30 december 2011

Kerstvakantie klusjes

Deze vakantie hebben we voor ons doen al heel wat eurootjes laten rollen en onze jongste deed vrolijk mee. Hij had een handeltje op MP en kocht, nadat hij twee 'kinderachtige' treinensets had verkocht, afgelopen week een echte lego trein, die toevallig in de aanbieding was. Een mooie aankoop, waar hij jarenlang plezier van kan hebben. Wat een blij koppie heeft ie als hij er mee speelt en hij lijkt ook ineens zo groot, hij lijkt van trots wel tien centimeter gegroeid :-). "Ik ben nu de enige in huis met elektrische lego, en ik ben nog wel de jongste!" (voegt hij er altijd nog even met een brede smile aan toe). Aangestoken door onze opruimwoede (en de lucratieve verkopen van de jongste) ruimen de andere twee ineens ook op en worden er verschillende dingen klaargezet om te verkopen. Hopelijk houdt die opruimdrang een tijdje aan...  dat zou me een hoop tijd schelen...

Opruimen, dingen wegdoen, klussen in huis -eindelijk- doen, dingen regelen en afhandelen.. dat zijn bij ons echt van die kerstvakantieklusjes. Nog net even in het oude jaar wat dingen doen of afronden, zodat je redelijk opgeruimd en met een korte to-do lijst het nieuwe jaar begint. Dat voelt altijd goed. Vandaag deed ik zo'n klusje in de moestuin. We brachten alle spullen van mijn oude tuin naar de nieuwe tuin. Mijn contract loopt morgen af en alles moet dan netjes zijn voor een volgende tuinier. Er staat alleen nog wat boerenkool, maar die mag vast wel blijven staan tot volgende week. Dan haal ik het op en maken we het in, ik denk wel een maaltje of zeven. Lekker! En dan moeten we weer een tijdje geduld hebben tot we weer wat kunnen oogsten, want de nieuwe tuin is vrijwel leeg.

Morgen gaan we niet veel bijzonders meer doen. Wat rommelen in huis, naar een verjaardag en ik ben van plan appelbeignets te bakken, dat doe ik ieder jaar, een lekkere traditie. Aan oliebollen durf ik me niet goed te wagen, die bestellen we daarom altijd bij de kerk. Ze zullen beide vast goed smaken. 's Avonds gaan we naar de kerk en zijn we verder gezellig samen thuis. Misschien gaat de vuurkorf nog even aan. Dat hebben we deze week vaker gedaan, de kinderen vinden dat echt super gezellig.

 
En dan is dit jaar alweer voorbij. Iedereen een gezellige jaarwisseling gewenst 
en ik wens jullie een goed en liefdevol 2012,
samen met de mensen die je dierbaar zijn!

2 december 2011

'n Grote dochter

Te midden van alle sintkriebels, pepernoten en pietenmutsen
hadden we afgelopen week een jarige Jet in huis,
onze oudste werd alweer 10 jaar!


Een dochter van tien, dat klinkt toch wel even anders dan eentje van negen.
Niet alleen onze dochter, maar ook wij voelden ons een heel stuk ouder ;-)
Want waar is de tijd gebleven, zo lang geleden leek het nou ook weer niet
dat ze thuis werd geboren, op die regenachtige middag in november.

Het is een lieve, tevreden en een tikje 'n stoere meid, altijd lekker bezig.
Ze wist niet zoveel te vragen, ze had toch alles al?
Nou ja.. scouting of survivalspullen wilde ze wel, 'n experimentendoos of een Donald Duckje ofzo...
Ze is uiteindelijk lekker verwend met allerlei leuke en lekkere dingen.
Ze begint iedere keer helemaal te stralen als ze met haar junior zakmes mèt zaag op pad gaat,
als echte scout de rimboe in, haar weg banend in de ´rietvelden´ achter ons huis :-)

We gaan ook nog een keertje samen op pad...
Ik gaf haar een 'bon' voor een moeder-dochter uitje, omdat ze tien is geworden.
Gewoon gezellig weg, lekker wat eten, ondertussen wat babbelen over van alles.
We hopen dit vaker te doen, als ze naar de brugklas gaat en zestien wordt.
Ook met de jongens als die zo ver zijn, maar dat duurt gelukkig nog even ;-)
Dat leek ons allebei een mooi extra cadeau, samen iets ondernemen,
als vader of moeder tijd en aandacht hebben voor hem of haar alleen
en de speciale momenten en leeftijden markeren voor nu, voor later.

Dat hebben we dus nog te goed!
Nu ga ik snel aan de slag met de laatste dingen voor het volgende feest...


...want morgen komt deze beste man al bij ons op bezoek.

24 november 2011

Bedankje, ontmoetingen en hulp in de keuken

Tjonge... wat een boel hartverwarmende reacties en mailtjes kreeg ik de afgelopen dagen van jullie! Zoveel lieve woorden en het meeleven, zelfs dat mensen voor ons willen bidden. Bijzonder dat je ook digitaal zo bij elkaar betrokken kunt raken en je je gesteund kunt voelen. Het heeft ons erg goed gedaan (voor deze keer heb ik heb m'n man een keer laten meelezen...). Dank jullie wel!

Wat op een heel andere manier bijzonder voelde, was dat een paar bloglezeressen zich hadden opgegeven voor een workshop. Afgelopen maandag was het dan zo ver. Het was erg leuk om deze vrouwen in het echt te ontmoeten. A. had als verrassing lekkere zelfgebakken cakejes voor ons meegenomen. Wat over was mochten de kinderen de dag er na opeten.... en dat vonden ze uiteraard helemaal niet erg :-) L. had ik al eens eerder ontmoet en het was leuk om elkaar weer te zien. Jammer genoeg hadden twee mensen zoveel last van de mist, dat ze onderweg niet verder konden. Gelukkig is er nog een ronde, hopelijk lukt het om er dan bij te zijn, E. Verder waren er nog een paar moeders van school en er werd gezellig over en weer gepraat en ook hard doorgewerkt. De tijd vloog voorbij en al weer veel te snel ging iedereen met mooie windlichtjes naar huis. 

Verder verliep alles rustig de afgelopen week, waren er gelukkig ook allerlei gewone en leuke dingen. Zoals een gezellig feestje... ik was jarig vorige week en ben flink verwend door iedereen. Ook door m´n man en kinderen, van hen kreeg ik o.a. een keukenmachine (en natuurlijk dropjes.. een gezinstraditie). Ik wilde al jaren een goede keukenmachine, vooral om wat kneedwerk van me over te nemen omdat ik vaak last heb van mijn handen. Na heel wat vergelijk- en nadenkwerk (want het is een hele aanschaf) werd het de K.enwood KM262. De meeste machines vielen af, omdat ze snel stuk bleken te draaien op het kneden van deeg maar deze leek er geschikt voor. En nu staat dus dit hulpje op het aanrecht te pronken...


Ik heb er een heerlijk suikerbroodje mee gemaakt. Zo wordt het een stuk makkelijker om zelf brood te bakken, ik wil het echt weer vaker gaan doen.


Appeltaartdeeg maken ging lastiger, maar daar zit ook niet zoveel vocht in. Binnenkort wil ik er ook eens gehakt mee kneden, want dat is normaal een erg vervelende klus en dat wordt nu vast een eitje :-) En er zaten ook veel andere handige hulpstukken bij: een garde, een klopper (voor bv. kruidkoek), een blender, diverse raspen, een citruspers... en die valt erg goed in de smaak...


Ze staan nu in de rij om een handje te helpen :-). Erg gezellig om zo samen bezig te zijn en ook lekker gezond. We hebben ook verschillende smoothies geprobeerd, ik wist niet dat dat zo lekker was. Ik ga binnenkort maar eens op zoek naar wat recepten, want een extra vitamineshotje kan geen kwaad in deze tijd van het jaar.

1 november 2011

Heel veel windlichtjes

Gisteravond had ik de eerste workshop bij mij thuis,
een goede stok achter de deur om de bezem er eens flink door te halen
en de benedenverdieping een schoonmaak- en opruimbeurt te geven
(had ik dat gelijk maar weer gehad, zo aan het begin van de week :-)

`s Avonds na het eten de laatste dingen snel aan kant gemaakt,
want al snel zou de vriendin, waar ik de avond samen mee organiseerde, voor de deur staan.
Samen zetten we de tafel en het aanrecht vol met allerlei spulletjes:
labels, linten, décopatch, stempels, kraaltjes, vilt en nog veel meer.
Wat is het toch snel veel als je alles bij elkaar zet...

Na wat koffie & theedrinken was het tijd om aan de slag te gaan!
Er werd flink doorgewerkt, want iedereen wilde vier potten versieren
voor iedere Adventszondag één


Het was een gezellige drukte. Scharen, linten en vragen gingen constant over de tafel.
Heb jij nog dit.. ?
Waar ligt dat...?
Hé, wat leuk, hoe doe je dat?
 En hoe hebben jullie het vorig jaar gedaan met Advent?


De combinatie van stofjes & lintjes (mijn afdeling)
en papier & stempels (de afdeling van mijn vriendin)
of stof & stempels en lintjes & papier
leverde erg gezellige windlichtjes op


bij iedereen...
zowel bij de crea-handige vrouwen
als bij degenen die zichzelf minder creagenen toedichten


Leuk ook om te zien dat iedereen met dezelfde materialen een heel eigen uitstraling
aan de potjes geeft, van 'landelijk' rustig tot uitbundig 'PiP' met gehaakte bloemen en kantjes.

Bijna jammer dat we nu nog een paar weken moeten wachten
voordat ze gebruikt kunnen worden ...


 En dan op naar de volgende avond... want het is zeker voor herhaling vatbaar!
Ik moet wel heel wat spullen inkopen, want met meer dan twintig potjes gaat het hard.
Maar dat is absoluut geen straf.. ;-) er is zoveel leuks te koop.




***

Verschillende lezeressen gaven aan dat het hen leuk leek om een keer mee te doen.
Ik hoop dit najaar nog twee workshops te geven, bij mij thuis in Z.wolle.
21 november - windlichtjes voor Advent (geen plekken meer vrij)
13 december - kerstdecoraties maken van stof en vilt
Wil je meer info, dan kun je mailen naar: jente75@gmail.com


19 oktober 2011

Plannen voor het najaar


Verschillende mensen vroegen me de laatste tijd: "Organiseer je nog een workshop dit najaar? We hebben er zin in om weer aan de slag te gaan!" Ik had er zelf eerst helemaal niet zo'n zin in, mijn hoofd staat er niet erg naar vanwege alle extra drukte die het met zich meebrengt. Maar tegelijk begon het te kriebelen, want het is zo gezellig! Toen al bijna tien mensen het gevraagd hadden èn een vriendin zei: "als we het nou eens samen organiseren die eerste avond?" dacht ik, waarom eigenlijk ook niet? En begon plannen te maken voor dit najaar. Workshops rond het thema advent en kerst. Van te voren heb ik soms best de kriebels, maar ik krijg er ook ontzettend veel energie van als het zo ver is. En de winst van de avonden is voor een vriendin van mij die werkt in Afghanistan, in het alfabetiseringswerk. Dat motiveert extra om aan de slag te gaan!

mijn adventshoekje van vorig jaar met (vanwege tijdgebrek) 'kale' potjes

En nu ben ik dus bezig met allerlei praktische dingen, maak met die vriendin plannen en voorbeelden, zoek ik alle spullen bij elkaar, bedenk wie er een uitnodiging moet krijgen, etc. Binnenkort, op de eerste avond, gaan we aan de slag met glazen potjes. Die pimpen we tot leuke windlichtjes die je met advent kunt gebruiken op de vier adventszondagen. We zijn gewend om in de kerk iedere zondag een kaars aan te steken, in totaal vier kaarsen. Thuis kun je dit natuurlijk ook doen, in je gezin. Ik vind het mooi om samen als gezin toe te leven naar het Kerstfeest, dat we bewust stilstaan bij die bijzondere gebeurtenis dat Jezus voor ons naar de aarde kwam. En ik vind het leuk om te horen hoe anderen dat doen, om van elkaar te leren. Vandaar de eerste avond een gecombineerde insteek, creatief bezig zijn en bezig zijn met geloofsopvoeding.

De tweede avond zal algemener zijn, gewoon samen bezig zijn met stof en lintjes om decoratie dingen te maken of om nogmaals windlichtjes te maken. Een derde avond wil ik proberen om kransen of bakjes te maken. Ik weet het nog niet helemaal zeker, heel veel ervaring heb ik er zelf niet mee :-). Aan de andere kant... soms moet je niet alles 100%  onder controle willen hebben en het gewoon doen... hier en daar om advies vragen, voldoende materiaal in huis halen, koffie en thee op tafel zetten en aan de slag gaan... dat is genoeg voor een gezellige avond!

kerst decoraties maken - vorig jaar

Eigenlijk zou je het eens moeten proberen... Gewoon een stel vriendinnen of moeders van school uitnodigen, je crea spullen op tafel zetten, een schaal koekjes en een pot koffie en thee erbij en dan gewoon samen aan de slag gaan! Het hoeft echt niet ingewikkeld te zijn. Ik heb gemerkt dat als je dan samen rond de tafel zit, je ineens tijd hebt: tijd voor elkaar, tijd voor jezelf & tijd om creatief bezig te zijn. Drie dingen die er in ons (vaak) drukke leven nogal eens bij in schieten en die zo waardevol zijn en je weer energie geven. Dus... gewoon eens doen!

15 oktober 2011

Insteken, draad omslaan...

Wat lekker dat we nog een heel aantal zonnige dagen hebben gehad! Zeker na woensdag, die regendag, was dat dubbel genieten. Ik moest die ochtend wel `tig` keer door de regen: de een moest naar school, de ander naar een vriendje, de derde werd getest en zat een tijdje in de stad. Dat voelde best raar.. we hebben er bewust voor gekozen en staan er helemaal achter, maar als je je kind afzet voor een onderzoek, dan komt het ineens wel erg dichtbij. Ik dacht ook aan al die keren dat ik aan de andere kant van de tafel zat als hulpverlener en nu zitten we zelf in een traject. De ouders die ik geholpen heb, hadden vaak te maken veel moeilijker situaties en ik merk dat ik met terugwerkende kracht nog meer respect heb gekregen voor een heel aantal van hen nu ik -een beetje- heb ervaren hoe het kan zijn.

Gelukkig gaat het sinds de zomervakantie best goed. Tijdens de gesprekken blijkt dat we heel wat dingen die de psychologe zegt al een tijdje doen. Nieuwe tips voeren we in en de bevestiging die we krijgen doet ons goed, juist omdat het vaak zoeken is hoe je met alles om moet gaan. Met ´gemiddelde´ kinderen kun je vrij makkelijk aan een vriendin vragen: hoe doe jij dat? Maar met kinderen die wat meer ´gebruiksaanwijzing´ hebben ligt dat toch wat anders. Je kunt minder vergelijken, moet veel meer zelf aan de slag en creatief denken om alles thuis prettig te laten verlopen. Want je kind reageert toch vaak anders dan verwacht en je moet dan oplossingen bedenken, die je bij je andere kinderen nooit nodig zult hebben. Soms weet je echt even niet meer wat je moet bedenken en moet je hard op zoek naar je reservevoorraad geduld :-) Soms is het ook verrassend eenvoudig en zit je ineens met het kind - dat vlak daarvoor niet aan tafel mee kon eten, apart zat en dat uiteindelijk overprikkeld en boos door het huis liep - samen op de bank, met je arm hem heen en om samen aan de slag te gaan...


Insteken, draad omslaan, doorhalen en af laten gaan... - heel rustig, samen, met je kind dicht tegen je aan, geborgen, veilig - Insteken, draad omslaan, doorhalen en af laten gaan, en nog een keer en nog een keer... "wat ben ik al ver, hè mama.." Het was een onverwacht mooie afsluiting van de dag, met een rustig, tevreden ventje tegen me aan.

En vandaag dus qua weer een onverwacht mooie afsluiting van de week. Ik ging met de jongste nog even naar mijn tuintje, om de boel op orde te brengen voor de winter. Hij vindt het leuk om met me mee te gaan en hij kletst dan honderd uit. Hij had geluk, de najaarsframboos had goed zijn best gedaan en er waren veel rijpe frambozen. Hij kon dus flink smullen :-)


We kwamen thuis met een fleurig mandje vol bloemen, wat miezerige preiplantjes (die ik morgen ga roerbakken alsof het lente-uitjes zijn), een flinke bos peterselie en een mini courgette, die kon zo in stukjes op mijn droogapparaat. Die staat de hele dag al aan, om appelschijfjes te drogen. De appels van onze boom blijken ook gedroogd erg lekker te zijn en ik wil daarom een voorraadje maken. Lekker als snack, of in stukjes door de pannenkoeken. En terwijl ik daarmee bezig was wilde de oudste graag appelmoes maken, een leuk idee. Zij haalde de appels, ik zocht wat potten bij elkaar. En zo zaten ineens samen te schillen en te kletsen, te roeren in de pan met appels. Leuk om zo met alle drie de kinderen heel verschillende dingen te doen, precies wat bij hen past. Een momentje samen, met de aandacht alleen voor hem of haar. Dat doet iedereen goed.

10 oktober 2011

Herfstwandeling en knutselen

We maakten gisteren een klein wandelingetje
gewoon een ommetje in de buurt, in een rustig zondagmiddag tempo.
De kinderen die lekker vooruit renden, of juist een heel eind achter bleven
op zoek naar eikels, takjes, blaadjes (en plassen regenwater...)
Wij waren wat aan het praten en aan het genieten van de rust, van de kinderen

"Kijk eens", zei onze dochter, en ze wees naar een tak
"de oude, dorre blaadjes vallen er bijna af,
maar er zitten al nieuwe knoppen aan voor volgend jaar!"

Voor haar was het een losse opmerking, maar ik bleef er over nadenken.
Wat mooi is dat eigenlijk, dacht ik, het oude blad verdort, binnenkort is alles kaal,
en toch is er al de belofte van het nieuwe voorjaar, pril en kwetsbaar in de knop.
Het voelde als een soort bemoediging van Boven, in een periode waarin er veel op ons afkomt,
waarin moeilijke berichten een plek moeten krijgen in ons leven.
Al is het herfst, het wordt weer lente. Kijk maar naar de knoppen,
Ik beloof het!


We liepen ons rondje, de kinderen verzamelden van alles en nog wat
 knutselden er lekker mee, zoals klassieke spinnenwebben


maar ook een vrolijke danseres, die naast de laatste zonnebloemen uit de moestuin
haar dansje maakt


En ik maakte met wat appeltjes, takjes en besjes een herfsthoekje


samen met oude spulletjes zoals het Bijbeltje
het handgemaakte portemonneetje, een gezellig lantaarntje
en een moederdagcadeautje van de jongste
  

Een sfeervol plekje op de tafel is het geworden.
Ik heb nog een heel voorraadje herfstvondsten liggen,
vooral veel appeltjes en allerlei soorten dennenappels.
Leuk voor een krans, het mos in de tuin groeit namelijk erg goed,
hebben we daar ook mooi een bestemming voor :-)




En deze keer laat het het berichtje wel staan...   
ik kon vandaag mijn draai niet zo vinden en bleef het eerste bericht maar veranderen.
Maar nu dus alsnog...

7 oktober 2011

Over een nieuwe hobby en een ribje minder

Na het enthousiaste verhaal op 't blog van Good Old Household kon ik het niet laten... Toen ik een winterjas op de kop had getikt voor m'n dochter bij een tweedehands winkeltje in de stad besloot ik er zelf een sjaal bij te breien. Ik voelde mezelf wel een beetje bij de kassa staan, met m'n bolletjes garen en breinaalden. Ik ga dus breien... eens kijken of ik genoeg geduld kan opbrengen :-) Mijn crea projecten zijn vaak van die klussen die binnen een uurtje of twee gepiept zijn (en liever nog binnen een uur).



De jas bleek net te klein en is inmiddels doorverkocht aan 't buurmeisje. De bolletjes wol gaan niet op de pennen voor een sjaal maar voor een plaid, voor op de bank. Dat lijkt me wel gezellig. En mocht dat teveel van mijn geduld vergen, dan kan ik altijd nog kussenhoesjes maken van de afzonderlijke lappen, had ik bedacht.

Ik had bij het tweedehands winkeltje nog meer gekocht. Voor zo'n achttien euro kocht ik een bijna nieuwe broek voor de jongste, regenlaarzen en snowboots voor de middelste en een mooie blouse voor de oudste. Ik was erg blij dat ik er geslaagd was, want ik voel de rib die ik vorige week kwijt was bij de schoenenzaak nog steeds nazeuren... :-( Ik had al twee zaterdagochtenden met dochter door de stad gelopen. Gewapend met goede moed, een boel dropjes en allerlei tegoedbonnen. Maar we konden niets vinden wat ze leuk vond, er nog was in haar maat en wat dan ook nog goed zat. Het bedrag dat ik bereid was uit te geven werd steeds een tientje hoger. We moesten wat vinden, want haar zomerschoenen vielen uit elkaar, er zat een gat in de zool en als het weer zou omslaan had ze niets anders om aan te trekken. Tot slot was ik het zo zat dat ik besloot naar de laatste schoenenwinkel te gaan die ik kon bedenken en daar gewoon te kopen wat leuk was en paste. Ik zag het niet zitten om nog een keer allerlei winkels langs te gaan, we hebben al genoeg andere dingen aan ons hoofd. Het voelde helemaal niet consuminderachtig, ik vond ze zo duur dat ik -bij wijze van spreken- bijna niet durfde te kijken toen in pinde. Maar goed... ze heeft nu mooie, goede laarzen, die fijn zitten, die mooi staan. En verder ben ik blij dat de jongens hun schoenen nog passen :-) en ga ik maar regelmatig naar dat leuke winkeltje, waar ik vandaag zo goed geslaagd was.

Ik ben wel een beetje benieuwd naar hoe anderen dit doen. Koop jij wel eens iets duurders dan je wilde, gewoon omdat je het winkelen uiteindelijk zat bent (en je je eigen tijd ook geld 'waard' vindt)? Of hou je vast aan de prijs die je in je hoofd hebt en zoek je verder?

3 oktober 2011

Appels plukken

Wat een heerlijk zonnig weekend hebben we achter de rug!

Een mooi moment om de appelboom eens leeg te plukken


Met drie paar helpende handen ging dat lekker vlot


De weegschaal werd van zolder gehaald 
want iedereen was erg benieuwd naar de opbrengst...


22 kilo mooie rode appels van dat ene boompje! Wat een super oogst.
Hebben we mooi een appeltje voor de dorst :-)

   - Komt goed uit ook, zaterdag is er helemaal niemand geweest bij de open huizen dag.
Behoorlijk balen... want daar doe je het niet natuurlijk voor.
F. had nu wel de tijd om buiten wat onderhoudswerk te doen,
heel wat snoeiwerk, dakramen lappen en meer van dat soort klusjes.
Een fijn gevoel dat het er een stuk netter uitziet,
voor het geval dat er toch nog 's iemand komt kijken...-

1 oktober 2011

Nog meer hergebruik

Ineens is het alweer bijna twee weken verder... Nog bedankt voor de leuke reacties op de onderzetters. We gebruiken ze nog steeds met plezier. Leuk is dat, om dingen een nieuwe bestemming te geven, restjes die iets leuks worden, 'afval' dat een nieuwe functie krijgt. Zo dacht ik ineens aan de ruimte waar onze wasmachine staat, 't washok. We hebben dit grotendeels ingericht met restanten. Een oude stofzuigerstang werd een kledingrek


een oude aanrechtplaat die mijn schoonouders overhadden na de verbouwing van de keuken werd een werkplank en een gekrompen tafelkleed werd een gordijn voor een stellingkast


En dan ziet het er ineens een stuk gezelliger en georganiseerder uit, in plaats van dat je tegen dozen in een rommelige stellingkast aankijkt. Het washok, het trappenhuis en de hal moeten hoognodig geschilderd worden, dat staat voor dit najaar op de planning. Eerst zijn we nu bezig met de buitenboel. Met deze prachtige nazomerdagen zijn veel mensen alsnog aan het schilderen geslagen, het is gewoon gezellig om buiten te werken ;-)

Alle schilderspullen handig gesorteerd in dit oude vaatwassermandje. Straks wil ik ook nog een kozijn onder handen nemen, als de kinderen zich tenminste vermaken. Ik ben alleen thuis, F. is vanochtend richting D. vertrokken om tijdens de open huizen dag ons oude huis te laten zien. Om de boel wat op te fleuren heeft hij wat buitenpotten met mooie bloeiers en leuke plantjes van binnen meegenomen. En ook het mooie boeketje bloemen, dat ik afgelopen week heel lief van een vriendin kreeg, ging mee. Hopelijk komen er wat mensen langs, anders is het voor hem niet echt leuk om daar zo te zitten... Het valt ontzettend tegen hoelang het allemaal al duurt om dat huis te verkopen. We zijn blij met onze nieuwe woonplek en hebben er ook geen spijt van, maar het blijft toch steeds in je achterhoofd hangen dat het nog verkocht moet worden. Gelukkig hebben we huurders waardoor alles 'rond te breien' is, want anders waren we al lang failliet geweest...

Ik ga nu snel stoppen... Er komen ineens allerlei geluiden uit de keuken... De jongste is al bijna begonnen met muffins bakken, hij heeft alles op het aanrecht gezet en trekt de zakjes al open :-) Maar even een handje helpen, anders komt dat niet goed.


Het bakklusje kan weer afgestreept worden  van de lijst, alles staat in de oven, ´t Is gelukt met hulp van z´n zus en het buurmeisje. Een deel choco muffins uit pak (dat was flink in de aanbieding, leuk om eens te proberen) en een deel de schoolmuffins van Teunie, met zelfgemaakte jam. Op naar de volgende klusjes op de lijst.. Vanavond hopen we gezellig samen rond de bbq te zitten en te buiten eten. En dan verder genieten van ´n rustig weekend en van het heerlijke nazomer weer!

18 september 2011

Aan de slag met restjes zeil


Bij de kerk kreeg ik van iemand een tasje met restjes zeil in mijn handen gedrukt.
Ze had het over en dacht dat ik er misschien nog wel iets mee kon
want ze had in m'n webwinkel wel eens dingen van tafelzeil gezien.


Toen ik het thuis uit het zakje haalde kreeg ik gelijk een idee,
ik knipte wat rondjes uit dun karton en van het zeil


pakte mijn bakje met biaisband en naaimachine en was even lekker bezig.
Het regende toch flink buiten en dan is het net zo gezellig om samen aan de keukentafel te zitten 
en wat te kletsen, te knutselen, een krantje te lezen.


Even later was ik een stapeltje vrolijke onderzetters rijker...


Helemaal in mijn kleurtjes! Helemaal blij!

En leuk dat andermans "restjes" nu bij ons voor extra gezelligheid zorgen.

31 augustus 2011

De laatste vakantieweek


De laatste vakantie week is volop bezig en de kinderen nemen het er vol op van. We hebben bijna de hele week wel logeetjes, lange pyama ochtenden, speelafspraken, veel (heel veel) bouwwerken van lego en duplo in de kamer, afgewisseld met een playmobil piraten eilanden groep of een lange houten spoorbaan... Al is er natuurlijk best eens het nodige gekibbel, van mij mag de vakantie nog wel weken duren! Het is deze keer echt gezellig :-)

Gisteren zijn we op stap geweest, naar D.oepark N.ooterhof  en de kinderboerderij en "klimbos" aan de andere kant van de weg. Als je eens in de buurt van Zwolle bent echt een aanrader! Je kunt in het theehuis eten en drinken kopen, maar je mag ook gewoon je eigen picknickmand meenemen en een leuk plekje zoeken. Dit laatste deden wij. Ze hebben zich tijden vermaakt met klimmen en klauteren, water pompen, beekjes maken, broeken eindeloos omkrullen, laarzen laten vollopen... super toch?

Wat me behoorlijk verbaasde tijdens ons uitstapje was dit...

 

Echt.. op verschillende plekken in de stad kun je al kastanjes vinden! Dat past toch niet bij augustus en het zomervakantiegevoel? Alles is aardig ontregeld dit jaar, allerlei bomen beginnen ook al te verkleuren.

Een ander leuk uitje in onze stad is een bezoekje aan olie.molen de P.assiebloem. Je kunt hier twee keer per maand terecht voor een gratis rondleiding door een enthousiaste vrijwilliger. Voor iedereen was het leuk en leerzaam, zowel voor de kinderen als voor ons. Helemaal gratis eindigde het overigens niet, ik ging met een arm vol lijnolie, bloem en bakpakketjes voor suikerbrood de deur uit ;-) Binnenkort eens een broodje bakken, ik ben erg benieuwd.

Met wat voordelige uitstapjes in de buurt en een korte kampeervakantie hielden we natuurlijk mooi wat vakantiegeld over. We vonden dat we best eens een uitspatting mochten hebben en kochten een kledingkast en een laptop. Beide stonden al jaren op onze wensenlijst, maar we vonden het nooit nodig genoeg. Onze auto kreeg lucht van de rollende euro's en besloot ook mee te doen en bleef staan toen ik weg wilde rijden. Met de auto van de buren en op de terugweg die van mijn tante kregen we hem wel weer aan de praat maar hij moest dus wel weg voor een reparatie... Fijn zo'n auto die meedenkt... De komende tijd dus geen financiële uitbundigheden meer :-)

Gelukkig geeft de oogst van wat planten thuis mooi een frutseltje extra ruimte in het huishoudbudget ;-) De tomaten die in de veilingkisten voor het huis staan doen het goed en ze zijn erg lekker!


 De druiven hangen er mooi bij


Net als de appels... echt kilo's dit jaar!


Beide kunnen we binnenkort gaan oogsten. Ik mocht van de buurvrouw nog peren en bramen komen plukken in de moestuin, een leuk klusje voor een verloren uurtje de komende dagen. Eens kijken wat ik met de peren ga doen, want ik heb ook nog een paar kilo liggen die ik kreeg van een tante. Misschien nog een keer een lekkere peren-crumble taart maken (met een bolletje roomijs, een heerlijk toetje na een lichte maaltijd). Ik kreeg ook nog een flink aantal goudreinetten, die ga ik vandaag schillen en per appeltaart-portie invriezen. Het lijkt me makkelijk om het zo te kunnen pakken en snel een taart in de oven te kunnen zetten.


29 augustus 2011

Railz miniworld kortingskaartjes - 2


 Een reuzespannende verloting met 50% kans op de kaartjes :-)

de lootjes

even een tijdje al kletsend husselen, naar het bureau lopen en er eentje trekken...
krijgt de kaartjes!
Wil je me even mailen? Dan stuur ik ze op.

25 augustus 2011

Schoolbekers

Is het een 1 of een 7? Een 5 of een 3? Alle bakjes en bekers werden in de loop van de dag grondig bekeken. Uiteindelijk liep ik enigszins foeterend door het huis, behoorlijk uit m'n hum door de fabrikant van die populaire schoolbekers. Heb ik net een nieuwe gekocht (omdat ze zo lang meegaan vond ik het dat wel waard) kan 'ie misschien gelijk al weer weg omdat 'ie van 'fout' plastic is gemaakt.

Hoe het begon met deze speurtocht in mijn kasten...? Ik was vorige week -opnieuw- in het boek 'Groen, groener, groenst' van Vanessa Farquharson aan het lezen, las over pvc douchegordijnen en schadelijke stoffen die door de warmte van het water vrijkomen tijdens het douchen (wij hebben gelukkig geen gordijn). In de krant en op andere blogs had ik ook al wel eens wat gelezen over 'lekkende' bekers en foute bakjes, die oestrogeen-achtige stoffen (BPA) afgeven aan drinken en eten. BPA kan hormoonverstorend of zelfs kankerverwekkend zijn.

Om het zekere voor het onzekere te nemen drinken we thuis al een tijdje alleen nog uit glazen (voordelig ingeslagen bij de kringloop, tot nu toe nog maar eentje van de vloer hoeven opvegen ;-) Maar.. het schoolseizoen begint bijna weer en ik moet er voor alle kinderen nog een extra beker bij kopen en we hebben te weinig fruit en broodbakjes. Daarom besloot ik om het eindelijk eens uit te gaan zoeken. Als ik weet wat veilig is, kan ik gelijk iets goeds kopen. En hopelijk ook enigszins betaalbaar... maar dat terzijde...

Op de site Gewoon lekker groen vond ik een handig overzicht van alle soorten plastic, met coderingen (al jaren ben ik bezig met het milieu, met duurzaamheid maar op de de één of andere manier heb ik dit compleet gemist.. dat plastic codes heeft...), waar dat soort voor gebruikt wordt, of het te recyclen is en of het wel of niet verstandig is het te gebruiken.

plaatje van de site : http://www.babybytes.nl/vip-blog/desertrose/1295443115

Plastic met de codes 1,2, 4 en 5 kun je redelijk veilig gebruiken, als je het niet verwarmd en als het onbeschadigd is. De andere kun je beter vermijden, met als uitzondering nieuwe biologisch afbreekbare verpakkingen die ook zijn ondergebracht bij code 7.

Op Green Jump's blog stond nuttige informatie over schoolbekers van melamine. Het zou geen kwaad kunnen als er koude vloeistof in zit die niet zuur is. Nu zit in veel ranja en vruchtensap een zure component, voldoende zuur voor een reactie of niet? Dat weet ik niet. En wat is verhitten? Valt lauwe ranja daar ook onder? En wat geldt dan voor mijn thermosbeker van datzelfde merk? De koffie is heet als het in gaat. De hoeveelheid die lekt schijnt binnen de normen te blijven, maar in dit soort gevallen heb je altijd een optelsom: wat krijgen ze ongemerkt nog meer binnen? Erg gerust gesteld ben ik er niet door, al lijkt het ook niet heel erg slecht.

Ik vind het altijd lastig in dit soort zaken: wie moet je geloven? Welke informatie is dusdanig objectief dat je goed weet waar je aan toe bent? De richtlijnen van de overheid veranderen nog wel eens, er worden onderzoeken gedaan naar de schadelijke invloed van melamine of andere stoffen (terwijl we het ondertussen nog wel mogen gebruiken). Bovendien stapelen de dingen zich op, kan het per keer misschien wel meevallen maar alles bij elkaar wel over de norm gaan. Fabrikanten en bedrijven hebben achter de schermen ook een flinke vinger in de pap en dit heeft invloed op de onderzoeken die uitgevoerd worden, op wetten en richtlijnen die aangenomen worden. Aan de andere kant heb ik ook wel eens vraagtekens bij de -naar mijn mening soms te- uitgesproken meningen en argumenten van de 'anti' / kritische mensen. Als het echt waar zou zijn, denk ik wel eens, dan zou het verband toch ook duidelijker aan te tonen moeten zijn dan nu het geval is.

Kortom.. ik zoek mijn weg in alle informatie en ga me er verder in verdiepen de komende tijd. Ik zou het leuk vinden als jullie je mening willen geven of kennis hierover willen delen, een soort van gedachten uitwisselen via m'n blog. Hoe denken jullie over het gebruik van plastic bekers, flesjes en bakjes? Zou er reden zijn om je zorgen te maken of valt het allemaal wel mee? Wat geven jullie mee naar school (en waarom)?