31 maart 2015

geslaagd experiment

tijdens het rommelen en opruimen onder het afdakje achter ons huis
zag ik ineens het krat met zand in de kast staan
dat was waar ook...
ik had nog allerlei 'ingekuilde' groenten staan


voorzichtig stak ik mijn hand in het zand
je weet maar nooit waar je in grijpt :)


en kijk eens... de bieten zien er nog prachtig uit!
ze liggen al zes of zeven maanden in het zand
 een paar die bovenop lagen waren wat rimpelig, de rest was nog stevig

net als een paar wortels, die ik ergens onderin het zand vond
eentje was zelfs nieuw loof aan het maken

experiment groente bewaren in bak met zand is geslaagd!

29 maart 2015

losse draadjes



op deze regenachtige middag werkte ik een boel losse draadjes weg
van de grote deken die ik de afgelopen weken haakte
het was een heerlijk niet-bij-nadenk-klusje en het dus haakte lekker weg


ik gebruikte heel wat bollen Tweed van de Z.eeman
afgewisseld met okergeel, petrol blauw en paars
en ben helemaal blij met het resultaat


de kinderen gebruiken hem dagelijks, je kunt je er helemaal inwikkelen
of over je heen leggen als je luiert op de bank


en dan op naar en volgend project - de bolletjes stonewashed garen liggen al klaar
maar ik ben er nog niet uit wat ik ga maken
een Southbay omslagdoek, een kussenhoesje, onderzetters, een slinger... 
het is allemaal zo leuk!


 onder het genot van een kopje thee ga ik nog maar wat boeken doorbladeren
eens kijken of ik 'het' project tegenkom :)
  

13 maart 2015

gewoon...

....even een fotootje...

omdat ik heel erg in de lach schoot toen ik een rekenschriftje doorbladerde
dat afgelopen week was meegekomen van school





9 maart 2015

moestuin...

 
de moestuin moest leeg...

en ik had daar he-le-maal geen zin in


met dit soort foto's in mijn achterhoofd bleef ik de hele winter dubben

 lekkere aardbeien (en heerlijke jam) - vervelende slootkant maaien
verse boontjes- haagwinde uitsteken
makkelijk, die courgettes - mopperende kinderen
 kratten met appels - bergen snoeiafval van de beukenhaag
zo'n tuintje krijg je niet snel weer - het is een blok aan mijn been geworden
 

en dat laatste gaf de doorslag...
ik kwam er te weinig aan toe en ging er tegenop zien
gebeld met de vereniging: 'ik vind het jammer, maar ga toch stoppen...'
pfft... het hoge woord was eruit...


en zo ging ik wat weemoedig, maar ook opgelucht aan de slag afgelopen week
om de boel netjes achter te laten voor de volgende moestuinier
nog een keer uitleven met de voeten in de klei
die lekker zompig was na een verse regenbui :)
en genieten van het mooie plekje


er gingen wat struiken naar de schooltuin, we namen wat mee naar huis
maken hier wat ruimte vrij want de tuin is ruim genoeg
en dat is dan ook weer genieten!
gewoon even naar toe lopen en wat rommelen
als je een kwartiertje hebt en lekker buiten wilt zijn


de kinderen hebben er ineens ook zin in gekregen
de vensterbank staat vol bakjes er wordt trouw water gegeven
als ik stiekem kijk wat er op komt
dan mag ik wel een flink stuk tuin omspitten :)

3 maart 2015

handwerken 'bij Kaatje'

  inmiddels is het al een goede gewoonte geworden
de eerste of tweede woensdagochtend van de maand
dan zit er een groepje vrouwen aan mijn keukentafel


sommige vrouwen kende ik al een tijdje...
collega-moeders van school waarmee ik bevriend ben geraakt
anderen nog niet, zij kwamen me via Facebook op het spoor en zochten contact
bleken we uiteindelijk bij elkaar 'om de hoek' te wonen...  :)
gaaf om hen te ontmoeten en tijd met elkaar door te brengen
 

even tijd voor jezelf, ontmoeting, elkaar leren inspireren & van elkaar leren
dat had ik in mijn achterhoofd toen ik de ochtenden begon
en wat ik zo mooi vind, is dat in het ontmoeten en het doen
er soms ineens dingen worden gedeeld - alledaagse en mooie dingen
maar ook de minder fijne dingen, waar je in je leven mee moet leren omgaan
bijzonder en waardevol dat je elkaar dan kunt bemoedigen!


morgen is het weer zo ver, dan komen ze weer
'k ga mijn huiskamer nog snel een sopje geven vandaag
(want je kunt je naam schrijven op de piano, zag ik ineens :)
maar ik leg de lat inmiddels een stuk lager dan een paar jaar geleden

want dat heb ik inmiddels geleerd, ook door deze mooie groep vrouwen
mijn huis is een huis waar geleefd mag worden
het hoeft niet perfect te zijn voor het plaatje
want de werkelijkheid van m'n leven is niet perfect
net zo min als de werkelijkheid van hun leven
in alle imperfectie ontmoeten we elkaar
haken we, breien we... praten we, delen we...

'k kijk er naar uit!