Afscheid en dan... op vakantie!

Nog even een laatste blogje voordat we op vakantie gaan. Vanmiddag hebben we Bonjour weggebracht naar een ander gastgezin, waar ze de laatste dagen zal verblijven tot ze terug gaat naar Parijs. We hadden onze camping al gereserveerd voordat zij in beeld kwam dus het moest even op deze manier. Zelf vond ik dat een beetje vervelend, maar ze pakte het goed op en het klikt ook goed met de andere gastouders. Als afscheid hadden we afgelopen zaterdag een klein feestje gegeven, met een gezellige gourmet-maaltijd en we hebben wat kleine kadootjes gegeven. Ze was er erg blij mee en genoot van alle aandacht. Ze heeft het hier leuk gevonden en daar gaat het om. Straks zit er een stukje van mijn hart in Parijs, want ze heeft er wel een plekje ingenomen. Maar we zijn ook blij dat we nu weer met ons eigen gezin zijn. Het was een mooie periode, maar ook erg intensief.

Vanochtend zijn de dames nog even aan de knutsel geweest (met een beetje hulp :-), ze hebben een portemonnee gemaakt van een leeg pak drinken.









Misschien een leuke tip voor een regenachtige dag? Klik hier voor een filmpje met uitleg (niet ons ons hoor... ;-) Ik heb het klitteband achterwege gelaten en een sluiting gemaakt met elastiek (en daarna pas het tussenschotje dichtnieten).

Nu is het stil in huis. We hebben de oudste en jongste even naar opa en oma gebracht voor een nachtje logeren. Morgen alles inpakken, de boel schoonmaken en dan 's avonds vertrekken richting Frankrijk. En vanaf woensdagmiddag hopen we dan voorlopig te genieten van het camping gevoel!

Een fijne vakantie gewenst!

Consuminderboeken en paddenjacht

Nog een paar dagen en dan hopen we met onze volgeladen auto richting Frankrijk te rijden. Ik heb er best zin in, lekker kamperen en genieten van het gewone, simpele tentleven! Nog even snel het boekje 'Gelukkig met minder geld' besteld bij bol.com, dat gaat mee in de boekentas. Uit de bieb nog een aantal andere consuminderboeken gehaald, gewoon om weer eens door te bladeren, nieuwe ideetjes op te doen en om wat na te denken over waarom ik consuminder, wat mijn doel ermee is. Het ironische was dat ik een flinke openstaande boete moest betalen voordat ik die boeken kon lenen. Ik dacht de vorige keer dat ik de boeken verlengd had, maar dat was niet zo... kosten 0,90 cent per boek. En laten we nou net die keer de halve bieb in huis hebben. Zo jammer van het geld...

Bijna ongemerkt is Bonjour alweer twee weken hier. Na mijn vorige blogje hebben we een flink gesprek gevoerd nadat er weer iets was voorgevallen wat niet zo leuk was. Ik was boos en heb dat nu ook laten merken. Achteraf denk ik dat ik de eerste dagen toch vooral wilde dat ze zich thuisvoelde en heb ik vooral vriendelijk geprobeerd grenzen aan te geven. Na dit voorval ging het stukken beter en we hebben echt leuke, ontspannen & gezellige dagen achter de rug. En ookal zijn de uitjes naar bossen, kinderboerderij of speeltuin leuk, het lijkt soms net alsof de kids het zelf prima vinden om gewoon lekker thuis te zijn, in de eigen vertrouwde omgeving. Spelen op straat, in het zwembadje in de tuin of met zijn allen op padden- en kikkerjacht...


Ze springen je echt om de oren bij ons in de tuin, in alle leeftijdsfasen ... die kleine vind ik nog wel lollig, maar die grote, dikke padden... die hoeven van mij niet zonodig hier te wonen...

Het kozijn (2)

Het kozijn heeft zijn oude vorm weer aangenomen en kan binnenkort weer in de verf :-) De verfroerstokjes van 't Karwei hebben opnieuw hun diensten bewezen. Op de meeste plekken heeft m'n man de hardhouten stokjes op maat gezaagd en vastgeplakt, op andere plekken werd er grover geschut aangevoerd. Daarna alles geplamuurd, nu nog schuren en schilderen. Het loont trouwens de moeite om de gaten eerst voor te vullen met hout. Nu is de (dure) plamuur alleen nodig om alles netjes af te kunnen werken en dat scheelt al snel een blik.

De (gratis) verfstokjes van het Karwei zijn een onmisbaar onderdeel van de gereedschapkist geworden in de loop der jaren. Ze hebben al op allerlei plekken hun nut bewezen en zijn o.a. gebruikt om kastjes recht te kunnen hangen op scheve muren, om de zoldervloer in ons jaren '30 huis waterpas te kunnen leggen, als wiggetjes om planken haaks op te hangen, om een wiebelende vriezer eindelijk eens stil te krijgen. We hebben dus altijd een voorraadje in de garage.

Ter voorbereiding op het verven pakte m'n man de pot met kwasten. Die bewaren we altijd in water, maar soms vergeten we op tijd bij te vullen. De half ingedroogde kwasten moesten nu dus schoongemaakt worden. Wij doen dat al jaren met met groene zeep: stukken milieuvriendelijker dan terpentine of kwastenreiniger, lekker voordelig en de kwasten blijven mooi zacht. Alleen in de serieuze gevallen wordt er nog met zware middelen gewerkt. We hebben hiervoor een klein potje met terpentine dat we goed afgesloten bewaren. Het zijn kleine beetjes, maar alle beetjes helpen om het milieu zo min mogelijk te belasten.

Kozijnen en onze eerste week met Bonjour

De eerste vakantiedag van m'n man begon met het aanpakken van een klusje, een kozijntje schilderen. Dit klusje blijkt een hele klus te worden... flink wat achterstallig onderhoud aan de kozijnen wat pas echt goed te zien was na het afkrabben.


Hij baalde er flink van, want hij is er zelf altijd erg precies in. In ons vorige huis hadden we erg veel hout aan de buitenkant, daarom hield hij het altijd goed bij. Door het bij te houden kost het niet zoveel tijd en ook belangrijk niet zoveel geld. Nu moeten er allerlei primers, antihoutrot etc. worden aangerukt om het weer in goede staat te krijgen.

Misschien is het ook leuk om te vertellen hoe het gaat met het vakantiegastje. Eigenlijk loopt alles aardig goed, met onze eigen kinderen, met Bonjour. Het is een lief, behulpzaam meisje en we horen elke keer gelach in het huis, in de tuin, gewoon lekker veel pret! Ondanks alle regen de afgelopen week hebben we toch veel leuke dingen kunnen doen. Verder hebben ze veel zitten kleuren en knutselen, toen de knutselbakken werden leeggehaald bleek dat we veel meer spulletjes in huis hadden dan verwacht. Leuk en iedereen doet lekker mee!

Het enige wat me echt een beetje tegenvalt is dat ze erg aan mij hangt en me erg claimt. Er zijn momenten dat ik haar om de paar minuten aandacht moet geven, naar een wondje moet kijken, haar moet helpen. Ik snap dat enerzijds ook wel gezien haar thuissituatie, maar aan de andere kant wens ik soms een paar oordopjes zodat ik even mijn eigen gang kan gaan. 'Even' de was ophangen of de afwas doen duurt drie keer zolang als anders :-) Ik vertel dit trouwens niet om negatief over haar te doen, hoor. Het aandacht 'moeten' geven is denk ik gewoon de andere kant van de medaille en dat vergt soms best veel energie.

Zuinige hulpjes

Hier en daar hebben wij wat zuinige hulpjes in ons huis rondzwerven. Ze helpen allemaal een handje mee om de laatste restjes op te maken. Schrapertje hebben de meeste mensen vast wel in huis, zo lekker Nederlands de laatste resten uit een fles zien te krijgen. Na de tijd veel afwas, want vies dat zo'n ding wordt... maar de fles is wel leeg ;-) Kniepertje kreeg ik bij een abonnement op Genoeg, een handig hulpje om tubes helemaal leeg te knijpen. Vooral bij tubes die liggen vind ik dit erg praktisch.

Het meest wordt hang 'm eran gebruikt. Die kregen we kado van onze watermaatschappij na de onze verhuizing. Je plakt hem met zuignappen aan een douchewand en vervolgens kun je je bijna lege flacon eraan plakken. Alles verzamelt zich mooi onderin en je bent zo een aantal extra was- en sopbeurten verder voor de fles dan toch echt leeg is. Voordeel is dat je hem gewoon op de kop kunt laten hangen terwijl je de zeep eruit laat lopen. Nadeel is dat de fles soms valt als de zuignappen te droog worden en dan verdwijnen de laatste resten zuinig verzamelde douchegel alsnog via een kapot geknapte deksel in het doucheputje...

Tot slot hebben we een kooi met hulpjes voor de groenteresten-verwerking. Komkommerschil, bananenschil, sla, restjes wortel, korstjes brood... alles is meestal zo verdwenen. Maar het konijn was deze week niet zo te pas, hij zag er zo magertjes uit, at en dronk niet zo best. Ja, dan moet je toch naar de dierenarts. Met de woorden van een somber gestemde dierenarts, geknipte tanden en nageltjes, een infuus, dwangvoeding, spuitjes èn een vette rekening verlieten we de praktijk. Een dagje later lijkt hij gelukkig aan de beterende hand en daar gaat het om. Maar zuinig als ik ben heb ik het knippen van de nageltjes (goed voor een slordige 15 euro) wel goed afgekeken ;-)