16 oktober 2010

Een weekje wel...

Een weekje wel hebben we hier achter de rug
een week die leek op een wandeltocht in bergachtig gebied.
 Met verschillende mensen op pad geweest.
Samen een stukje oplopen en ontspannen praten,
genieten van elkaars gezelschap.

Tegelijk waren er afdalingen die moeilijk waren
om samen met vrienden te lopen in een voor hen donker dal.
Gelukkig niet alleen, ze kennen de Herder uit psalm 23,
Die er is, ook als het duister om je heen is.
Maar toch ook zo verdrietig omdat ze afscheid moesten nemen
de een van haar vader, de ander van haar moeder 
(terwijl haar vader nog maar kort geleden was overleden)
Twee begrafenissen in drie dagen tijd
dat valt niet mee, 't gebeurt gelukkig ook niet vaak.

Onzekere stukken waren er ook,
zouden de zware chemo behandelingen kunnen starten
bij dat jonge ventje, bij die 'beer van een' oom (die al zoveel minder 'beer' is geworden)?
Komt er terugslag? Slaat het aan?
Maar niet teveel naar beneden kijken naar de rotsen, de kloven,
maar naar boven, alleen maar naar Boven.
Gelukkig gaan ook deze mensen met de Herder
op dat grillige pad, met alle zorgen die er natuurlijk zijn.

Een flinke wandeltocht deze week, met zoveel mensen opgelopen
onderweg het mooie gedeeld en plannen gemaakt 
- allemaal Deo Volente, dat besef je ineens weer extra goed -
verdriet gedeeld en herinneringen opgehaald.
Tijdens het lopen draaide het gewone leventje op volle toeren door,
verjaardagen, zwemlessen, vergaderingen en veel meer.

'k Ben best moe van geworden van al dat wandelen
om maar niet te spreken van de 'spierpijn' die zo'n afwisselende tocht je oplevert.
Daarom neem ik een klein weekje blog-verlof,
even rustig aan doen en bijtanken
meer tijd hebben voor elkaar
en voor de mensen om ons heen.

10 opmerkingen:

Anoniem zei

Hallo Jente, met veel plezier lees ik altijd je stukjes. Het laatste stukje is ook voor mij herkenbaar, maar ook ik kreeg kracht van Boven. Ik wens je veel sterkte en doe, voor zover mogelijk, rustig aan. Groeten, Janny.

Sandra zei

Mooi stukje.

tineke zei

mooi geschreven en veel sterkte!
Fijn dat jullie ook kracht hebben gekregen om die anderen te ondersteunen tijdens de wandeling!
groetjes

Lydia zei

Wat zouden we toch moeten zonder die Herder... Sterkte met alles en rust zelf ook uit bij Hem.

Vlijtig Liesje zei

Een mooi logje. Fijn zoals je letterlijk en figuurlijk met anderen kunt oplopen.

Monique zei

Je weet dat we het je van harte gunnen. Gezin, familie en vrienden gaan altijd voor!

Rustig aan xx

. zei

Doe maar lekker rustig aan Jente en neem de tijd voor al die mensen die je lief zijn.
Een knuffel voor jou!

Annemiek zei

mooi opgeschreven. Veel sterkte en kracht gewenst. Maar fijn toch om God mogen gaan en ook altijd onze zorgen en gedachten met Hem kunnen delen. Hoop dat je een beetje bij kunt tanken de komende week

Juud zei

ja dan kan je wel even rust gebruiken.mooi geschreven. veel sterkte

Jente zei

Fijn dat jullie een berichtje hebben achtergelaten, dat heeft me de afgelopen dagen echt goed gedaan.