28 mei 2012

T-shirt wordt vestje

Afgelopen weekend zag ik een leuk recycle project op haar blog
bij verdere bestudering van het gebeuren op dit blog  zag ik het eigenlijk wel zitten
en zette me over mijn koud water vrees om zelf kleding te naaien heen.
Ik zocht vanmiddag een oud shirt uit de poetslappenzak,
maakte een probeersel, dat eigenlijk best goed lukte
en waar dochter ook wel over te spreken was, niet onbelangrijk :-)
 zocht daarna een ander oud T-shirt - geen poetslap, maar wel te klein -
begon te knippen, te rimpelen en te naaien...
en kijk... het werd een leuk zomers vestje!


'k Ben niet zo snel trots, maar nu eigenlijk wel een beetje :-)
 

want ik dacht toch echt dat ik geen kleding kon naaien,
durfde er ook niet zo goed aan te beginnen...


Nu is dit natuurlijk niet echt helemaal zelf genaaid, maar dat mag de pret niet drukken :-)
Het is leuk, makkelijk, snel klaar en het kost eigenlijk niets,
dat vraagt naar meer... 'k ga snel zoeken naar een ander shirtje.
 

18 mei 2012

Zelfgemaakt lekkers

Ik weet het... snoepen is niet nodig, maar het is wel erg lekker :-)
en ook gezellig, als je samen op de bank zit
of als de kinderen een filmpje kijken
 

Op zulke momenten komt er bij ons regelmatig een bak popcorn op tafel.
Makkelijk om te maken, het voelt redelijk gezond en het kost bijna niets.
Gewoon wat olie, een handje mais en wat vanillesuiker...
meer heb je niet nodig om een hele schaal vol lekkers te maken.


De vanillesuiker is ook zelfgemaakt, hier geen gedoe meer met kleine zakjes.
Je stopt gewoon een vanillestokje in een potje met fijne kristalsuiker,
laat het een poosje staan en je hebt een hele pot vol geurige suiker.


En als het potje leeg is, dan vul je het gewoon weer bij, en nog een keer...

Ook lekker in de appeltaart!
Deze heb ik op speciaal verzoek van 't feestvarken gebakken.


We hebben een erg gezellige verjaardag gehad! Bedankt voor jullie felicitaties!
Ze zijn allebei flink verwend en ze genoten van alle bezoek,
het samen spelen met hun neefje en vriendjes.
Ik werd ook verrast... kreeg zomaar een Zpagetti haakpakketje!


 De slinger was op tijd klaar en maakte het gezellig in huis.
Het vergde wel wat geduld, want mijn naaimachine deed ongeveer twee seconden over een steek
 en ik had zes meter slinger te gaan... :-)
maar de jongens waren er blij mee en daar ging het om.

16 mei 2012

In de ban van 't opruimvirus

In de meivakantie sloeg het opruimvirus hier toe. En het was flink nodig ook! Kasten en laden zaten vol, elke keer kwam er een opruimdoos bij in de garage (als ik even snel wilde 'opruimen' vlak voor er bezoek kwam) of op zolder (als de aanhangwagen in de garage te vol werd :-). De slaapkamers van de kinderen waren ook net pakhuizen, het speelgoed door elkaar, allerlei kratjes en dozen, boekjes, stapeltjes Duckjes... Ik kon er nog wel zuigen hoor en je kon er ook nog prima lopen ;-), maar langs de muren en in de hoeken... Op verschillende blogs zag ik dat anderen daar ook last van hebben (gelukkig, ik ben niet de enige...) en dat zij aangestoken waren door het initiatief van een kastje per dag. Het lijkt een open deur: elke dag een beetje... Maar het voelde als een opluchting: ik hoef niet gelijk alles te doen. Natuurlijk hoeft dat niet. Waarom denk ik dat nou altijd?

Inmiddels heb ik heb de smaak te pakken, deze manier werkt echt - voor mij in ieder geval. Afgelopen week ging ik aan de slag op de kinderkamers, elke dag een kast, een doos of een la. De kinderkamers zijn weer gezellige en schone speel- en slaapkamers geworden. Heerlijk! En het is nu ook weer makkelijk bij te houden.

Bij de middelste was het al aardig netjes trouwens, hij houdt wel van orde en overzicht. Zet ook rustig de dingen die hij niet meer nodig heeft op de overloop, voor iemand die er wel wat mee kan. En met twee verzamelaars als 'buren' heeft het spul vaak ook zo een nieuwe plek :-) Hij vond het fijn om op zijn kamertje ook een planbord te hebben. Die zijn normaal vrij duur, maar we zagen er toevallig één met Koninginnedag op de rommelmarkt voor één euro, met allerlei picto's erbij. Hij was helemaal blij! Net als met de etiketten die ik in zijn kast plakte. Per stapeltje schreef ik welke kleren het waren, t-shirts, speelkleren, nette kleren!, gewone broeken etc. "Nu weet ik tenminste wat ik moet pakken." Het verbaast me elke keer bij hem hoe kleine dingen een groot verschil kunnen maken.






En we maakten zijn kamertje gelijk wat gezelliger. We hingen een paar posters op, die hij ook op de rommelmarkt had gekocht. En we verfden een paar wijnkistjes, leuk om verzamelingen in uit te stallen of om mooie spulletjes te bewaren.



Onder het afdakje liggen nu nog kistjes voor de andere twee, zij wilden ook wel zo'n verzamelkastje. En in het toilet leek het me ook wel leuk, om kleine dingetjes in te zetten. Maar dat klusje moet nog even wachten, eerst ligt er een stapeltje vlaggetjes klaar voor een nieuwe slinger, voor de verjaardag van de middelste. De andere slinger is een tikje meisjesachtig en die wilde hij ècht niet meer opgehangen hebben :-) Gelukkig had ik nog allerlei stofjes en biaisband in huis en kon ik gelijk aan de slag, zonder 'n ritje naar de stad te hoeven maken. Vrijdag moet 'ie klaar zijn, want dat hoopt de jarige acht te worden. Dat moet dus wel lukken, als mijn naaimachine tenminste meewerkt. Gisteren naaide hij alleen heel langzaam, dat doet hij vaker. Ben bang dat er iets met de printplaat is :-(


We vieren tegelijk de verjaardag van de jongste dunnetjes over. Hij was jarig toen ik in het ziekenhuis lag, net na het weekend dat het vrij slecht met me ging. We hebben het toen wel een beetje gevierd met ons gezin en opa en oma. Zij thuis en ook bij mij in het ziekenhuis.. ze hadden heel lief drinken, lekkers en cadeautjes meegenomen en een gezellig hoekje gemaakt... maar het was toch een verjaardag met een verdrietig randje, je wilt gewoon bij elkaar zijn. Nu alsnog het grote mensen feestje, kinderfeestje en 't trakteren. Hij heeft er reuze zin in, en wij ook! 'k Hik er nog wel wat tegenaan vanwege alle drukte, maar ben tegelijk ook zo blij dat we samen zijn en feest kunnen vieren.

11 mei 2012

Kleine boeketjes


voorjaar in de tuin betekent voor mij ook:
weer elke week bloemen in huis
ik koop ze vrijwel nooit voor mezelf
vooral in de wintermaanden niet
vanwege de energie die nodig is bloemen te kweken
vanwege de kosten of omdat ik er gewoon niet aan denk

maar zodra er buiten weer iets bloeit,
en dat is soms al in februari,
dan komt het in een vaasje
haal ik het voorjaar snel in huis


 ik geniet daar altijd erg van, vaasjes met bloemen
soms een losse bloem
soms een boeketje
soms een grote volle vaas


ze staan echt overal in huis...
ze geven kleur en fleur aan een saai hoekje
geven sfeer, maken het gezellig
verspreiden soms een subtiel geurtje


als je even stil staat en goed kijkt
zie je dat het vaak kleine kunstwerkjes zijn
met zorg bedacht door de Schepper,
Die ze zomaar -overal om ons heen- laat groeien


naast mijn eigen boeketjes 
zijn er ook vaak gekregen bosjes bloemen
met zorg geplukt en in dichtgeknepen knuistjes bezorgd
die zijn extra mooi :-)


al die kleine boeketjes zijn niet alleen mooi en gezellig
ze herinneren me er af en toe weer aan
dat geluk de kunst is een boeketje te plukken
van de bloemen waar je bij kunt

het is zo goed om te genieten van het mooie in je leven
om oog te houden voor de 'bloemen' om je heen
ook als de dingen heel anders lopen dan je hoopt
ook als je moet zoeken tussen stenen en rotsen
 zelfs dan blijkt, dat er toch verrassend vaak
onder handbereik
een bloemetje staat
om dankbaar te plukken

8 mei 2012

Mijn hooihulp

Een poosje geleden was ik aan het 'slenteren' op internet
- wat rondsnuffelen in winkeltjes, maar dan zonder moe te worden -
op zoek naar leuke, nuttige of duurzame dingetjes.
Opeens kwam ik iets leuks tegen, dat ik nog niet kende
de h.ooimadam, een gezellige en handzame variant van de hooikist.

Ik heb ooit eens een kist gebombardeerd tot hooikist
dat beviel goed, ik gebruikte hem regelmatig
alleen hadden we de kist ook ergens anders nodig
en werd het de handschoenen- en sjalenkist
en nu is het de slipper- en sandalenkist
En de pannen zette ik maar weer in een fleecekleed
als ik tenminste een kleed kan vinden, want die lijken hier wel pootjes te hebben :-)

Die madam.. ze liet me niet los... ik zag haar al staan op mijn aanrecht.
Maar toen zag ik de prijs, wachten tot mijn verjaardag duurde me te lang
en besloot daarom een poging te wagen om er zelf eentje te maken.

Ik ging op zoek op zolder, vond daar een halve wollen deken,
een geschikte lap katoen en een heel voorraadje biaisband. 
 'k Ging aan de slag... en nu staat ze op mijn aanrecht,
mijn eigen hooihulpje


Vandaag wordt ze officieel in dienst genomen,
met de mooie -maar ook moeilijke- taak riblappen gaar te laten worden

eens kijken of het werkt...


of dat ik toch de echte op mijn verlanglijstje moet zetten ;-)



- update -

Helaas... ik was in m'n enthousiasme ietsje voorbarig met het plaatsen van m'n berichtje. Mijn hulpje heeft haar werk maar matigjes gedaan... De pan was na een paar uur bijna helemaal afgekoeld en mijn vlees heb ik toen maar snel op het vuur gezet. We denken hard na over een andere manier om haar te isoleren, want alleen een wollen deken is dus niet voldoende. 
Wordt vervolgd... 

5 mei 2012

Meivakantie

En dan is het alweer zaterdag en is de meivakantie alweer bijna voorbij... We hebben een heerlijk rustig weekje gehad met z'n allen. We waren veel thuis, lekker aan het aanrommelen en uitrusten. We hebben binnen en buiten verschillende (opruim)klussen gedaan wat een voldaan gevoel geeft. En omdat we wat chronische rommelhoekjes hebben aangepakt en spul hebben gegooid of weggebracht naar de kringloop oogt het een stuk opgeruimder en leger. Heerlijk!


De moestuinkratten staan weer voor ons huis, eerst met wat sla er in. Als de tomatenplantjes wat groter zijn, dan komen deze in de kisten te staan. Ze staan dan lekker in de zon op een luwe plek en vorig jaar betekende dat een mooie oogst. Dit jaar hopen we daar natuurlijk ook weer op :-) Ik ben ook een paar keer een poosje in de moestuin bezig geweest, het ziet er allemaal mooi uit. De aardappels zijn net boven de grond gekomen, de aardbeien bloeien, net als de appelboom.


De eerste rijtjes spinazie staan frisgroen boven de grond. Nog een paar dagen en dan kan ik gaan oogsten en eten we de eerste groente uit eigen tuin, lekker als salade of even kort geroerbakt.


Om mijn moestuin staat een beukenhaag en langs het pad zit een strookje siertuin. Dat heb ik vanmiddag onderhanden genomen. Ik zag ineens dat een soort bodembedekker was gaan bloeien, hele mooie fijne roze bloemetjes.


'k Heb dit plantje nog nooit eerder gezien. Weet iemand toevallig hoe het heet?

Na een paar dagen met verschillende logeerpartijen is iedereen inmiddels weer thuis. Ik was af en toe best een beetje van de leg, vooral toen ik de middelste had weggebracht. Hij ging logeren op de camping, bleef uiteindelijk nog een dagje langer weg omdat het zo goed beviel. Hij heeft normaal best wat drukte bij zich, dus het was ineens vrij stil in huis :-) Donderdagochtend ging onze dochter weg, zij mocht een paar dagen mee zeilen met haar vriendinnetjes. Echt een geweldige kans voor haar om dit mee te mogen maken! Ze kwam vanavond thuis en heeft met volle teugen genoten!


Vrijdagochtend bracht ik de jongste naar mijn schoonouders, hij mocht daar een nachtje logeren. Zijn neefje kwam ook, ze keken er allebei al de hele week naar uit. Het was dus dikke pret toen ze elkaar eindelijk zagen. En wij... wij hadden ineens een leeg huis en alle tijd om eens rustig samen iets te ondernemen. We gingen er samen op uit, om wat te lopen, te praten en een leuke kringloopwinkel in de buurt te bekijken. Thuis dronken we een heerlijke kop cappuccino met wat lekkers erbij en genoten van de rust in huis. Rust die fijn is omdat je weet dat het maar een tijdje duurt... want uiteindelijk is het toch het fijnst als iedereen weer thuis is.

3 mei 2012

Groenten van de markt

Afgelopen zaterdag kwam ik wat later op de markt dan normaal. Ik had al wat groente en fruit gekocht toen ik naar mijn fiets terug liep. Ondertussen was de marktkoopman allemaal tasjes vol aan het stoppen, tasjes die hij voor een euro verkocht. Ik keek of er wat voor ons bij zat en zo kocht ik voor vier euro twee bloemkolen, drie kroppen sla, 2,5 kg tomaten en 6 komkommers... Het was wat passen en meten om het mee te krijgen :-) maar dat maakte niet uit. Thuisgekomen bedacht ik gelijk wat ik wilde maken, want sommige groenten moesten wel snel op. Voor zondag maakte ik een grote pan tomatensoep, voor de eerste keer van verse tomaten. Het viel goed in de smaak (zelf kan ik jammer genoeg niet goed tegen tomaten... at alleen een hapje voor de smaak). De rest maakte ik maandag in op de 'jam-manier' (kokend heet in een glazen pot met klik-klak-deksel en dan ondersteboven zetten). Er staan nu twee grote potten tomatensaus in de voorraadkast, er hoeven alleen nog kruiden bij om er een lekkere pastasaus of soep van te maken. De komkommers verdwenen snel als tussendoortjes, lekker fris met 't warme weer van de afgelopen dagen. En eentje zit in het zoetzuur, de pot augurken was bijna leeg en ik deed de komkommer er in plakjes gesneden bij in. Drie kroppen sla bleek toch wel wat te veel om alleen als salade te eten... dus probeerde ik eens iets anders...



... en maakte slasoep. Ik had hier als eens over gelezen, maar had me er nog nooit aan gewaagd. Erg jammer, want het is erg lekker! Het komt zeker vaker op 't menu te staan. Het is makkelijk te maken: een ui in stukjes snijden en fruiten met een teentje geperste knoflook. Voeg dan de gewassen en gesneden kropsla toe en stoof dat mee tot het goed geslonken is. Voeg dan een liter kippenbouillon toe en laat de soep een tijdje pruttelen. Dan maak je met de staafmixer alles fijn en kun je het op smaak brengen. Ik deed er een scheutje room, wat kerriepoeder, nootmuskaat en peper door en strooide er in de kom wat geraspte (proosdij) kaas over. Lekker met geroosterd brood met zelfgemaakte kruidenboter!

Het was ook prachtig weer voor zo'n zomers soepje. Ik had gisteren de middelste weg gebracht naar de camping, waar hij mocht logeren bij een vriendje. Het was prachtig weer en de jongens renden gelijk rond op het grasveld met waterpistolen en doken even later het bos in om hutten te maken. Wat een plezier. Ondertussen dronk ik een kop koffie met mijn vriendin en haar man bij hun caravan en kreeg ik gelijk zo'n ontspannen campinggevoel. Na een poosje moest ik helaas weer naar huis, zocht de jongste op - die natuurlijk nog lang niet uitgespeeld was - en reed naar huis. Daar wachtte me een leuke verrassing. In de gang stond een grote tas met lege jampotten, die had lezeres A. onverwacht langs gebracht om mijn voorraad aan te vullen. Echt super! En wat jammer dat ik zelf niet thuis was...  Om het campinggevoel nog even vast te houden aten we buiten, voor het eerst dit jaar. Heerlijk in de namiddagzon, met alle vogels die fluiten in de tuin, die er zo mooi uit begint te zien. Genieten hoor!