21 november 2016

week in foto's

deze keer 's een blogje naar aanleiding van allerlei foto's op mijn mobiel
het was een heel afwisselende week


allereerst kregen we ineens bezoek van een muis
en niet een gewone, maar eentje die voorkeur heeft voor fairtrade en bio
na een paar dagen kreeg hij een naam
dan riepen we: nee hè, de duurzame muis is weer langs geweest

inmiddels is 'ie niet meer
helaas hoorden we toch weer geknaag in de gangkast
er zijn er dus meer... hopelijk vangen we die snel
want een nest in een soort van luchtschat naar de zolder
is echt niet fijn :-(


uit 'nood' allerlei zelfgemaakte dingen gegeten, zoals heerlijke wraps
want er waren wel drie kilopakken meel open geknaagd
(steeds een heel klein hoekje, ruim om het gat heen meel weg geschept...
alles weggooien voelde verkeerd...)


 er was ook ander 'geknabbel'... op chips en hapjes :-)
ik was jarig en net als afgelopen jaren
ook dit jaar weer met een blij en dankbaar gevoel
dat ik het leven mag vieren
 

ik werd flink verwend door iedereen
en we genoten van het bezoek van familie en vrienden


de dag erna weer net als anders aan de bak
's morgens werken, 's middags thuis genoeg te doen
daarna een praatje voorbereiden
over het thema "Geloof, kerk en autisme: soms een ingewikkelde combinatie"
voor een ouder ontmoetingsavond in de kerk 
leuk, maar ook wel een kleine uitdaging
want ik hou niet zo vaak praatjes voor een groep :-)

het was een mooie avond, er kwamen veel ouders
bemoedigend en leerzaam om ervaringen uit te wisselen
een mooi artikel over dit onderwerp vind je op deze site
meer informatie over dit thema in het algemeen hier


 tussen de bedrijven door heeft een van mijn zonen
een knutselvirus opgelopen... overal vind ik van alles
hij maakte een 'lampion' van een oude blouse voor Sint Maarten
maakt vliegtuigjes en vliegt die de hele kamer door
 

het knutselkind is tevens verzamelkind
(ik zou niet weten wat wie hij dat heeft ;-)
hij bewaart alles, soms om er iets mee te doen
soms om te kijken wat er gebeurd
want hij is ook dol op feitjes



zo vond ik op zijn kamer een tijdje terug een verzameling klokhuizen
iedere dag eentje erbij... soort onderzoekje om te kijken
naar hoe snel een appel indroogt? ik weet het niet
'k heb de proef voortijdig afgebroken...


8 november 2016

geschenk

het is dinsdagavond en ineens gaat de deurbel
er staat een stralende vriendin voor de deur
met twee lieve stralende kinderen
 die lopen wat verlegen om haar heen


"alsjeblieft... voor jou!"

"oh... wow, stamelde ik verrast, wat mooi, maar voor mij?"

"ja, voor jou, omdat jullie huis verkocht is!
dit vinden we zo fijn, daarom een bloemetje!"

dat bloemetje is werkelijk een reusachtige bos
een prachtig palet aan kleuren en vormen
niet alleen een geschenk van haar
 maar ook van de Schepper, 
Die zo creatief van alles heeft bedacht


de hele week geniet ik nu al van deze bloemen
(en van het feit dat ons huis na acht jaar is verkocht :)
en elke keer als ik de bos zie staan ben ik blij
met de vriendschap, met het gebaar
hoe zij liet merken dat ze blij is

in haar eigen taal
ik weet dat zij ontzettend veel van bloemen houdt
dat straalt af van haar geschenk
het verwarmt het hart


ieder hart heeft een eigen taal
wat fijn als je de taal van de ander kent
zodat je elkaar werkelijk kunt ontmoeten
zien, horen
verrassen

wat uit het hart komt
kan het hart van de ander raken

een kostbaar geschenk


een ingewikkeld geschenk ook
om te geven, te delen
te ontvangen
met je hart

iets dat je moet leren uitpakken
ik in ieder geval wel
muurtjes om wat kwetsbaar voelt
veiligheid voor mezelf inbouwen
vind vaak net zo fijn

maar het kostbare geschenk
van de ontmoeting
van hart tot hart
ligt vaak toch in het gebied,
net buiten die zelfgebouwde muurtjes

ik heb dat met vallen en opstaan
leren ontdekken
leren uitproberen
leren ontvangen
leren waarderen

kwetsbaarheid
die soms
verrassend
krachtig maakt