Siroop, fietsen en een warme verrassing

Toen we gisteren uit de kerk thuiskwamen had iemand een zakje aan de deur gehangen. Ik keek erin, had een vriendin een hele stapel muffins voor ons gebakken! Vers, zelfs nog warm... hartverwarmend zo'n leuke en lekkere verrassing! Bedankt J.


Volgens mij heeft ze er stiekem multivitaminetabletjes doorheen gemalen, want ik kreeg gisteren eindelijk (na meer dan drie weken gekwakkel) weer energie en zin om dingen te doen. Vandaag kon ik dus lekker aan de slag gaan in huis, erg fijn en nodig. Naast het (wat achterstallige :-) huishoudelijke werk heb ik een nieuw recept uitgeprobeerd, één van de siroop recepten die ik de afgelopen tijd heb gevonden of gekregen. Omdat ik nog moet wachten op het citroenzuur poeder begon ik vandaag met muntsiroop.


Het smaakte niet helemaal zoals ik het in gedachten had (ik zal niet herhalen wat er verder gezegd werd hier :-), morgen wil ik opnieuw opwarmen en er citroensap doormengen zoals ik in een ander recept zag. Ik hoop dat dat de smaak wat oppept... En anders moet ik wachten tot alles weer is aangegroeid en dan probeer ik het nog een keer volgens het tweede recept, die methode is anders en dat maakt de smaak waarschijnlijk beter... Andere siropen die op de planning staan zijn vlierbloesemsiroop en citroenmelisse.siroop. Ik ben benieuwd of deze gelijk lukken :-)

Met dit warme temperatuurtje gaat het erg hard met sommige planten. Ik dacht dat m'n komkommer zo goed als dood was, wilde hem al bijna in de kliko gooien, maar hij fleurt ineens helemaal op. Er komen veel nieuwe komkommertjes aan de takken en voor het eerst sinds weken groeit hij verder de lucht in. De eerste tomaten zijn al groter dan een stuiterbal en mijn tuintje in potten doet het goed...


In de hitte zijn m'n man en dochter vanavond nog op pad geweest om een fiets op te halen die we via marktplaats hadden gekocht. Ze kreeg er van de verkoper bijpassende fietstassen bij kado, waar ze erg blij mee is. Onze jongste fietst tegenwoordig ook zonder zijwielen en heeft net een grotere fiets, die hebben we van een vriendin te leen gekregen. Zijn kleine fietsje heb ik aan haar gegeven, want over een poosje heeft ze voor haar tweeling twee fietsjes nodig. Zo zijn we allebei geholpen.
En fietsen dat iedereen nu doet! Soms ook wel spannend met twee jongens die geconcentreerd zijn op vanalles: op de lijnen middenop het fietspad, op slippen en onverwachts remmen, op slingeren, op zo snel mogelijk op school zijn (en vaak achterom kijken of je nog wel op kop ligt)... Maar het gaat goed, op een enkele valpartij na hebben we gelukkig nog geen echte ongelukken gehad.