Vakantie en de eerste schooldag

Zes weken vakantie lijken van te voren altijd zo lang, maar ineens moesten de kinderen vandaag weer naar school. Waar zijn die weken gebleven? Het is voorbij gevlogen! We hadden nog best een weekje langer willen genieten van de vrijheid. Maar ja... er moet ook weer gewerkt worden en een beetje ritme kan geen kwaad...

Maar al is de vakantie voor ons dan voorbij, toch eerst een vakantieblogje... even na genieten in alle rust :-) We gingen dit jaar, na een paar jaar kamperen in Nederland, weer naar Frankrijk. Na de lange herfst en winter en een voorjaar dat maar niet op wilde schieten hadden we erg veel behoefte aan zon. Na een heel wat telefoontjes en een mailwisseling met vrienden kwamen we uit in de Dordogne, bij een leuke camping zonder al te veel poespas. De omgeving was echt prachtig en we hebben er erg genoten van het zonnige weer, de gezelligheid met elkaar, de oude dorpjes en stadjes, de kastelen, de natuur, de grotten, 't stokbrood met camembert...

Deze bloemen bloeiden in de haag achter onze tent, echt prachtig! Eens uitzoeken hoe ze heten, want zoiets willen we zelf ook wel in de tuin. Regelmatig dook ik door een gat in de haag, ik had namelijk een heleboel munt plantjes ontdekt. Lekker om thee van te maken! Grappig dat dat zo in de buurt groeide. Net als een flinke tijmplant - dit kwam wel handig uit, want een van de kinderen had een ontstoken vinger. Tijm werkt ontsmettend, dus af en toe zette ik sterke tijmthee en hing hij een tijdje in de beker om te weken. Gelukkig ging het snel over.

We zaten in een streek met veel oude dorpjes en stadjes en als je dan een rondje liep was het steeds genieten. Zoveel mooie doorkijkjes, rommelhoekjes, bloemen, luiken, steegjes... Prachtig, we raakten niet uitgekeken en gefotografeerd...

Veel dorpjes en stadjes hadden gebouwen en kerken uit 1200-1300, Sarlat heeft zelfs een heel stadscentrum uit die periode. Je waande je echt terug in de tijd, kon je zo voorstellen hoe het leven toen er uit gezien kon hebben. Bijzonder dat het zo bewaard is gebleven en dat wij er nu, eeuwen later er van kunnen genieten.

Boven op de heuvels kon je prachtig het dal inkijken. En ieder dal leek wel weer anders, qua klimaat, qua begroeiing en het soort huizen.

Het was een flinke rit, maar de moeite waard. We hopen echt nog eens terug te komen.

En nu pakken we de draad van het gewone leven weer op, al gaat het gewone leven er wel ietsje anders uitzien dan voor de vakantie. Twee kinderen zijn vandaag met school begonnen. De oudste in groep acht, dat voelt wel een beetje bijzonder voor haar, voor ons. En één van de kinderen is een uurtje wezen kijken op zijn nieuwe school en begint morgen. Het is een school met veel kleinere klassen en met meer structuur. We zijn benieuwd hoe hij het er zal hebben en of de beslissing goed zal uitwerken. Hij heeft er zelf gelukkig wel zin in, maar hij vindt het natuurlijk ook best spannend allemaal.