuws :-)

Nog een meevaller was de modeshow die ik vanavond heb gelopen, Jente op de catwalk, wie had dat ooit gedacht... :-) Een hele ervaring, maar ontzettend leuk (achteraf, vooraf vooral zenuwen). De modeshow was een vrijwilligersklus die we met een groep uit de kerk hebben georganiseerd, met als doel voor dak-en thuislozen een gezellige avond te organiseren en om kleding uit te delen op een ludieke manier. We hadden ontzettend veel kleding gekregen en moesten allemaal een keer of vijf op. Het publiek was erg enthousiast en na afloop hebben veel mensen 'gewinkeld', heel gezellig, heel ontspannen. Wat over was (dozen vol!) gaat naar een kleding winkel van die organisatie. Al het geregel en georganiseer was echt de moeite waard!

25 november 2009

Weer een ribje minder

Twee maanden geleden heb ik eens geschreven over alle rekeningen die de laatste maanden de weg naar onze brievenbus hebben gevonden. Het was een flinke aanslag op onze spaarvarkentjes en ik schreef over ons denk-voor-je-rent projekt: niet gelijk naar de winkel rennen, maar kijken of we het ook zelf kunnen oplossen, zelf kunnen maken of goedkoper kunnen regelen. Tegelijk had ik ons weekbudget voor de boodschappen (en dierenvoer, persoonlijke verzorging, postzegels etc.) verlaagd naar 85 euro per week. Ik heb niet het gevoel dat ik extreem zuinig ben geweest (dat lukt me eerlijk gezegd ook niet) en dat er niets meer kon. Een jaar geleden had ik niet gedacht dat we ons hier goed mee zouden kunnen redden, maar het lukt en we eten net zo lekker en gezond als voor die tijd. We hebben een wijntje en chips in het weekend, maar zaken als tijdschriften, pakken koeken, verse bloemen zijn voorlopig in de ban gedaan en ik ben zelf de jongens gaan knippen.

Ik dacht net: gelukkig, de komende maand (met eindejaarsuitkering) houden we mooi wat over. Maar helaas heeft een onderhoudsbeurt van de auto en de APK-keuring roet in het eten gegooid en ons Rabo-varkentje (onze flexibele spaarrekening) opnieuw van een rib ontdaan. Naast de reguliere dingen nieuwe banden en 'n nieuwe distributieriem, dat valt behoorlijk tegen. Het tijdelijke budget van 85 euro blijft dus voorlopig nog even (minder lijkt me niet erg reëel voor een gezin van vijf personen) en ook verder zit de knip even op slot, ik wil gewoon een buffertje hebben voor onverwachte zaken.

Het consuminderen dat in huize Jente vrijblijvend en vanuit overtuiging begon is inmiddels niet zo vrijblijvend meer. Goed opletten is geleidelijk via besparen verschoven naar bezuinigen, gevoelsmatig zijn dit toch heel verschillende dingen en ik moet hier soms best aan wennen. Wennen dat op 'op' is, dat ik laarzen heb gekocht via Marktplaats (vrijwel nieuwe!), dat we niet alle goede doelen meer zo kunnen steunen zoals we gewend waren. Moeten 'wennen' is geen ramp en gelukkig is het niet zo erg dat ik de hele dag loop te rekenen (en dat wil ik ook graag voorkomen).

En gelukkig is tevreden zijn niet alleen afhankelijk van geld. Zo werd ik helemaal blij van de kussenhoesjes, die ik vanavond op bestelling gemaakt heb voor iemand...



23 november 2009

Een krokodil op je bord

Heel af en toe kruipt er over de kinderborden een krokodil,
tussen de bosjes door... naar de rand van het bord...



... met smaak word hij stukje bij beetje een kopje kleiner gemaakt.

Erg handig als een komkommer op moet (zoals vandaag) en een keer geen gezeur aan tafel, want een krokodil opeten is altijd feest. Dit in tegenstelling tot de standaard macaroni waar ongeveer dezelfde ingrediënten in gaan en wat ze ècht niet lusten (zeggen ze). De enige afspraak is dat de 'bosjes' op moeten zijn voordat de krokodil verslonden is en meestal willen ze hier hun best voor doen, zeker als ze de 'gewone' macaroni in de pan zien liggen :-)

Feestelijk weekend

Het afgelopen weekend stond eigenlijk helemaal in het teken van het feest van mijn schoonouders. Allerlei laatste voorbereidingen zoals een lange vlaggetjesslinger in elkaar zetten (leuk idee, maar ik verkijk me altijd op de hoeveelheid werk m'n idee met zich meebrengt :-), een broek inkorten die mijn man de ochtend voor het feest nog had gekocht (hij noemt dit soort acties strakke planningen, ik heb hier andere formuleringen voor... grrr... maar heb het in die tien jaar dat we elkaar nu kennen afgeleerd om hem te heropvoeden, het helpt gewoon niet (en ik wist dat hij nog een broek in de kast had liggen die ook netjes was), tassen en cadeautjes inpakken enzo. 

En toen op pad, eerst naar hun huis, toen door naar de locatie. Na een mega druk bezochte receptie in besloten kring een buffet, het was een gezellig samenzijn en we hebben heerlijk gegeten. Het was leuk om hen te zien genieten van alle drukte en aandacht en van de dingen die we voor hen hadden bedacht.

De kinderen hebben zich ook goed vermaakt, gelukkig maar, want ze zagen er best tegenop: zo'n groot feest en zoveel mensen. Qua opvoeding moet er hier en daar wat bijgeschaafd worden, zo hebben we een konijntje dat zijn tandjes wel heel gretig in een slablaadje zette en een zeer bourgondisch aangelegd kind dat de weg naar de 'tap' goed wist te vinden. Ik heb niet alles gezien, maar hij heeft heel wat flesjes en (halve) glaasjes cola in handen gehad...




We zijn er blijven slapen en hebben zondag een gezamenlijk ontbijt gehad met zijn allen, daarna naar de kerk en nog koffiedrinken. In de loop van de middag kwamen we thuis van een erg leuk, gezellig (maar ook intensief) weekend. Nu weer over tot de orde van de dag, al duurt dat maar even want de volgende verjaardag in ons gezin is alweer in aantocht en ik krijg deze week ook nog diverse mensen op bezoek die niet op mijn verjaardag konden komen. Gezellige boel, maar van klussen en werken komt dan niet veel :-)

18 november 2009

geschrokken darmen

Vandaag eens wat anders op tafel gezet, een ovenschotel met gierst en sperziebonen. Met het idee om het recept op m'n blog te zetten, het was al weer een tijd geleden dat ik wat lekkers gedeeld heb en dit klonk zo anders en zo gezond.

Verwachtingsvol op tafel gezet
lange gezichten boven de kinderborden
een trage hap naar de mond
waar lange tanden van elkaar gingen
de eerste hap was binnen
zoon van vijf geeft zijn oordeel:

"Mama,
mijn darmen schrikken!
en mijn hersens lachen over mijn buik."

Het recept laat ik maar achterwege al heb ik zelf met smaak gegeten, meer geschrokken darmen wil ik niet op mijn geweten hebben!

17 november 2009

Nagenieten

Afgelopen zondag hebben we een gezellige dag gehad. We zijn eerst met zijn allen naar de vroege kerkdienst geweest. Daarna een flinke kop koffie, want het was toch wel erg vroeg (de avond ervoor hadden we al visite gehad :-) En de kadootjes, want daar was 's morgens ook geen tijd voor geweest. Ik kan me helemaal uitleven in mijn moestuintje, want ik kreeg het boek 'Grow your own drugs' (over de geneeskrachtige werking van planten en niet de geestverruimende kant van sommige soorten :-). Eens kijken welke kruiden ik nodig heb in m'n tuintje voor huis-tuin en keukenkwaaltjes. De oudste twee hadden voor het eerst zelf een kadootje uitgezocht (en glunderdeglunder... er ligt ligt niets onder mijn hoor, mama!) en ik kreeg twee petit four schaaltjes van Janneke Brinkman (om snoepjes op te leggen, zeiden ze). En ik kreeg een zak dropjes, familietraditie voor de grote mensen in ons gezin ;-)

Vrij snel kwam de eerste visite, ook weer met een heel leuk kado: een haakboek met allerlei bloempatronen! Ik kan flink aan de slag! De hele dag druppelde het bezoek door, de een kwam en de ander ging. Gezellige gesprekken, zelfgebakken taart, samenzijn, leuke kadootjes, telefoontjes.

Het allermooiste die dag was dat mijn zusje er was met haar vriend. Voor het eerst in elf jaar weer mijn verjaardag vieren met iemand uit mijn eigen familie erbij, een kado waar ik erg dankbaar voor ben en stil van word. Ik wil meestal niet al te persoonlijk worden op m'n blog, maar ik merkte dat ik niets te bloggen had juist omdat ik hier hier zo mee bezig ben. Besparen & creadingetjes... goed om mee bezig te zijn en dat gaat ook nu wel door hoor, maar het valt zo in het niet met waar ik zoveel aan denk momenteel. Als je iets terug krijgt wat je zolang bent kwijtgeweest, dat maakt het gewone zo bijzonder.. het gewone dat je kunt zeggen: mijn zusje was er ook.

13 november 2009

Lijstjes, lijstjes

In mijn hoofd, op kladjes, in mijn agenda de onderstaande lijstjes:

  1. kadootjes en leuke dingen regelen voor feest schoonouders
  2. kleren en schoenen etc. die er nog moeten komen voor het feest
  3. wat er mee moest voor logeerpartijtje van dochter vandaag
  4. inkopen voor de sint en de eerste schoenzetronde
  5. boodschappen voor m'n verjaardag 
  6. mijn verlanglijstje (mag ik niet meer op kijken, maar moest ik wel bedenken ;-)
  7. voorbereidingen voor een modeshow en kleding'winkeltje' in een opvangtehuis (vrijwilligersklus vanuit de Michacursus)
  8. bestellingen die deze week en volgende week genaaid moeten worden en alles wat daar voor nodig is
  9. 'zakelijke' regeldingen, afspraken, bloedbank voor de derde keer afzeggen (sta nog steeds niet altijd stevig op mijn benen na alle grieperigheden hier in huis)
  10. help! wat moet er thuis nog allemaal gebeuren?
Ondanks alle lijstjes in mijn hoofd (die soms heel logisch en gestructureerd lijken en soms wat door elkaar heen lopen) is het lekker weekend! En ik ben met de boodschappen maar even voor praktisch gegaan: vrijwel alles bij één winkel gehaald die ik het prettigst vind winkelen. Het had goedkoper gekund bij een winkel ergens anders in de stad, maar soms als ik het druk heb wil ik het liefst even overzicht en mijn vertrouwde winkel.

Morgen nog een druk dagje, maar zondag wordt het vast gezellig met familie en vrienden, sommige kadootjes werden al bijna verraden ("Mama je krijgt een boek, maar het gaat niet over plantjes hoor!... uh (oeps).... en ook niet over herten en brandweerauto's enne, enne... schapen en treinen...") en het aantal kaarsjes ... ? tja...


Een dagje later...
Ik lees het nog eens over... lekker interessant voor jullie al die lijstjes...  ;-) De dingen die echt moèsten zijn inmiddels gelukkig gedaan, nog wel allerlei leuke of kleine dingen te doen. Maar de rust is terug gekeerd in huize Jente (en vooral in het hoofd van Jente...) Een fijn weekend allemaal!

12 november 2009

Lampions en volle snoeppotten

Het gonste hier al een hele tijd rond: het is bijna Sint Maarten! Het zat echt in de lucht: op school, in de winkels. Sint Maarten zei ons niet zoveel, waar wij tot nu toe gewoond hebben werd het gewoon niet gevierd. Maar hier in deze stad is het voor kinderen zo ongeveer de belevenis van het jaar. Op school werden de lampionnen geknutseld, de liedjes geoefend en het verhaal van Sint Maarten werd uitgelegd. Dat ik het niet kende... dat heeft me meer dan één verbaasde, ongelovige blik opgeleverd :-)

Maar goed, er stond een bak snoep klaar in de gang en daar kwamen na het eten de eerste lampionnetjes aangelopen. Echt heel leuk, die kleintjes verlegen zingen omdat het hun eerste keer was. De ouderen ook verlegen, waarschijnlijk hun laatste keer ;-) Tegen half zeven gingen ook bij onze kinderen snel de jassen aan, lampionnen aan en daar gingen ze! Langs de deuren (met papa een eindje achter hen, op de stoep), dapper zongen ze hun liedje en waren reuze blij met al dat lekkers...



... zoveel dat het niet eens in hun snoeppotten paste (ieder kind heeft bij ons een eigen pot, waar de snoepjes die ze krijgen ingedaan worden. Nooit meer ruzie dat iemand anders net dan ene snoepje heeft opgegeten en ze eten het wat meer gedoseerd op, juist omdat het in hun eigen pot zit)  Dat wat niet paste vond snel een bestemming en tegen de tijd dat ze naar bed gingen paste overal een deksel op ;-)

Vandaag, the day after, heeft mijn kleurstoffen-theorie opnieuw bewijs gekregen... oef, wat een stuiterballetje had ik hier in huis! Sinds ik het vermoeden heb dat kleurstoffen (en/of veel suiker) hem zo onrustig en beweeglijk maken haal ik alleen nog ranja en snoepjes in huis die geen kleurstoffen bevatten. En het ging ook super goed met hem. Morgen dus maar even checken welke snoepjes hij uit de pot pakt :-)

10 november 2009

Aanstormend talent (2)

Onze jongste heeft ontluikend talent en doorzettingsvermogen
zo toverde hij al eens de muren (en de rest
van de kamer) om tot uniek schilderij
Ondertussen vaker op muren en deuren en beddegoed
 kleine werkstukjes gevonden
Boze vermaningen, trap zitten, stiftverboden
niets houdt hem tegen om nieuwe kunstwerken te bedenken

Hier zijn laatste werk
"Vloerkleed met autoweg"


Voor later de foto en de roem
vandaag de trap en een boenende moeder

9 november 2009

Rommeldagje en kledingstress

Af en toe zit ik echt te denken: waar zal ik nu weer eens over bloggen? De inspiratie is dan gewoon even zoek en de tijd om 't terug te vinden is er ook niet. Druk met allerlei afspraken, bestellingen, regeldingen, klussen in huis. Vandaag had ik een paar korte afspraken, die de middag en avond in onhandige porties tijd verdeelden. Zo had ik om kwart over zeven en kwart over acht een tien-minuten gesprek op school. Goed voor de conditie al dat fietsen, maar behoorlijk onhandig. Gelukkig net wel een tasje af kunnen maken dat iemand had besteld. Op naar de volgende bestellingen, ineens is het best druk en heb ik nog heel wat naaiklussen liggen. Al met al kan ik binnenkort een mooi bedrag overmaken voor het alfabetiseringswerk, leuk om zo met leuke dingen maken een goed doel te kunnen steunen.

Verder heb ik vanmiddag in de stad lopen ronddolen, binnenkort een feest (40 jarig huwelijk van mijn schoonouders) en het wil nog maar niet lukken met de kleding. Kleding genoeg, maar budget wat minder, flinke portie besluiteloosheid erbij en een scheutje hekel aan volle winkels... Dochter heeft inmiddels een setje compleet, de jongste ook (en ik heb hem vandaag ook vast geknipt, toch maar zelf gedaan en 't ziet er gelukkig netjes uit :-). Zelf ben ik bijna compleet, ik ben nog in onderhandeling met iemand van marktplaats over een paar laarzen, bijna nieuw. Nog nooit tweedehands schoenen voor mezelf gekocht, maar deze zagen er nog erg mooi uit (en ik kan ze passen voor ik ze koop). Alleen nog kleren voor m'n man en oudste zoon. Ik zal blij zijn als alles in huis is, ook al zijn het 'maar' kleren, het heeft me af en toe een gestrest gevoel.

Daarnaast zijn we bezig met de leuke dingen van het feest voor te bereiden, nu we ideeën hebben en het kado bedacht is geeft dit veel plezier en voorpret. Toch lopen plezier en gemis wel door elkaar heen, juist nu we blij zijn met het jubileum van m'n schoonouders lijkt het huwelijk van mijn ouders helemaal zo kort. Ze waren 17 jaar getrouwd toen mijn moeder overleed en dat is alweer 17 jaar geleden. Alles heeft zijn plekje, maar die speciale momenten halen 't even van zijn plekje om het opnieuw een plekje te kunnen geven.

7 november 2009

Nieuwe CV en samen genieten

De nieuwe CV-ketel hangt op zijn plekje. Gisteren is m'n man met zijn collega (die installatiewerk doet) bezig geweest, eerst naar de groothandel waar we tegen kostprijs de spullen konden kopen. Samen hebben ze de boel geïnstalleerd en gelukkig werkt alles prima. De kou in huis tijdens het klussen viel gelukkig mee, al heb ik 's middags wel even koeken gebakken in onze gasoven om de kilte uit de huiskamer te krijgen. Collega wilde niets hebben voor deze klus, maar dat vonden we te gortig. Hij heeft er een vrije dag voor genomen om ons te helpen en daarom hebben we een leuke VVV-bon kado gedaan.

Ik ben benieuwd hoe het verbruik de komende tijd zal zijn, ik verwacht een stuk minder. Qua comfort merkten we wel meteen verschil: het water in de douche werd eindelijk lekker warm en ook een stuk sneller. De oude ketel gaf vaak lauw water, zelfs met thermostaatkraan die toch op temperatuur zou moeten mengen. Dit is voorlopig de laatste grote klus die we aanpakken, de komende tijd worden ons Rabo en ASN varkentje eerst wat bijgemest ;-) Een kleine 'investering' die ik vanochtend nog wel gedaan heb is het tekenen van het contract voor de moestuin, maar daar plukken we hopelijk volgend jaar letterlijk en figuurlijk de vruchten van. Leuk om naar uit te kijken en om een plannetje te maken.

Vandaag waren we verder de hele dag bezig geweest met klussen, boodschappen doen, schoonmaken enzo. De kinderen hebben zich samen goed vermaakt, ook toen we vanmiddag nog bezoek kregen. Om nog gezellig samen iets te doen hebben we in plaats van warm eten het gourmetstel op tafel gezet. Met wat stokbrood, kruidenboter, groente, pannenkoek, ei en wat vlees lekker gekokkereld. De kinderen hadden veel plezier en wij daardoor ook, hoe makkelijk kan genieten zijn.

4 november 2009

Besparen op zeep

Vanochtend toen ik de jongens even snel wilde douchen was ik er helemaal klaar mee. Opnieuw schoot ik enorm uit met hun shampoo, hetzelfde merk als het mijne alleen dan zonder 'prik voor in de ogen' (wat erg tegenvalt als ik de jubelzangen van de jongste hoor als ik zijn haren uitspoel) en met kinderluchtje. Ik deed niet eens raar of gehaast en toch liep het gewoon de fles uit! Terwijl je bij mijn variant echt moet knijpen. En dan te bedenken dat kinderen vaak zelf hun zeep pakken... slimme zet van die fabrikant.

Deze moeder doet er niet langer aan mee om zijn portemonnee te spekken. Ik heb de zak met plastic afval opgezocht (dat wordt hier sinds kort gescheiden opgehaald) en heb er er een leeg zeeppompje uitgehaald. Vanaf nu één of twee keer pompen en dat moet dan genoeg zijn voor een schoon koppie haar.

Dat lege zeeppompje ging ook al wat langer mee dan de fabrikant wenste. Deze tip voelt wat vrekkerig :-) maar het werkt wel. Als de vloeibare zeep bijna op is en ik heb geen zin om er speciaal voor naar de winkel te rijden, dan vul ik het gewoon bij met een beetje water. Voorzichtig schudden en dan kun je er nog prima een tijdje je handen mee wassen.

3 november 2009

Toneelstukje bij de kapper

Vanmiddag ben ik voor het eerst sinds maanden naar de kapper geweest. Voor de zomervakantie kwam het er niet van vanwege ons franse vakantiegastje, ik kon toen niet al te lang van huis weg zijn en had ook geen zin om haar mee te nemen. Besloot toen dat lang haar ook wel weer eens leuk zou zijn en aangezien mijn haar wat krult kon ik het gewoon lekker laten groeien. Deze maand hebben we een groot feest en ook nog wat kleinere feestjes, dus ik wilde het eens laten bijknippen. Op naar een kapster die hier in de buurt zit en zeer budgetvriendelijk knipt, aardig is en me geen al te hippe modellen of kleurspoelingen probeert aan te praten (durf ik toch niet :-)

Met natte haren over mijn gezicht hoorde ik een oudere mevrouw een gesprekje beginnen met m'n jongste.
* 'Zo, en hoe oud ben jij dan jongen?'
- 'Eén jaar' en één vingertje de lucht in, onschuldige blik in de ogen
* 'Nee... ik denk dat jij al twee bent!'
Hij speelde het spelletje vrolijk mee en begon als een tweejarige te brabbelen, geen touw aan vast te knopen. Hij nam die mevrouw gewoon beet, dat kleine (lieve) draakje. De kapster en ik begonnen allebei te grinniken en ik heb die mevrouw maar snel verteld hoe de vork in de steel zat en dat hij over een poosje al vier wordt! Die mevrouw kon er ook wel om lachen. Ondertussen stond hij wat verlegen met onschuldig gezicht naast me, al die aandacht was toch teveel van het goede. Ik weet niet wat dat nog gaat worden, drie jaar en dan al toneelstukjes opvoeren en in je rol blijven...

Verder ben ik in de weer geweest met kadootjes bedenken en maken. Voor een vriendin een 'startpakketje' voor het pimpen van t-shirtjes samengesteld. Ze was na de workshop erg enthousiast en wilde thuis ook aan de slag. Dat zou nu toch moeten lukken...



Het speldenkussen is een idee dat ik heb opgedaan bij de zelfgemaakte kadootjes blog en ik heb er vandaag alweer iets leuks gezien. Ik krijg helemaal de smaak te pakken om zelf dingen te maken en tot nu toe vinden de ontvangers het ook erg leuk om persoonlijke kadootjes te krijgen. Maar ik ben nog niet helemaal 'om' en check het altijd wel even of iemand het leuk vindt om een zelfgemaakt kado te krijgen.

1 november 2009

Moestuintje!

Vrijdagmiddag werd ik gebeld door iemand van de moestuinvereniging, of ik belangstelling had voor een klein tuintje. Eerst dacht ik: helemaal nog niet zoveel zin in, laat maar wezen. Maar we zijn er even wezen kijken en toen begon het toch te kriebelen. "Kunnen we hier de aardbeien neerzetten, daar de bonen, de bieten. En de bessenstruiken kunnen mooi voor de winter over..." Het is een klein tuintje, een kleine 50 m2. Mooi om te proberen hoe het bevalt, want tuinieren op een complex is toch anders dan in je achtertuin (er zijn periodieke schouwingen of alles wel netjes is :-).

Leuk die voorpret van het plannen maken voor de indeling en het opstellen van een zaaischema. Het lijkt me erg lekker (en gezond) om weer uit eigen tuin te kunnen eten! Ik heb dat echt gemist (ik geef toe: meer de groente en het fruit dan al het werk dat eraan vast zit). En het is een concrete stap in het duurzamer leven en minder belastend bezig zijn voor het milieu. Leuk ook om de kinderen erbij te kunnen betrekken, ze vonden hun eigen 'tuintje' dit jaar erg leuk en begonnen er vandaag tijdens het kijken gelijk over. Of het financieel 'uitkan' op zo'n klein perceeltje weet ik niet, maar dat mag de pret niet drukken :-)
Ik bel morgen gewoon dat we het doen.