Wie wat bewaart..

.. en nog gaat zoeken ook, die vindt nog eens wat terug!

Ik kreeg, nadat ik de foto's achter de schotten op zolder vandaan had gehaald, helemaal de kriebels. Wat een dozen stonden daar nog! Smoesjes zijn: we waren nog lang bezig met de zolderkamer en konden de spullen nergens anders kwijt. Of: we waren druk met andere klusjes in huis die ook moesten gebeuren. Feit is dat we hier nu een jaar wonen en bepaalde dingen dus echt wel eens gevonden moesten gaan worden (of zoals later bleek: die we tot onze verrassing juist vonden :-)

Zoals die doos met goede winterkleding van m'n man met allemaal mooie overhemden. Hij miste wel wat, maar wat...? Of een herfstdeel van een dekbed. We hadden ons de hele winter al wat beholpen door af en toe (na een ongelukje hier of daar) met slaapzakken in de weer te gaan. Nu hebben we een reserve dekbed, wel zo handig. Ik vond een goede maat laarzen terug, die één van de kinderen goed kan gebruiken. En ook stapels lege fotoalbums en tubetjes lijm, van vorige inplak-intentie-rondes :-) Scheelt heel wat aanschafkosten deze keer. Ook handig was dat ik de andere helft van een aantal duetten terugvond, dat maakt het samenspelen een stuk boeiender ('k heb een andere violiste ontmoet en we gaan binnenkort eens samen spelen).

Al met al heb ik al minstens acht lege dozen op kunnen vouwen en de inhoud opgeruimd, weggegooid, naar de kringloop gebracht of in de rommelmarktdoos of weggeefdoos gezet. Wat een ruimte geeft dat!

Tot slot nog een fotootje, van onze huisclown ;-)

Zo kwam hij vandaag ineens naar beneden... met een zwembroek op z'n hoofd... Hij bedenkt iedere dag wel wat en we lachen wat af met hem. Hij heeft helemaal niets van carnaval meegekregen, dus daar kan het niet aan liggen... over de erfelijke kant van dit soort acties geven we aan buitenstaanders liever geen uitsluitsel.