23 juni 2012

Een bijpraat blogje

En ineens zie ik dat al bijna een maand niet heb geblogd...
De weken gingen snel voorbij, met allerlei leuke en minder leuke dingen. Ik zal jullie in het kort wat bijpraten en dan hoop ik de draad weer op te pakken en vaker een berichtje te plaatsen.

 
Er was van alles te doen op school, zoals een super leuke musical bij de jongste in de klas.
Over een prins die zijn sprookje kwijt was en die via allerlei sprookjes op zoek ging naar zijn prinses... Geweldig hoe die kinderen het deden, hun liedjes zongen en hun rollen speelden!
Die lieve dwerg met die grijze muts hoort bij ons :-)


Er liep er eentje mee met de avondvierdaagse, ze genoot er met volle teugen van!
Voor het eerst de tien kilometer, maar daar draaide ze haar hand niet voor om.
Kon ze mooi vast oefenen voor de tocht die ze straks met scoutingkamp moet gaan lopen...


We gingen regelmatig lekkers halen uit de moestuin: aardbeien, aalbessen en wat frambozen en we aten de eerste sla 'uit eigen krat'. Verder ziet het er ook goed uit, de eerste courgette hoop ik volgende week te kunnen oosten en met de eerste bietjes duurt het ook niet meer lang meer. Vandaag had ik geluk, van de moestuinbuurman kreeg ik zomaar een krop andijvie, een krop sla, een dik pond aardbeien en wat plantjes... zo aardig. Het scheelde me een ritje naar de markt, waar ik eigenlijk wel blij mee was want ik moet erg zuinig zijn op mijn energie. Ik heb de afgelopen maand in korte tijd twee keer een weekje in de lappenmand gezeten en heb heel wat moeten inleveren van wat ik net weer een beetje had opgebouwd na de operatie.

We moesten een papierhandeltje invullen voor een nieuwe doorverwijzing voor onderzoek van één van onze kinderen. We staan achter deze stap en hopen dat er duidelijkheid komt. Maar het raakt je wel hoor -diep van binnen- dat het nodig is en dat het soms zo lastig is om hem te begrijpen en te helpen, in wat hij nodig heeft.


  We bakten heel wat lekkers in de weekenden. Jarenlang dacht ik dat geen cake kon bakken. Geen idee waarom ik dat dacht, maar ik geloofde het echt en bakte gewoon andere dingen, waar ik wel vertrouwen in had. Toen één van de kinderen op cakejes wilde trakteren - echt super graag, alsjeblieft mama...- besloot ik het er op te wagen en het lukte zomaar :-) Met een heerlijke botercrème, ook zelfgemaakt. Nu ben ik helemaal om en bak ik regelmatig een lekkere cake, vaak met stukjes appel erin. Heerlijk!


Nou.. dit waren zo wat dingen van de afgelopen tijd en voor vandaag houd ik het hierbij.
'k Wens jullie een goede zondag!

8 opmerkingen:

Trudy zei

Zo te lezen was het een hele gezellige tijd! Genieten!

Franca zei

Fijn van je te horen Jente.
Doe je heel voorzichtig met jezelf?
En die papieren...alles wat anders gaat met je kinderen als verwacht en gehoopt hakt erin. Maar het blijft toch je eigen humpie . Heb vertrouwen, ook hierin vind je wel je weg. En je loopt tenslotte niet alleen!
lieve groetjes, Franca.

jezebelle zei

dag Jente, blij van je te horen ,hier ook twee "bijzondere" kinderen en neen dat is niet eenvoudig mijn hart knarst soms , volg je hart heb vertrouwen in jezelf en in de Heer en je zult zien het worden prachtige mensen ...messchien nog net een vleugje beter dan een ander kind net door het anders zijn ...dat word mij toch verteld als ik op oudercontact ga en verschillend leerkrachten vertellen " waren alle leerlingen maar zo..." dan gloeit mijn hart en denk ik : we hebben het toch goed gedaan ! want buitenstaanders weten het toch zo goed / beter ! een bijzonder kind heeft soms andere gaven , pijn doet het wel en moeilijk is het zeker altijd bang zijn of de goed keuze gemaakt is en ook dat ze zo kwetsbaar zijn in deze soms harde wereld ... lieve groet vanwege Jezebelle mama van een prachtmeid van 15j en een kanjer van 10j en een dikke knuffel

Jolanda zei

Leuk om weer van je te horen! Wat een prachtig snoetje, die kabouter...
Gek dat je van jezelf zo'n vastgeroest idee kunt hebben (herken ik...) over je eigen onmogelijkheden.... die mogelijkheden blijken te zijn!
Doe rustig aan hè!

Anoniem zei

Fijn om weer van je te horen Jente. Ik heb je gemist! Mooi om te zien dat je ondanks de nare momenten toch ook de mooie kunt en wilt blijven zien.
Weet dat je in dit alles niet alleen hoeft te gaan.

Lieve groet van mij

Onder de knotwilg zei

Fijn om weer bij je te lezen! Wat een leuke foto die kabouter van jullie! En wat fijn dat je ondanks de moeilijke momenten toch de zegeningen blijf zien! Sterkte verder en pas goed op jezelf!

Vlijtig Liesje zei

Als je kinderen hebt is het leven in ieder geval nooit saai. Er is altijd wel iets te doen.

sneksniltje zei

Dag Jente,
je hoeft toch echt geen schrik te hebben om cake te bakken, da's een van de gemakkelijkste dingen om te bakken. En jij die zo vlot appeltaart en andere lekkere taarten maakt, dat kan dan toch echt geen probleem zijn ?
De beste cakes qua smaak zijn natuurlijk de volledig zelfgemaakte, dus geen kant en klare troep in zakjes, maar zelf het mengsel van eieren, boter, bloem, suiker,... bijeen doen. Ik ben er echt van geschrokken hoeveel kant en klare deegjes en zakjes er in Nederland bestaan en blijkbaar verkocht worden. Daar zit dan overal toch voedingsadditieven bij en kleurstoffen of bewaarmiddelen die niet gezond zijn? Bovendien is zelf maken veel gezonder, goedkoper en reuzeleuk om met de kinderen te doen en dan natuurlijk de klopper en deegkom te kunnen aflikken ;)
Niet aan jezelf twijfelen, Jente, je bent zo creatief en handig, dus cakes bakken is echt een makkie.
Veel groetjes en een flinke portie zelfvertrouwen toegewenst ;)
sneksniltje