Vorige week kreeg ik ineens de vraag of ik een tasje wilde maken, om als kraamcadeautje te geven. 't Was alweer een tijdje geleden dat ik iets naaide 'in opdracht', eigenlijk maak ik niets meer op bestelling. Ik deed het een tijdje met plezier, maar na verloop van tijd leverde het me eerder stress op dan dat ik er energie van kreeg. Bovendien kostte het vaak best wat tijd in verhouding tot wat het opleverde. Daarom ben ik er mee gestopt. Ik geef nu alleen nog workshops bij mij thuis, daar geniet ik erg van en haal er veel voldoening uit. Maar van deze vrouw had ik indertijd allerlei geborduurde lapjes gekregen om iets van de maken voor m'n webwinkel en daarom vond ik het leuk om iets voor haar te maken. Ik dook in mijn voorraad en vond leuke stofjes en maakte een tasje, met de naam van het meisje erop. Het viel gelukkig in de smaak.
Nu de naaimachine toch op tafel stond deed ik wat verstelklusjes (er lag een hele stapel) en maakte ik gelijk een tweede tasje, ook een kraamcadeautje. 'k Wil er vanavond nog iets leuks op maken, de naam van het kindje of een bloem van vilt - zoiets maakt het net 'af'. De laatste maanden heb ik vaak zelfgemaakte (kraam)cadeautjes gegeven, soms met een kleinigheidje erbij. En ik gaf een vriendin voor haar verjaardag een tegoedbon voor een workshop bij mij thuis. Zij vindt het leuk om creatief bezig te zijn, maar komt er zelf vaak niet aan toe. Zo kunnen we gezellig bijkletsen en tegelijk wat leuks maken.
En zo probeer ik mijn voorraad stof, vilt en lintjes die ik nog heb liggen een goede bestemming te geven. Jammer om dat te laten liggen en bovendien kunnen we de besparing die het oplevert momenteel ook goed gebruiken. We hadden best wat tegenvallers en kostenposten de laatste tijd en dan is een besparing hier en daar mooi meegenomen. Maar het leukste van zelfgemaakte cadeautjes geven is toch dat het persoonlijk is. Tot nu toe was iedereen blij met de dingen die ik gemaakt had en is de
drempel die ik voel om dit soort cadeautjes te geven een stuk lager geworden. Maar tegelijk blijf ik het ergens wel spannend vinden om iets zelfgemaakts te
geven.
Toen ik de lapjes voor het tasje stond te strijken zag ik ineens dat de hoes van de strijkplank doorgesleten was. Op zolder had ik nog een laken liggen, dat ik ooit kreeg van m'n schoonmoeder om iets van te maken. Het is een laken van ouderwetse kwaliteit, stevig katoen en een leuk retro-printje. Het leek me wel wat voor de strijkplank en ik ging er mee aan de slag. Het was even prutsen, maar nu heb ik een nieuwe strijkplankhoes. Niet overal super netjes afgewerkt, maar dat zit aan de onderkant denk ik dan maar...;-)
Ik ben er helemaal blij mee!
9 opmerkingen:
Mooi, dat tasje...Grappig is dat, ik vond het geven van zelfgemaakte kadootjes vroeger ook wel "drempelig". maar dat is er echt van af. Iedereen vind het leuk. En ik ben zelf heel blij als ik iets krijg dat zelfgemaakt is. Er is altijd aandacht aan besteed, en dat maakt het zo bijzonder!
Superleuk, en wat goed dat je zoveel zelf maakt. Wij gebruiken je sleutelhangers nog dagelijks, ik denk dus regelmatig even aan je:) Ik ben niet zo'n creabea maar zou het leuk vinden om zelfgemaakte cadeautjes te krijgen, is toch iets persoonlijks van iemand. Lieve groet
Je hoeft het echt niet spannend te vinden hoor, je tasje is prachtig. Zelfs de hoes zou je zomaar cadeau kunnen geven zeg, hoe leuk is die!!
Mooi en leuk tasje. Door dit meisjestasje patroon ben ik voor het eerst op jouw blog gekomen. Paar jaar terug al weer. En zodoende volg ik je nog steeds.
Leuk hoor zelf gemaakte kraamkadootjes. Ik heb zelf de ervaring dat het altijd goed ontvangen wordt. Je hebt er immers echt tijd aanbesteed en moeite voor diegene gedaan.
groetjes Annet
Knap dat je zelf de nieuwe strijkplankhoes maakte!
hoes en tasje zien er geweldig uit...........
Wat ben je druk in de weer Jente! Ik vind het tasje superleuk en dat je een overtrek voor de strijkplank maakt van een laken is ook een mooi idee! Ik maakte van een laken gordijnen (zo'n witte met borduursel) en vlaggetjes, knikkerzakken en nog veel meer van een retroprintje. Je kunt alle kanten uit met een goed stuk laken.
Groetjes!
Leuk om jullie reacties te lezen. Bedankt :-)
Leuk om te horen dat je de sleutelhangers nog steeds gebruikt, Jolanda. Fijn dat ze zo lang mooi zijn gebleven.
En, Jolanda, die strijkplankhoes maakte ik niet helemaal zelf hoor. Ik naaide over de oude heen, wel gepruts maar makkelijker dan helemaal zelf maken.
Tegenwoordig vinden veel mensen het heel leuk om iets te krijgen dat echt voor hen gemaakt is!
Een reactie posten