Plannen voor het najaar

Verschillende mensen vroegen me de laatste tijd: "Organiseer je nog een workshop dit najaar? We hebben er zin in om weer aan de slag te gaan!" Ik had er zelf eerst helemaal niet zo'n zin in, mijn hoofd staat er niet erg naar vanwege alle extra drukte die het met zich meebrengt. Maar tegelijk begon het te kriebelen, want het is zo gezellig! Toen al bijna tien mensen het gevraagd hadden èn een vriendin zei: "als we het nou eens samen organiseren die eerste avond?" dacht ik, waarom eigenlijk ook niet? En begon plannen te maken voor dit najaar. Workshops rond het thema advent en kerst. Van te voren heb ik soms best de kriebels, maar ik krijg er ook ontzettend veel energie van als het zo ver is. En de winst van de avonden is voor een vriendin van mij die werkt in Afghanistan, in het alfabetiseringswerk. Dat motiveert extra om aan de slag te gaan!

mijn adventshoekje van vorig jaar met (vanwege tijdgebrek) 'kale' potjes

En nu ben ik dus bezig met allerlei praktische dingen, maak met die vriendin plannen en voorbeelden, zoek ik alle spullen bij elkaar, bedenk wie er een uitnodiging moet krijgen, etc. Binnenkort, op de eerste avond, gaan we aan de slag met glazen potjes. Die pimpen we tot leuke windlichtjes die je met advent kunt gebruiken op de vier adventszondagen. We zijn gewend om in de kerk iedere zondag een kaars aan te steken, in totaal vier kaarsen. Thuis kun je dit natuurlijk ook doen, in je gezin. Ik vind het mooi om samen als gezin toe te leven naar het Kerstfeest, dat we bewust stilstaan bij die bijzondere gebeurtenis dat Jezus voor ons naar de aarde kwam. En ik vind het leuk om te horen hoe anderen dat doen, om van elkaar te leren. Vandaar de eerste avond een gecombineerde insteek, creatief bezig zijn en bezig zijn met geloofsopvoeding.

De tweede avond zal algemener zijn, gewoon samen bezig zijn met stof en lintjes om decoratie dingen te maken of om nogmaals windlichtjes te maken. Een derde avond wil ik proberen om kransen of bakjes te maken. Ik weet het nog niet helemaal zeker, heel veel ervaring heb ik er zelf niet mee :-). Aan de andere kant... soms moet je niet alles 100%  onder controle willen hebben en het gewoon doen... hier en daar om advies vragen, voldoende materiaal in huis halen, koffie en thee op tafel zetten en aan de slag gaan... dat is genoeg voor een gezellige avond!

kerst decoraties maken - vorig jaar

Eigenlijk zou je het eens moeten proberen... Gewoon een stel vriendinnen of moeders van school uitnodigen, je crea spullen op tafel zetten, een schaal koekjes en een pot koffie en thee erbij en dan gewoon samen aan de slag gaan! Het hoeft echt niet ingewikkeld te zijn. Ik heb gemerkt dat als je dan samen rond de tafel zit, je ineens tijd hebt: tijd voor elkaar, tijd voor jezelf & tijd om creatief bezig te zijn. Drie dingen die er in ons (vaak) drukke leven nogal eens bij in schieten en die zo waardevol zijn en je weer energie geven. Dus... gewoon eens doen!

Insteken, draad omslaan...

Wat lekker dat we nog een heel aantal zonnige dagen hebben gehad! Zeker na woensdag, die regendag, was dat dubbel genieten. Ik moest die ochtend wel `tig` keer door de regen: de een moest naar school, de ander naar een vriendje, de derde werd getest en zat een tijdje in de stad. Dat voelde best raar.. we hebben er bewust voor gekozen en staan er helemaal achter, maar als je je kind afzet voor een onderzoek, dan komt het ineens wel erg dichtbij. Ik dacht ook aan al die keren dat ik aan de andere kant van de tafel zat als hulpverlener en nu zitten we zelf in een traject. De ouders die ik geholpen heb, hadden vaak te maken veel moeilijker situaties en ik merk dat ik met terugwerkende kracht nog meer respect heb gekregen voor een heel aantal van hen nu ik -een beetje- heb ervaren hoe het kan zijn.

Gelukkig gaat het sinds de zomervakantie best goed. Tijdens de gesprekken blijkt dat we heel wat dingen die de psychologe zegt al een tijdje doen. Nieuwe tips voeren we in en de bevestiging die we krijgen doet ons goed, juist omdat het vaak zoeken is hoe je met alles om moet gaan. Met ´gemiddelde´ kinderen kun je vrij makkelijk aan een vriendin vragen: hoe doe jij dat? Maar met kinderen die wat meer ´gebruiksaanwijzing´ hebben ligt dat toch wat anders. Je kunt minder vergelijken, moet veel meer zelf aan de slag en creatief denken om alles thuis prettig te laten verlopen. Want je kind reageert toch vaak anders dan verwacht en je moet dan oplossingen bedenken, die je bij je andere kinderen nooit nodig zult hebben. Soms weet je echt even niet meer wat je moet bedenken en moet je hard op zoek naar je reservevoorraad geduld :-) Soms is het ook verrassend eenvoudig en zit je ineens met het kind - dat vlak daarvoor niet aan tafel mee kon eten, apart zat en dat uiteindelijk overprikkeld en boos door het huis liep - samen op de bank, met je arm hem heen en om samen aan de slag te gaan...

Insteken, draad omslaan, doorhalen en af laten gaan... - heel rustig, samen, met je kind dicht tegen je aan, geborgen, veilig - Insteken, draad omslaan, doorhalen en af laten gaan, en nog een keer en nog een keer... "wat ben ik al ver, hè mama.." Het was een onverwacht mooie afsluiting van de dag, met een rustig, tevreden ventje tegen me aan.

En vandaag dus qua weer een onverwacht mooie afsluiting van de week. Ik ging met de jongste nog even naar mijn tuintje, om de boel op orde te brengen voor de winter. Hij vindt het leuk om met me mee te gaan en hij kletst dan honderd uit. Hij had geluk, de najaarsframboos had goed zijn best gedaan en er waren veel rijpe frambozen. Hij kon dus flink smullen :-)

We kwamen thuis met een fleurig mandje vol bloemen, wat miezerige preiplantjes (die ik morgen ga roerbakken alsof het lente-uitjes zijn), een flinke bos peterselie en een mini courgette, die kon zo in stukjes op mijn droogapparaat. Die staat de hele dag al aan, om appelschijfjes te drogen. De appels van onze boom blijken ook gedroogd erg lekker te zijn en ik wil daarom een voorraadje maken. Lekker als snack, of in stukjes door de pannenkoeken. En terwijl ik daarmee bezig was wilde de oudste graag appelmoes maken, een leuk idee. Zij haalde de appels, ik zocht wat potten bij elkaar. En zo zaten ineens samen te schillen en te kletsen, te roeren in de pan met appels. Leuk om zo met alle drie de kinderen heel verschillende dingen te doen, precies wat bij hen past. Een momentje samen, met de aandacht alleen voor hem of haar. Dat doet iedereen goed.

Herfstwandeling en knutselen

We maakten gisteren een klein wandelingetje

gewoon een ommetje in de buurt, in een rustig zondagmiddag tempo.

De kinderen die lekker vooruit renden, of juist een heel eind achter bleven

op zoek naar eikels, takjes, blaadjes (en plassen regenwater...)
Wij waren wat aan het praten en aan het genieten van de rust, van de kinderen

"Kijk eens", zei onze dochter, en ze wees naar een tak

"de oude, dorre blaadjes vallen er bijna af,

maar er zitten al nieuwe knoppen aan voor volgend jaar!"

Voor haar was het een losse opmerking, maar ik bleef er over nadenken.
Wat mooi is dat eigenlijk, dacht ik, het oude blad verdort, binnenkort is alles kaal,

en toch is er al de belofte van het nieuwe voorjaar, pril en kwetsbaar in de knop.
Het voelde als een soort bemoediging van Boven, in een periode waarin er veel op ons afkomt,
waarin moeilijke berichten een plek moeten krijgen in ons leven.
Al is het herfst, het wordt weer lente. Kijk maar naar de knoppen,
Ik beloof het!

We liepen ons rondje, de kinderen verzamelden van alles en nog wat
 knutselden er lekker mee, zoals klassieke spinnenwebben

maar ook een vrolijke danseres, die naast de laatste zonnebloemen uit de moestuin
haar dansje maakt

En ik maakte met wat appeltjes, takjes en besjes een herfsthoekje

samen met oude spulletjes zoals het Bijbeltje
het handgemaakte portemonneetje, een gezellig lantaarntje
en een moederdagcadeautje van de jongste
  

Een sfeervol plekje op de tafel is het geworden.
Ik heb nog een heel voorraadje herfstvondsten liggen,
vooral veel appeltjes en allerlei soorten dennenappels.
Leuk voor een krans, het mos in de tuin groeit namelijk erg goed,
hebben we daar ook mooi een bestemming voor :-)

En deze keer laat het het berichtje wel staan...   

ik kon vandaag mijn draai niet zo vinden en bleef het eerste bericht maar veranderen.

Maar nu dus alsnog...

Over een nieuwe hobby en een ribje minder

Na het enthousiaste verhaal op 't blog van Good Old Household kon ik het niet laten... Toen ik een winterjas op de kop had getikt voor m'n dochter bij een tweedehands winkeltje in de stad besloot ik er zelf een sjaal bij te breien. Ik voelde mezelf wel een beetje bij de kassa staan, met m'n bolletjes garen en breinaalden. Ik ga dus breien... eens kijken of ik genoeg geduld kan opbrengen :-) Mijn crea projecten zijn vaak van die klussen die binnen een uurtje of twee gepiept zijn (en liever nog binnen een uur).

De jas bleek net te klein en is inmiddels doorverkocht aan 't buurmeisje. De bolletjes wol gaan niet op de pennen voor een sjaal maar voor een plaid, voor op de bank. Dat lijkt me wel gezellig. En mocht dat teveel van mijn geduld vergen, dan kan ik altijd nog kussenhoesjes maken van de afzonderlijke lappen, had ik bedacht.

Ik had bij het tweedehands winkeltje nog meer gekocht. Voor zo'n achttien euro kocht ik een bijna nieuwe broek voor de jongste, regenlaarzen en snowboots voor de middelste en een mooie blouse voor de oudste. Ik was erg blij dat ik er geslaagd was, want ik voel de rib die ik vorige week kwijt was bij de schoenenzaak nog steeds nazeuren... :-( Ik had al twee zaterdagochtenden met dochter door de stad gelopen. Gewapend met goede moed, een boel dropjes en allerlei tegoedbonnen. Maar we konden niets vinden wat ze leuk vond, er nog was in haar maat en wat dan ook nog goed zat. Het bedrag dat ik bereid was uit te geven werd steeds een tientje hoger. We moesten wat vinden, want haar zomerschoenen vielen uit elkaar, er zat een gat in de zool en als het weer zou omslaan had ze niets anders om aan te trekken. Tot slot was ik het zo zat dat ik besloot naar de laatste schoenenwinkel te gaan die ik kon bedenken en daar gewoon te kopen wat leuk was en paste. Ik zag het niet zitten om nog een keer allerlei winkels langs te gaan, we hebben al genoeg andere dingen aan ons hoofd. Het voelde helemaal niet consuminderachtig, ik vond ze zo duur dat ik -bij wijze van spreken- bijna niet durfde te kijken toen in pinde. Maar goed... ze heeft nu mooie, goede laarzen, die fijn zitten, die mooi staan. En verder ben ik blij dat de jongens hun schoenen nog passen :-) en ga ik maar regelmatig naar dat leuke winkeltje, waar ik vandaag zo goed geslaagd was.

Ik ben wel een beetje benieuwd naar hoe anderen dit doen. Koop jij wel eens iets duurders dan je wilde, gewoon omdat je het winkelen uiteindelijk zat bent (en je je eigen tijd ook geld 'waard' vindt)? Of hou je vast aan de prijs die je in je hoofd hebt en zoek je verder?

Appels plukken

Wat een heerlijk zonnig weekend hebben we achter de rug!

Een mooi moment om de appelboom eens leeg te plukken

Met drie paar helpende handen ging dat lekker vlot

De weegschaal werd van zolder gehaald 

want iedereen was erg benieuwd naar de opbrengst...

22 kilo mooie rode appels van dat ene boompje! Wat een super oogst.

Hebben we mooi een appeltje voor de dorst :-)

   - Komt goed uit ook, zaterdag is er helemaal niemand geweest bij de open huizen dag.
Behoorlijk balen... want daar doe je het niet natuurlijk voor.
F. had nu wel de tijd om buiten wat onderhoudswerk te doen,
heel wat snoeiwerk, dakramen lappen en meer van dat soort klusjes.

Een fijn gevoel dat het er een stuk netter uitziet,

voor het geval dat er toch nog 's iemand komt kijken...-

Nog meer hergebruik

Ineens is het alweer bijna twee weken verder... Nog bedankt voor de leuke reacties op de onderzetters. We gebruiken ze nog steeds met plezier. Leuk is dat, om dingen een nieuwe bestemming te geven, restjes die iets leuks worden, 'afval' dat een nieuwe functie krijgt. Zo dacht ik ineens aan de ruimte waar onze wasmachine staat, 't washok. We hebben dit grotendeels ingericht met restanten. Een oude stofzuigerstang werd een kledingrek

een oude aanrechtplaat die mijn schoonouders overhadden na de verbouwing van de keuken werd een werkplank en een gekrompen tafelkleed werd een gordijn voor een stellingkast

En dan ziet het er ineens een stuk gezelliger en georganiseerder uit, in plaats van dat je tegen dozen in een rommelige stellingkast aankijkt. Het washok, het trappenhuis en de hal moeten hoognodig geschilderd worden, dat staat voor dit najaar op de planning. Eerst zijn we nu bezig met de buitenboel. Met deze prachtige nazomerdagen zijn veel mensen alsnog aan het schilderen geslagen, het is gewoon gezellig om buiten te werken ;-)

Alle schilderspullen handig gesorteerd in dit oude vaatwassermandje. Straks wil ik ook nog een kozijn onder handen nemen, als de kinderen zich tenminste vermaken. Ik ben alleen thuis, F. is vanochtend richting D. vertrokken om tijdens de open huizen dag ons oude huis te laten zien. Om de boel wat op te fleuren heeft hij wat buitenpotten met mooie bloeiers en leuke plantjes van binnen meegenomen. En ook het mooie boeketje bloemen, dat ik afgelopen week heel lief van een vriendin kreeg, ging mee. Hopelijk komen er wat mensen langs, anders is het voor hem niet echt leuk om daar zo te zitten... Het valt ontzettend tegen hoelang het allemaal al duurt om dat huis te verkopen. We zijn blij met onze nieuwe woonplek en hebben er ook geen spijt van, maar het blijft toch steeds in je achterhoofd hangen dat het nog verkocht moet worden. Gelukkig hebben we huurders waardoor alles 'rond te breien' is, want anders waren we al lang failliet geweest...

Ik ga nu snel stoppen... Er komen ineens allerlei geluiden uit de keuken... De jongste is al bijna begonnen met muffins bakken, hij heeft alles op het aanrecht gezet en trekt de zakjes al open :-) Maar even een handje helpen, anders komt dat niet goed.

Het bakklusje kan weer afgestreept worden  van de lijst, alles staat in de oven, ´t Is gelukt met hulp van z´n zus en het buurmeisje. Een deel choco muffins uit pak (dat was flink in de aanbieding, leuk om eens te proberen) en een deel de schoolmuffins van Teunie, met zelfgemaakte jam. Op naar de volgende klusjes op de lijst.. Vanavond hopen we gezellig samen rond de bbq te zitten en te buiten eten. En dan verder genieten van ´n rustig weekend en van het heerlijke nazomer weer!