Weer een witte wereld

Gisteren hadden we hier een prachtige zonnige, bijna lenteachtige zaterdag.
Ik werd er helemaal blij van! Ik zag krokussen en sneeuwklokjes in de tuin,
ook ander groen komt voorzichtig boven de grond.

Ik ging even naar de moestuin om de bestelde zaden op te halen
en ik was in gedachten al bezig mijn tuintje in te richten...

Hoe anders is het vandaag! We werden ineens weer wakker in een witte wereld!

Een witte wereld met 'goede plaksneeuw' volgens dochter die gelijk aan de slag ging...

En terwijl de één druk bezig was met rode konen van plezier, 

lag de ander met rode wangen te slapen op de bank...

De griep doet hier een soort estafette - is de een net opgeknapt, kruipt de volgende onder een dekentje... 

We kunnen dus helaas niet naar het bos om te wandelen, de zieke wil natuurlijk niet alleen thuis blijven.
Dan maar opsplitsen en apart een wandelingetje maken, gewoon een rondje in de buurt.
Gelukkig wonen we in een mooi stukje van onze stad, met oude laantjes en boerderijtjes op loopafstand.
En als we iets verder lopen, zitten we al tussen de weilanden en uiterwaarden.
Dat voelt altijd alsof we in een dorpje wonen
- en niet in een stad met meer dan 120 duizend inwoners :-)

Nou... ik zet nog even een kop koffie en ga dan lekker bij de zieke zitten.
Wat voorlezen, en verder nog wat dagdromen over de tuin & mijn moestuinplannen.
En wat er verder in m'n hoofd opkomt. Heerlijk zo'n rustige zondagmiddag.