31 januari 2012

Van alles wat

Het is hoog tijd om hier weer eens wat van me te laten horen... het is al zo lang geleden zie ik ineens! Het gaat allemaal redelijk goed hier. Ik loop nog steeds rond en wacht op de oproep voor de operatie, waarschijnlijk zal dat over een week of twee zijn. En tot die tijd probeer ik hier thuis alles zo veel mogelijk te regelen en op orde te brengen.  'k Heb al heel wat rommelhoekjes en laatjes aangepakt, de stapel broeken-met-kapotte-knieën is verdwenen, te kleine kleren zijn uit de kasten gehaald, heerlijk die ruimte en dat overzicht... Ik dacht.. het wordt nog wel eens wat met mij, als huisvrouw ;-) De voorraadkasten hebben we geleidelijk aan bijgevuld, net als de vriezers. Gisteren heb ik een reuze pan erwtensoep gekookt, het was er echt weer voor! We hebben er gisteren van gegeten en er zitten twee porties in de vriezer. Ik ga de komende week nog een paar keer dubbel koken. Dan kan m'n man straks een snelle hap uit de vriezer pakken als dat een keer zo uitkomt, voor hem wel zo makkelijk. Verder heb ik wat versneld begeleiding voor één van de kinderen kunnen regelen, dat voelt ook wel rustig dat dat nu rond is. Het gaat nu goed met hem, maar als ik straks een tijdje niet thuis ben en alles anders loopt dan normaal kan dat ook zo maar veranderen. Het is fijn om te merken hoe mensen meedenken, zo wilde die mevrouw straks een paar keer naar school komen om met onze zoon aan de slag te gaan, zodat wij geen mensen hoefden te regelen om hem te komen brengen. Dat doet je echt goed.

Afgelopen zaterdag hebben we een hele periode van heen en weer fietsen op de meest onhandige tijd van de week afgesloten in een propvol zwembad. Onze oudste zoon mocht afzwemmen! 


Hij helemaal blij, want hij "was er helemaal klaar mee" zoals hij vaak verzuchtte. Wij ook helemaal blij! Voor hem, maar ook voor onszelf :-). We waren al bezig om een overplaatsing naar een andere groep te regelen, want ik kan straks weken niet rijden en om half zes kun je ook de buurvrouw niet vragen om bij te springen. Nu is dat niet meer nodig en staat er een diploma te pronken in de boekenkast!
 
Vorige week heb ik trouwens zelf ook wat meegemaakt... als ik er aan terugdenk zit ik zo maar weer te glimlachen. We hadden heel wat aan ons hoofd, ineens allerlei extra zorgen. Na een dag vol afspraken en telefoontjes stond er rond etenstijd ineens een vriendin A. voor de deur om een pyjama te brengen. Die had ze me al beloofd, ze maakte er een heel verhaal van en bleef kletsen. En ze vroeg: "Is K. er nog niet? We hadden vanavond toch een activiteit van de wijk (van de kerk)?" Ik zei, "Nee hoor, er is niets. Ik heb geen mailtjes gezien, niets gehoord.... Misschien heb je het verkeerd begrepen?" (en dacht stiekem... en ik wil eigenlijk ook he-le-maal niks van de wijk vanavond, ik wil gewoon rust...) En zo ging het even verder  "... En ik moet nu eten want ik moet zo naar de kapper met de jongste en -wat mopperig- F. is ook nog niet thuis, die zou een half uur geleden al thuis zijn." Nou ja.. ze hield het kletsen dapper vol :-) Eindelijk kwam m'n man binnen, ging aan tafel zitten en deed heel verbaasd dat A. er was. Vriendin bleef maar plakken, schepte het eten van de kinderen op en ging erbij zitten... Even later kwam K. en die zei vrolijk: "Nou, dan gaan we maar hè?"
"We gaan??" Ik snapte er nog steeds niet zoveel van... Wat een verrassing! We gingen samen uit eten! Ze hadden achter mijn rug om samen met m'n man een heel complot gesmeed en kwamen me min of meer ontvoeren! :-))  Toen het kwartje gevallen was en ik was bijgekomen van de schrik ging ik snel naar boven om me wat op te frissen. Kort daarna fietste ik achter de dames aan naar de stad, naar een leuk klein restaurantje. We hebben genoten van een heerlijk, gezellig avondje! Zo super en hartverwarmend!! Dan kun je er daarna echt weer helemaal tegen!

Zo.. en nu ga ik snel aan de slag. Ik heb even het rijk alleen, had gisteren en vanochtend een zieke thuis en dan ga je toch niet zoveel boven aan de slag, dat vind ik niks gezellig. Maar nu kan ik mooi de badkamer doen, kan ik dat ook weer afstrepen van mijn lijstje.

10 januari 2012

Knutselplezier met oude kranten

Na twee weken vakantie is het overdag weer lekker rustig in huis. De kinderen zijn weer naar school, m'n man weer aan het werk en alle afspraken en onderzoeken in het ziekenhuis zijn gelukkig achter de rug. Gelukkig vielen de extra dingen die op de scan gevonden waren mee. Al met al hebben we er heel wat uurtjes gezeten op allerlei afdelingen en veel te horen gekregen. Er staan alleen nog een paar bel afspraken en dan is het wachten tot ik geopereerd word. Het liep allemaal erg door elkaar heen, de leuke en gezellige dingen die we met elkaar deden en de moeilijke en spannende zaken. Toch was er wel een soort balans en was het een goede tijd volgens ons en een leuke vakantie volgens de kinderen. We waren blij dat zij de afgelopen weken toch zo hebben beleefd.


In de vakantie hebben de kinderen zich tijden vermaakt met oude kranten, dikke lol hadden ze samen met de buurkinderen. Ze lagen allemaal op de grond met een krant en gingen "krantje verpesten", dat is: woorden doorstrepen en zo gekke zinnen maken, poppetjes tekenen, advertenties nog mooier maken.

Verder werden er collages gemaakt, eentje maakte er zelfs een lange boekrol met allerlei berichten. Een hele klus, die eigenlijk nooit af is (want hoe langer, hoe leuker). Toen we 's morgens een artikeltje uit een nieuwe krant misten, rende hij naar zijn boekrol en ging driftig op zoek naar ons ontbrekende nieuws ... oeps... iets te gretig geknipt ;-).


Maar verder was het leuk om te zien hoe ze uren druk waren met oud papier, scharen, plakband en stiften. Hoe simpel kan het soms zijn.

Het is me al veel vaker opgevallen, dat ze zoveel plezier hebben met oude verpakkingen, lege dozen, takken en bamboestengels, bladeren of dennenappels, dopjes en lege flesjes, oude t shirts. Eigenlijk doen ze dit veel liever, dan met kant en klare spullen of knutseldozen. Ze maken er echt van alles mee, iets waar ze mee kunnen spelen zoals tunnels of vliegtuigjes, maar ook uitvindingen en grappige apparaten. Ik vind het erg leuk dat ze zo druk kunnen zijn met 'afval' en oude spullen en hun fantasie gebruiken om dingen te bedenken. En een voordeel vind ik ook dat ze zo al spelend nadenken over hoe je iets kunt hergebruiken. Jong geleerd is oud gedaan, denk ik dan maar...