27 februari 2009

Nog meer administratie

Schreef ik gisteren over het kasboek, al dat adminstratieve gedoe waar ik eigenlijk best van baal af en toe? Er is nog meer administratief gedoe waar ik nog veel meer tijd in heb zitten. Als ik naar de afgelopen maand kijk hoeveel dingen er verkeerd zijn gegaan bij instanties, dan is dat vrij veel. Gelukkig is alles wel goedgekomen, maar je bent er veel tijd mee kwijt.

Een greep uit de foutjes: we kregen een brief dat we uitgeschreven waren bij onze ziektekostenverzekering terwijl ik voor mijn doen ontzettend veel kosten had gemaakt in januari (na telefoontje blijkt dit een systeemfout, maar nog steeds geen herinschrijving ontvangen), we hadden het spaarloon van mijn man aangevraagd, giro's zijn tussen bedrijf en bank zoekgeraakt (we wachten nog steeds op het geld), de hypotheekverstrekker was vergeten onze aanvraag af te handelen waardoor het geld er niet op tijd was (excuusbrief met VVV-bon gekregen, dat is wel erg netjes!), inschrijving via e-loket blijkt niet te zijn doorgevoerd waardoor ik vanochtend ongeveer een uur in het gemeentehuis heb doorgebracht om ons in te schrijven. De KPN heeft ons op het oude en nieuwe adres installatiepakketten bezorgd, kom er waar weer eens vanaf... euro's aan belkosten.

Verder zal ik jullie niet vermoeien met voorbeelden, dan wordt het ook zo'n zeurblog :-). Maar op dit soort momenten baal ik van ons overgeautomatiseerde Nederland, alle processen zijn zo efficiënt ingericht dat je soms moet zoeken waar je nu terecht moet met je vraag en eindeloos moet wachten aan de telefoon. Ik heb me regelmatig afgevraagd: stel dat ik zou werken, hoe hadden we dan alles moeten regelen en kunnen verhuizen? Ik zou niet weten waar ik de tijd vandaan had moeten halen.

OK, ik ben mijn frustratie kwijt, nu weer opgewekt aan de slag. Aan de schoonmaak, zo voor de eerste keer op onze nieuwe stek is dat vast erg leuk, denkt super-huisvrouw Jente ;-)

26 februari 2009

Kasboek bespiegelingen

Vandaag wilde ik me weer eens bezig houden met m'n kasboek, eens kijken wat er deze maand door is gegaan. Normaal houd ik het regelmatig bij, maar nu is het er niet van gekomen de afgelopen weken. Veel bedragen gepind, ook de kleinere dus ik krijg straks alles helder. Maar dan moet het apparaatje voor internetbankieren het wel doen. Hij vertikt het om mee te werken, ik denk dat de batterij bijna leeg is. Morgen maar eens bij een locatie in de buurt langs gaan voor een nieuw exemplaar, kan ik gelijk alles laten overschrijven.

Ik heb een soort haat-liefde verhouding met m'n digitale kasboek. Enerzijds geeft het veel inzicht en overzicht, je kunt snel bijsturen als de bedragen bij bepaalde posten te hoog oplopen. Anderszijds merk ik dat ik soms teveel met getalletjes bezig ben, net of er vanalles vanaf hangt om het maar kloppend te houden, om bepaalde bedragen omlaag te krijgen, een soort van verslavend effect om het (flink) overdreven te zeggen.

Terwijl ik het diep in m'n hart niet eens zo bijster belangrijk vind, als er maar genoeg is om van te leven, om te kunnen geven en om te kunnen sparen. Dat geeft me een spagaat gevoel vanbinnen: een handig hulpmiddel dat een doel lijkt we worden in plaats van een middel. Er helemaal mee stoppen wil ik niet, want daarvoor is het te handig. Maar zo doorgaan wil ik ook niet. Ik wil het anders aanpakken nu ik door de verhuizing uit m'n gewone 'sleur' ben losgeweekt, want ik wil niet dat het telkens om geld en getalletjes draait in mijn gedachten, want daarin ligt voor mij absoluut geen levensdoel of geluk. Ik wil een evenwicht vinden tussen lekker leven en consuminderen, besparen en toch niet constant rekenen. Snappen jullie wat ik bedoel? Herkennen jullie er iets in? Hoe kun je die balans vinden? Of is het een beetje vaag vandaag?

23 februari 2009

Verhuizing en verjaardag

De kop is eraf, de eerste dagen in ons nieuwe huis zitten er op. De eerste verjaardag is hier inmiddels gevierd, onze jongste werd 3 jaar afgelopen weekend. Een super-planning :-), maar we vonden het sneu om het een week uit te stellen dat hij z'n feestje kreeg. Daarvoor snapt hij het net te goed allemaal. Het was erg gezellig en hij is heel erg verwend met leuke kadootjes en ondanks dat hij wat ziekig was heeft hij het erg leuk gevonden. Tweede belangrijke mijlpijl is dat de eerste schooldag achter de rug is. Dochter heeft spijkers met koppen geslagen en gelijk wat afgesproken met een klasgenootje en gepolst wie er op turnen zitten. Dit wil ze zelf graag en er blijken een stuk of vier meisjes uit haar klas op turnen te zitten. Donderdag wil ze gelijk gaan kijken.

Maar voordat we deze mijlpalen konden halen moest er eerst verhuisd worden... wat een klus. Ik dacht dat ik al best veel had ingepakt, dat we al heel wat hadden meegenomen de afgelopen weken, maar we hadden veel meer spullen (efficiënt) opgeborgen in kasten, zolder en kelder dan we dachten. Ik dacht dat ik redelijk koelbloedig en nuchter was, alles onder controle. Maar als je dan niet al te fit bent, als manlief al dagen rondloopt met een keelonsteking en koorts (ja, echt...het zit wat dit betreft niet zo mee) en als iedereen om je heenloopt: waar moet dit heen? moet dat ook mee? kan ik dit doen? Pfff, dan loopt zelfs mijn hoofd even om. Maar gelukkig had ik 's avonds alles weer onder controle, kon ik weer helder nadenken en heb ik lekker uit lopen pakken. Een lieve vriendin kwam me nog helpen met praktische dingen (dank je I.), zwager heeft de stereo en de computer aangesloten. Dankzij de dommel van kpn konden we dezelfde avond alweer intermeppen, uh.. internetten. Er staan hier en daar nog dozen in de leefruimtes, maar het is alweer gezellig in huis. De zolder is no-go-area voorlopig ;-), maar dat komt vast allemaal goed.

We zijn verhuisd en de start is ons ontzettend meegevallen, we kregen zelfs een bloemetje van een buurvrouw. Onze dochters hebben vorige week bijna iedere dag samen gespeeld. In de kerk kwamen we haar ook tegen, gelijk wat te babbelen na de dienst. Dat vond ik wel leuk, want dat is iets wat wennen zal zijn, dat je werkelijk overal waar je komt voorlopig niemand kent: op school, in de winkel, in de kerk, de bieb, waar dan ook. Dat heeft de tijd nodig en zal ook vast goedkomen.

14 februari 2009

Afscheid nemen

De voorjaarsvakantie is begonnen en dat betekent dat de kinderen afscheid moesten nemen van hun klas. Gisteren hebben ze getrakteerd. We waren de hele week tussen de bedrijven door bezig met de traktaties, ieder een eigen soort. De snoepdoosjes die erachter geplakt zitten zijn met zorg uitgezocht.
Pfff... wat een soorten zijn er en wat weten ze goed wat ze wel en juist niet willen ;-)










Ze hebben een gezellige ochtend gehad en namen heel ontspannen afscheid. Voor kinderen ligt dit misschien ook wel anders: 'Maar we kunnen toch nog zo een keer afspreken?' zeggen ze dan om vervolgens verder te spelen. Zelf maak je je er dan soms druk om als ouders. Ze hebben allebei een prachtig boekwerkje meegekregen met a4-tjes waarop van alle kinderen een foto zit en een tekening (gr.1 ) of verhaaltje (gr.3). Een waardevol aandenken!

Zelf hadden we 's avonds een afscheidsborrel. Een hele kamer vol leuke, lieve mensen die we hier hebben leren kennen, dat geeft een rijk en dankbaar gevoel. Ik houd er van om ergens 'goed' weg te gaan en ben blij dat we het zo met deze borrel mooi kunnen afsluiten hier, al zullen we natuurlijk met een heel aantal mensen wel contact houden.

Met het klussen zelf schiet het hard op. Bij het klussen letten we uiteraard op de kleintjes :-) We scoren hier en daar wat koopjes (bv. een dure klokthermostaat via marktplaats voor 40,-), halen veel met korting bij bouwmarkten en vinden veel terug in onze klusarchieven onder in de kelder, van sommige potten verf en latex wisten we werkelijk niet meer dat we het hadden staan. Komt nu mooi van pas.

Zo, dan zoek ik nu mijn bed op. Ik ben de hele week al grieperig en loop al een paar dagen door te hobbelen met lichte koorts. Teveel te doen om nu ziek op de bank te liggen, maar morgen las ik toch even een 'verlofdagje' in. Te lang 'stoer' doorlopen werkt op de lange termijn meestal niet zo best en volgende week moet er veel gebeuren.

12 februari 2009

Voorbodes van de lente

Ik liep in de tuin en zag een paar bloemetjes die heel voorzichtig beginnen te bloeien, hun kopjes net boven de grond. En verder schijnt de zon, de vogels beginnen weer te fluiten, laat de lente maar komen! Ik kijk er echt naar uit!




10 februari 2009

Goudsbloemenolie

Misschien weten jullie het nog, het lijstje met bespaarbloopers? De Calendula (goudsbloemen) huidolie die een uur in de wind stonk?
Ik kreeg de tip van iemand om het met druivenpitolie te proberen. Toen ik die bij de Jumbo in de schappen zag staan heb ik het erop gewaagd: olie en goudsbloemen in een steriele pot gedaan, ca. 6 weken laten staan op een lichte, zonnige plek en af en toe de pot even omgedraaid.













Deze keer is het project gelukt! Het ruikt (lekker) naar goudsbloemenolie en trekt goed in. Kan ik er weer even tegen! En om mezelf even lekker rijk te rekenen: een flesje Weleda Calendula-olie kost ca. 9,25 en Jentes Goudsbloemenolie ongeveer 2,50. Nou, dan mag ik mezelf wel trakteren op een lekkere zak drop ;-) die vliegen er doorheen in deze drukke tijden....

Dit voorjaar ga ik zelf goudsbloemen zaaien, kan ik mijn eigen oogst gebruiken voor mijn handzalf en olie. Dat lijkt me extra leuk!

9 februari 2009

30 Mille besparen...

In de oven staat een koek voor de juffen van de peuterspeelzaal gaar te worden, straks gaat onze jongste trakteren. Omdat hij bijna drie jaar wordt en omdat hij afscheid gaat nemen. Wat een ventje wordt het dan ook alweer! Hij heeft er veel zin in en kijkt al tijden naar zijn verjaardag uit, eindelijk feest (en kadootjes uiteraard...) voor hem!

Gisteren lekker rustig aan gedaan. Tussen de kerkdiensten door een koffiedrinker gehad en een vriendinnetje van dochter. In plaats van warm eten hebben we samen gegourmet. Dat ding maakt overuren tegenwoordig (na twee jaar onder ons bed te hebben gestaan... hatsjie). 's Avonds pakte ik de Intermediair om eens wat te lezen, af en toe staat er een leuk artikel in.
De kop 30 Mille besparen? Makkie! trok mijn aandacht, dat nodigt wel uit om te lezen, of niet? Het leek wel of ik de Genoeg te pakken had, heel veel praktische tips. En ook echt leuke tips, op een luchtige manier verpakt. Besparen in de Intermediair... die kredietcrisis werpt heel wat stof op. Niet eens verkeerd denk ik, dat mensen weer eens gaan kijken naar wat ze doen, waarom ze het doen en of ze het zelf eigenlijk wel willen (of dat ze het voor een ander doen, om niet 'achter' te blijven).

Dus dat wordt weer zelf kinderfeestjes organiseren (besparing 382,- voor 2 feestjes per jaar), zelf je koffie meenemen in de file (487,- per jaar), je baard laten staan (240,- per jaar) en je waterfles navullen (711,- per jaar). Helaas viel er voor mij geen 30 mille te halen, veel tips paste ik natuurlijk al toe ;-)

4 februari 2009

Wennen op school en veel inpakken

De eerste muren hebben inmiddels geen behang meer, het plafond in de huiskamer is gewit, de keukenkastjes schoon gesopt... er wordt gewerkt in het nieuwe huize Jente. Heerlijk om er na al die maanden aan de slag te kunnen gaan. En we krijgen er steeds meer zin in om daar een nieuwe start te gaan maken met ons allen.

De kinderen vinden het er super, ze hebben vanmiddag een hele tijd gespeeld met een buurmeisje dat gewoon aan kwam lopen. En dat nadat ze een hele leuke ochtend op hun nieuwe school hadden gehad. Dochter eerst weggebracht naar haar klas, binnen mum van tijd was ze omringd door een aantal meisjes uit haar klas. Ze had niet eens in de gaten dat ik wegging, zo druk had ze het met kletsen! Ik had haar al wel gedag gezegd hoor, ben niet zo maar weggeglipt :-) Ze mocht gelijk hulpje van de dag zijn en allerlei klusjes voor de juf doen, zoals werkjes uitdelen. Ja, ze heeft zich prima vermaakt en hoopt dat het na de vakantie net zo leuk zal zijn als deze ochtend. M'n oudste zoontje had even wat startproblemen en moest ik met lichte drang de klas inschuiven :-) Hij vond het reuze spannend allemaal, al was het ook wel interessant dat hij de derde in klas zou zijn met dezelfde voornaam. Handig voor de juf ;-) Ik ben er een uurtje bijgebleven en toen ze buiten gingen spelen was het ijs gebroken en heeft hij ook een hele leuke tijd gehad. Een hele opluchting dat de start zo soepel is verlopen, dan is de drempel na de voorjaarsvakantie ook niet zo hoog en kunnen ze met minder buikpijn naar school toe.

Verder wordt er druk opgeruimd en ingepakt, ieder ritje naar ons nieuwe huis is met een volle auto op de heenweg. Bijna tussen de bedrijven door de verjaardag van mijn man gevierd, die was gisteren jarig. En er wordt afscheidskoffie gedronken bij deze en gene, ook belangrijk :-). Gisteren kreeg ik tijdens zo'n koffiebezoekje een houten speelhut op palen met glijbaan toegezegd, hun kinderen zijn er te groot voor. Of wij belangstelling hadden.... daar zeg ik geen nee tegen. Om de ruilkring rond te maken heb ik haar een paar grote planten of buxus aangeboden waar onze tuin royaal mee is voorzien. Prachtig om te zien, maar niet praktisch met drie rondrennende kinderen. Nou, dat konden zij wel gebruiken en zijn we allebei blij.