Van alles wat

En toen was het alweer zaterdag! De week is omgevlogen. Een week met allerlei huis, tuin en keuken momenten en bijzondere gebeurtenissen.

Een indrukwekkend moment was de bruiloft van mijn nichtje. Het was feest, maar omdat mijn oom ernstig ziek is was het soms ook best moeilijk. De dingen kunnen dan zo door elkaar heen lopen: geluk, blijdschap, gezelligheid, tranen, stilte, pijn en natuurlijk dankbaarheid dat hij er nog bij kon zijn. Toch overheerste het feestgevoel, ze hadden echt hun best gedaan om er een mooie dag van te maken voor het bruidspaar. Dit kon ook dankzij een paar super vrijwilligers die ik hier graag wat aandacht geef, de mensen van stichting a.mbulance wens! Ze hebben m'n oom en tante met de ambulance naar alle locaties gereden, gaven zorg als dat nodig was, letten op hem, maar ook op het bruidspaar. Ontzettend mooi en indrukwekkend. Petje af voor deze mensen!

Er waren ook veel gewone dingen deze week. Waar ik erg van geniet zijn de geraniums die ik in de garage heb laten overwinteren. Ze doen het prachtig! Er zitten veel mooie bloemen en knoppen in, in alle drie de planten. Het experiment is dus goed geslaagd. Zoals je op de foto kunt zien was het erg regenachtig vandaag bij ons. Jammer genoeg ook in Limburg, waar m'n man samen met twee kameraden Limburgs Mooiste heeft gereden. Gistermiddag is hij vertrokken richting het zuiden. Ze hebben een nachtje op een camping gestaan en vanochtend moesten ze flink aan de slag: 135 kilometer met Overijsselse benen door de heuvels van Limburg wielrennen. Maar is het is gelukt! Best stoer in de regen!

Onze middelste werd tussen de middag opgehaald en ging met een vriendje mee naar de camping. Hij zou pas na het avondeten terug komen, dus we waren nog maar met zijn drietjes over. We hebben een heerlijk rustig dagje gehad, zijn even naar het Ecodrome geweest (we hebben een abonnement en gaan wel vaker voor een uurtje die kant op). Nu het 'gestructureerde' kind kind er niet was en een dromer en een vrijbuiter waren overgebleven besloot ik om eens helemaal 'fout' bij de tv te gaan eten. Ik kan me niet herinneren wanneer we dat gedaan hebben en het leek me echt eens heerlijk... Terwijl we ons zaten te vergapen aan een prachtige film uit de dvd box Life werd er zonder gemopper en gezeur gegeten, ook wel eens fijn ;-)

Tot slot nog een foto die dochter heeft gemaakt. Ze is bezig met een werkstukje over zelfvoorzienend leven en leest een boek van John Seymour. Af en toe probeert ze iets uit, zoals hieronder het opwarmen van water met behulp van zonne-energie. In een mand met reflecterend materiaal legde ze flesjes water. Het proefje was geslaagd, 's avonds hadden ze lekker warm water om de voeten mee schoon te wassen. Voor herhaling vatbaar.

Echt leuk om te zien hoe enthousiast ze is over dit onderwerp, ze bedenkt allerlei dingetjes om iets te recyclen, zelf te maken of te kweken. Zo heeft ze in mijn moestuin een paar rijtjes koren gezaaid (van een korenaar uit Zeeland die ze vorig jaar in de vakantie had meegenomen), zodat haar hamstertje komende winter genoeg graankorrels kan snoepen :-)

Nou... ik ga boven de boel tot orde manen (de oudste twee logeren bij elkaar), nog snel een hartige taart bakken en dan lekker op de bank met een boek. 'n Fijn weekend verder!

Kruisbessen plukken en een verrassing

Na een weekje vakantie is het huis vandaag weer stil en rustig. Aan de ene kant best saai, ik vind het gezellig als de kinderen thuis zijn. Aan de andere kant is het ook lekker om weer even gewoon je dingen te kunnen doen, om even alleen te zijn met je gedachten, zonder de hele tijd op te letten of er geen ruzietjes ontstaan en er kamers worden 'verbouwd' boven. Die week vrij was trouwens wel lekker, we moeten in onze regio nog best lang tot de zomervakantie en ze zijn nu lekker bijgekomen. Al moesten ze ook weer vol aan de bak met allerlei toetsen vandaag.. dat was even een tegenvaller op de eerste ochtend na de vakantie...

Zaterdag heb ik samen met de oudsten de kruisbessenstruik leeggeplukt, we haalden er een goede kilo besjes af. Hele strategieën werden er ontwikkeld om je maar niet te prikken aan die stekels, de ene nog beter dan de andere. 's Avonds heb ik de meeste bessen schoongemaakt en er lekkere jam van gemaakt. Zo kunnen we nog lang nagenieten van al dat fruit. Want iedere keer als we een potje zelfgemaakte jam open maken voelt het even alsof de zomer terug is, al is het midden in de winter. Dat maakt het voor mij zo leuk om zelf dingen in te maken, je hebt er in een saaie herfst of kille winter zoveel napret van.

Genieten doe ik ook van de prachtige bos pioenrozen die ik zomaar kreeg van een vriendin. Ik was boven en hoorde de bel. Mijn man deed open en tegen de tijd dat ik beneden was stond hij met een bosje bloemen in zijn handen: verrassing van A.! Ik was er helemaal beduusd van... ontzettend leuk & bijzonder om zo verrast te worden.

Straks ga ik vast ook genieten van alle was die weggestreken en gevouwen is...
Maar nu is de aanblik van al die stapels nog vrij deprimerend :-(
Muziekje aan, kopje koffie erbij en snel aan de slag.

Inmaken en bewaren

Wat leuk dat er zulke hartelijke en lieve reacties kwamen op mijn 'ik ben er weer' berichtje! Zo wil je wel vaker je mailbox openen... :-) dank jullie wel!

De laatste weken ben ik lekker thuis bezig geweest, met allerlei 'kneuterige' dingen. Gewoon in de moestuin en in de keuken, om dingen in te maken of te conserveren, om voorraadjes aan te leggen (of gelijk op te eten, ook lekker ;-).  Roeren in een pan met verse aardbeienrabarberjam, bloemetjes plukken om te drogen, appels schillen om in mijn droogapparaat te leggen. Dit is iets waar ik helemaal van op kan laden en daarom doe ik dat lekker vaak de laatste tijd.

In de garage vult m'n voorraadkast zich langzaam met jam & siroop, de potten gedroogde appel, banaan, aardbeitjes en gedroogde groenten (voor nasi of soep) worden steeds voller. Gedroogde groenten en fruit kun je erg lang bewaren en de voedingsstoffen blijven grotendeels bewaard. Na het drogen (ca. 2 kWh) kost het verder geen energie meer om het te bewaren, in tegen stelling tot invriezen. En wat belangrijk is: we vinden het erg lekker, de kinderen zijn dol op gedroogd fruit. Het is een lekkere en gezonde snack, voor thuis of om mee naar school te nemen. Het apparaat staat op zaterdag dus geregeld aan met appelschijven en met fruit of groenten die ik op dat moment in huis heb.

Verder heb ik een eerste potje tijmsiroop weggezet op een donkere plek. Er ligt munt te drogen voor de thee, kamille om te stomen (of om m'n haar mee te spoelen) en goudsbloemen om goudsbloemenolie van te trekken. Elke keer een beetje, ook dan komen de potten vol.

Een nieuw experiment is groenten inmaken door middel van melkzuurgisting. Zuurkool wordt op deze manier ingemaakt, maar ook andere groenten kun je op deze manier conserveren. Een makkelijke manier trouwens, want je doet de groente rauw in de pot en zet het weg op een koele donkere plek. Naast makkelijk is het ook een gezonde manier van inmaken is. Melkzuurbacteriën hebben een goede invloed op je maag en darmen (las ik hier).

In het 'complete handboek voor inmaken en bewaren' van A. Spreng staat een basisrecept om mixed pickles mee te maken. Toen ik afgelopen week wat bloemkoolroosjes over had schoot dit recept me te binnen en omdat ik zin had om eens iets nieuws uit te proberen ging ik aan de slag. De bloemkoolroosjes sneed ik klein en deed dat samen met uienringen en dunne reepjes wortel in de potten. Je vult de potten voor vier vijfde afwisselend met groenten, uien, knoflookteentjes, mosterd- en korianderkorrels (ik kon die niet vinden in de winkel en gebruikte gemalen koriander). Je bedekt het tenslotte met gezouten water (25 gram zout op een liter water). 

In een kastje in de garage staan nu drie potjes te verzuren. Ik ben erg benieuwd hoe dit uitpakt, moet nog even geduld hebben want het proces duurt vier tot zes weken. Wordt vervolgd...

Ik kan het toch niet laten...

Een paar weken geleden dacht ik dat het een goed besluit was 

om te voorlopig stoppen met m'n blog. 

 Toegegeven... het was wel even lekker rustig, 

niet steeds dat gevoel van ik 'moet' iets bedenken,

'moet' reageren en dit of dat blog ook weer eens lezen.

Het gevoel dat ik van alles 'moest'

was een rode draad geworden in allerlei dingen die ik deed,

waar ik 's morgens al mee wakker werd.

Een tweede draadje dat langs die rode draad slingerde

was het gevoel steeds tekort te schieten,

hier viel ik dan 's avonds als het ware mee in slaap.

Niet de ideale draadjes in combinatie met zorgen,
onzekerheid met bijbehorende spanning.

Inmiddels er is minder onzekerheid, meer rust, al is het soms 'verdrietige' rust 

omdat sommige zaken nu eenmaal verdrietig of moeilijk blijven.
En ondanks dat ik er nog niet helemaal 'ben', begint het weer te kriebelen,

ik merk dat ik m'n blogje (& jullie ;-) behoorlijk mis,
ik mis het schrijven en het maken van foto's.

Hoe vaak ik wel niet dacht: leuk voor m'n blog!
O nee.. ik heb geen blogje meer..

 Het knelpunt zit hem dus niet in het schrijven,

maar in het gevoel van 'moeten'.

Als ik dat 'moeten' nou eens achter me laat,

-dat lukt me steeds beter-

en dat gevoel van tekort schieten ook

-daar moet hier en daar nog wat aan gesleuteld worden-

en als ik dan gewoon weer wat schrijf, als ik wil schrijven

en reageer als ik daar tijd en energie voor heb

.. dan is m'n blog vanaf vandaag gewoon weer 'in de lucht' :-)