14 mei 2013



Vanochtend ging iedereen naar school.
Het is alweer weken geleden dat iedereen de hele dag naar school ging,
want met één van de kinderen gaat het al een hele tijd niet zo lekker.
Hij was veel thuis omdat het niet meer lukte op school..
Teveel prikkels, teveel drukte... moeilijk om te zien hoe hij het niet redt.
 En ik was daardoor ook veel thuis, maar kwam bijna nergens meer aan toe. 

Vandaar de stilte hier... 
er viel gewoon niet veel meer te melden dan de gewone dagelijkse dingen.
 

Maar vandaag dus een dagje met eigen plannen!
Het was droog, dus ik besloot om na een kop koffie door te rijden naar mijn moestuin.
 Ik genoot van de vrijheid die ik voelde, van de rust op de tuin
even bijkomen, genieten, bezig zijn,
zorgen voor mijn groente & bloemen (en voor mezelf :-)


Ik zat wat te mijmeren en dacht aan woorden uit Prediker... dat er voor alles een tijd is...
een tijd om te zaaien en straks om te oogsten
een tijd om te werken, een tijd om genietend stil te staan
een tijd om te laten groeien, een tijd om te snoeien


En ik dacht.. het geldt ook een beetje voor mijn blog.
Er is een tijd om te schrijven en te delen, om te leren van elkaar
en een tijd om even afstand te nemen, om los te laten.


Daarom hak ik de knoop maar door:
voorlopig even een blogpauze.

En als de rust is terug gekomen, dan pak ik de draad weer op.
Tot later!