Kruidendrankje met honing

Een paar dagen geleden schreef ik een berichtje over de zalf die ik maak. Na een workshop bij een herboriste is mijn enthousiasme voor het gebruiken van 'simpele' plantjes en kruiden aangewakkerd. Voor allerlei huis, tuin en keukenkwaaltjes is er wel iets te vinden in de natuur. Ik vind het zelf mooi en bijzonder om te zien hoe God in de natuur al zoveel geeft aan ons.

Naast zalf heb ik ook een brouwseltje 'bedacht' dat zijn dienst hier al goed heeft bewezen. Dochter heeft twee slechte kiezen en ze heeft al verschillende keren ontstekingen gehad. Erg vervelend voor haar. De tandarts heeft haar al drie keer een antibioticakuur voorgeschreven. De eerste keren werkte het wel, maar de laatste keer werd het na afloop van het kuurtje alleen maar erger. We zaten (in het weekend, altijd in het weekend die dingen...) met een zielig hoopje kind en een enorme bult in haar mond. Ik was het zo zat met die kuurtjes dat ik de tuin in ben gelopen. Ik heb lavendel, thijm en pepermunt (alle drie o.a. desinfecterend) geplukt. Samen met goudsbloem (wondherstellend) heb ik er een sterke thee van getrokken. Ze heeft er mee gegorgeld en om de smaak :-( goed te maken kreeg ze een likje honing op de plek. Honing werkt ook ontsmettend en genezend. De volgende dag was de ontsteking zo goed als weg. Misschien toeval dacht ik en had de kuur alsnog gewerkt.

Afgelopen week kwam ze (natuurlijk 's avonds..) weer naar me toe : 'Mam, ik heb weer een ontsteking.' Ik besloot het middeltje nog eens te testen en de volgende dag de tandarts te bellen als het niet minder werd. Maar het werkte, een halve dag later was de zwelling weg! Het verbaast me dat het zo snel werkt, maar we waren er natuurlijk erg blij mee. Als ze volgende week naar de tandarts gaat laat ik het nog even goed controleren, want een ontsteking heeft vaak een oorzaak en die is misschien niet weg.

Veel verder dan dit reikt mijn kruidenkennis jammer genoeg niet, ik ga er deze zomer verder induiken. Eens kijken of er iets tegen keelpijn te bedenken valt, want dat is hier een veelvoorkomende winterkwaal.

Afspraken en een feestje

De afgelopen week was echt zo'n weekje vol met afspraken, allerlei vriendinnen gesproken, kennissen bezocht. Dat kan me vaak zo blij maken, vooral omdat het met een aantal van die mensen helemaal niet 'gewoon' is dat ik ze (nog) kan zien. Een vriendin is op verlof uit Kabul en gaat binnenkort weer weg, een andere vriendin is vorig jaar behandeld voor leukemie en het mag wonder boven wonder goed met haar gaan (en altijd in gedachten: tot nu toe). De tijd die we samen door kunnen brengen krijgt hierdoor zo'n extra dimensie. En hierdoor eigenlijk ook de tijd die ik met anderen doorbreng, juist omdat je weet hoe kwetsbaar het gewone dagelijkse leven kan zijn.

Met de vriendin die op verlof is heb ik het afgelopen weekend een wandeling gemaakt naar een stadje in de buurt, lekker tussen de weilanden lopen en met een voetveer over de rivier. We hebben genoten van het prachtige weer, de mooie omgeving en van het winkelen. Zij hoefde niets te hebben, ze kan het daar toch niet aan, zegt ze :-) Maar ik had wel wat nodig en ben met een rugtas vol terug gelopen. Na al die maanden sober leven heb ik voor mijn doen aardig wat inkopen gedaan. En ik was er eigenlijk alleen maar blij mee. Anders kan ik me nog wel eens een soort van schuldig voelen als ik een aantal dingen tegelijk koop.

Het feestje van onze zoon was geweldig leuk. Vier stoere jongens met een klein, heel klein hartje die hun eerste feestje hadden. We hadden het niet al te ingewikkeld gemaakt, een klein speurtochtje, schatgraven, voetbal in het doel trappen, broodje knakworst eten etc. En dat was helemaal prima voor die jongens. Ze hebben zelfs een hele tijd lekker zitten spelen met de houten treinrails, gewoon omdat ze daar zin in hadden. Lekker ontspannen allemaal (het eerste feestje van onze dochter was compleet het tegenovergestelde, dus een zucht van opluchting na afloop ;-)

Verder hebben de kijkers laten weten dat ze voorlopig nog even verder zoeken, er ware twee kleine dingen die ze liever anders hadden gewild. Maar helemaal ervan afzien hebben ze niet gedaan, dus misschien...?

Zalf maken

Vorige week heb ik (eindelijk) smeerwortel geplukt. Aan de slag om zalf te maken. Gelijk nieuwe goudsbloemenzalf gemaakt, want of er nu één of twee potjes in de pan staan te pruttelen maakt voor het werk niet uit maar 't scheelt wel energie. Voor degenen die het leuk vinden een foto-verslagje van hoe ik te werk ga.


Alle ingrediënten op een rij: schone glazen potten, alcohol voor het ontsmetten van de potjes, (zuivere witte) vaseline, goudsbloemen en smeerwortel.


De vaseline au-bain-marie smelten in een pan kokend water. Als de vaseline gesmolten is, voeg je de goudsbloemen of smeerwortel (gesneden) toe tot de vaseline verzadigd is. Dan laat je het twee uur op laag vuur pruttelen. Af en toe wat water toevoegen, er is wel eens een potje bijna geknapt omdat de pan drooggekookt was :-)

Dan giet je de potjes voorzichtig door een theezeefje leeg in een schone, steriele pot en je hebt voorlopig voldoende zalf voor alle bulten, builen, kneuzingen (smeerwortelzalf) en schaafwonden, droge handen, kloofjes (goudsbloemenzalf).

Textielverf

De afgelopen weken ben ik vaak 'nuttig creatief' bezig geweest, dus het werd tijd om eens iets leuks om handen te hebben! Ik had een lettersjabloon liggen waar ik nog nooit wat mee gedaan had. Afgelopen zaterdag heb ik textielverf gekocht en ik ben wat gaan uitproberen op effen shirtjes. Met stof en vilt heb ik op de andere kant een applicatie gemaakt, zodat beide kanten van het shirt er stoer uitzien.

Het kaartje is een felicitatiekaartje voor een pasgeboren achterneefje. We hadden geen kaartje in huis en mijn man viel op het station bijna flauw van de prijzen toen hij er eentje wilde kopen: twee euro! En dat voor een suffe kaart waar je je naam niet op wilt hebben staan ;-) Dus ik ging zelf even aan de knutsel en dit beviel stukken beter, zowel qua uitstraling als qua prijs.

Twee grote kerels

Gezellige, drukke dagen achter de rug. De belangrijkste gebeurtenis is de verjaardag van onze zoon, hij is alweer vijf jaar! Dan ben je ineens een hele vent! Superblij was hij met alle leuke kadootjes, alle visite, het lekkers wat er op tafel kwam. Maar vooral met het feit dat hij al zo groot is!

Bij gebrek aan betere planning ;-) hebben we vanochtend (errug vroeg) samen de traktaties in elkaar gezet, een hele serie vishengels voor de klas. Trakteren, spannend en leuk tegelijk! En vrijdag nog zijn eerste, echte kinderfeestje! Wat een week voor hem!













En we hebben nog een tweede grote vent in huis. De luiers kunnen overdag in de kast blijven, een hele mijlpaal! Stoer loopt de jongste nu rond, gaat zelf om de haverklap naar de WC. Hij blij, ik blij. Blij dat 'ie het eindelijk 'door heeft', dat ik niet meer met die ellendige pakken hoef te slepen, dat ik nu een paar tientjes over heb voor andere dingen die niet zo snel in de vuilniszak verdwijnen :-)

Tot slot wachten wij met lichte spanning op een telefoontje van de makelaar... De eerste kijkers waren afgelopen zaterdag binnen vijf minuten weg, hadden niet gezien dat ons huis aan het spoor stond (hoe kun je dat missen met een rangeerterrein vol sporen op de luchtfoto in de brochure). Het tweede stel was erg positief. Enthousiaste kijkers zijn niet gelijk kopers, maar je koopt alleen als je enthousiast bent. Opnieuw afwachten.

Brood, gist en kijkers

Het ruikt hier heerlijk naar versgebakken brood. Afgelopen zaterdag zijn we naar een molen in de buurt geweest. Veel molens waren open in het kader van Molendag en je kon je hele molen vanbinnen bekijken. Vrijwilligers vertelden enthousiast over hoe het allemaal werkt en man en oudste zoon luisterden hevig geïnteresseerd naar de techniek. Dochter keek door de ramen naar buiten en speelde met het graan, jongste zoon zocht allerlei gevaarlijke plekken op om te lopen en te klimmen. Ik schipperde wat heen en weer tussen luisteren, kijken en vangen ;-) Beneden in het winkeltje heb ik mijn slag geslagen en heb flink wat meel gekocht. Het broodbakken bevalt me goed, daarom kan ik rustig meer meel in huis hebben: het komt wel op.

Verder heb ik een groot pak gist gekocht. Ik gebruikte eerst kleine zakjes uit de supermarkt om te kijken hoe het broodbakken me zou bevallen. Maar kleine zakjes zijn in verhouding erg duur: per brood kost de gist 0,24 cent. Gist uit de voordeelverpakking komt op zo'n 0,05 cent. Het loont dus de moeite om groot in te kopen, zelfs al zou je het pak (500 gram) niet helemaal opkrijgen. Gist is vrij lang houdbaar, maar de kracht gaat wel achteruit in de loop van de tijd. Een poosje geleden heb ik ergens gelezen dat je gist kunt invriezen om de werking te behouden. Dit ga ik vanavond verder uitzoeken en dan vries ik waarschijnlijk gelijk een deel in. Of heeft iemand nog andere tips om gist te bewaren?

En we zijn helemaal blij na een telefoontje van de makelaar! Zaterdag hebben we nog meer kijkers! Na maandenlange stilte ineens twee bezichtigingen op één dag! Natuurlijk zijn kijkers geen kopers, maar kopers die niet kijken bestaan niet. Hopen maar op een goede afloop!

Opschudding in de buurt

Gisteren is in het huis naast ons oude huis een flinke wietplantage opgeruimd. De hele buurt was uitgelopen en een buurman belde mijn man op om het hem te vertellen 'Moet je nu eens horen...!'. Hij werkt gelukkig vlakbij en was er met een paar minuten om polshoogte te nemen. Wat een toestand: de straat vol buurtbewoners, een serie agenten, een flinke aanhangwagen, een fotograaf, een hoogzwangere mede-kweekster die was achtergelaten terwijl haar vriend meemoest naar het politiebureau. En anders is het zo'n rustig buurtje!

Het werd flink bellen voor mijn man. De hoofdaansluiting van de twee huizen zit in ons oude huis en de energiemaatschappij moest daar de zekeringen controleren. Wij kunnen het huis niet meer in omdat onze huurders de sleutels hebben. De huurder gebeld of hij wilde komen, zodat die mensen het huis in konden. Bij controle bleek dat de zekeringen waren vervangen door een zwaardere versie. Ze hadden onze huurders om het tuintje geleid door net te doen alsof er een zekering was doorgeslagen omdat ze 'per ongeluk' alle apparaten tegelijk hadden aangezet! En of ze daarom even in iemand van een 'energiemaatschappij' in de kelder van ons huis mochten laten werken. Wat een brutaliteit om zo'n actie uit te voeren.

Daarna de oude buurman gebeld: die plantage was door de huurders van zijn huis aangelegd (we hebben een jaar geleden beiden ons huis in dezelfde periode te koop gezet en beiden nog niet verkocht). Hij baalde er flink van en dat kan ik me goed indenken. Denk je dat je je huis verhuurd aan nette mensen en dan wordt de garage verbouwd tot wietplantage! Dat mensen zoiets bedenken in het huis van ander, ik kan er niet bij, ik zou zo boos worden. Hij had gelukkig een clausule in het contract staan dat hij ze er in dit soort gevallen per direct uit kan zetten.

Ik ben blij dat die troep is weggehaald, zaterdag komen er namelijk kijkers (eindelijk weer!!) en het is niet echt een lokkertje als het in de tuin stinkt naar wiet. We hebben de makelaar vandaag nog ingelicht, zodat hij bij lastige vragen kan zeggen dat de huidige buren binnenkort vertrekken. En nu maar hopen dat de kijkers enthousiast zijn!

Administratieve systeemfoutjes

We wonen hier inmiddels alweer bijna drie maanden en het bevalt ons uitstekend. De meeste dingen lopen prima, al zitten we nog steeds met een dubbele telefoonaansluiting. Ondanks meerdere keren bellen met de kpn ontvangen we maandelijks vette rekeningen. Administatief is alles netjes afgesloten door een medewerker en voor de goede aansluiting stonden de nota's in het systeem. Van de geannuleerde aansluiting kon de medewerker geen rekeningen vinden in haar systeem: 'Belt u nog maar eens het informatie nummer en toets dan ...., dan kunt het daar verder bespreken.' 'U kunt me niet doorverbinden, mevrouw?' 'Nee, helaas... jammer... kan niet.'

Opnieuw gebeld en na minutenlang puzzelwerk en interne telefoontjes (kon hier blijkbaar wel) kwam het antwoord: 'Administratief is alles afgesloten, maar technisch staat u nog steeds in het systeem!' en dan betaal je blijkbaar... De behulpzame mevrouw van kpn heeft er een interne klacht van gemaakt. Dan hoefde ik niet nog eens één of meerdere afdelingen te bellen en dan had ik kans dat het eerder werd afgehandeld (al zou het zeker zes weken duren). We wachten af en controleren onze bankoverzichten om bij te houden of het al is verwerkt. Voordeel is dat we mooi wat geld terug gaan krijgen als alles straks (eindelijk) verrekend wordt ;-)

Kunnen we mooi gebruiken voor de verzekering... Na aanmelding hadden ze ons gelijk weer uitgeschreven :-( Ik had hier al achteraan gebeld en het zou recht worden gezet. Weken later kreeg ik klachten van zorgverleners dat ze niets konden declareren. Bleek dat we nog steeds uitgeschreven waren... Nu werd het terwijl ik aan de lijn hing geregeld, evenals de betaling. Natuurlijk heeft de verzekering recht op de premie, maar ik moet soms wel grinniken. Het kan maanden duren om een systeemfout aan te passen, maar de achterstallige premie kan blijkbaar wel per direct geïnd worden, dàn werkt het systeem gelijk. Gelukkig hanteren ze een maxiumumbedrag per maand bij het incasseren van achterstallige premie, anders was ons vakantiegeld snel op.

En nu aan de slag om onze eigen administratie in goede orde te krijgen. Er ligt een mooie stapel op tafel die in de mappen gaat. Voordat ik zelf last krijg van systeemfoutjes...

Rhubarb sponge pud en verstelwerk

Vanmorgen was ik bij een oom en tante op bezoek die in een klein dorpje in de buurt wonen. We liepen een rondje in hun grote tuin en moestuin. Prachtig vind ik dat altijd: veel gezellige hoekjes, mooie oude fruitbomen, een geweldige moestuin. Met in gedachten die paar kroppen sla en andijvie, kruidenplantjes en een kleine hoeveelheid fruit in onze eigen tuin keek ik mijn ogen uit.
Bij een veld rabarber bleven we staan, of ik wat wilde hebben. Nou, dat is lekker! Komt m'n oom er even later aanzetten met een kruiwagen en emmer en begint fanatiek te oogsten. De emmer vulde zich gestaag met stengels, hij ging maar door... Uiteindelijk had ik bijna 3 kilo in de kofferbak liggen!

Thuis gekomen ging ik aan de slag. Inmiddels staan er zes potten rabarbercompôte op het aanrecht en hebben we genoten van een lekker stuk Rhubarb sponge pud (rabarbercake). Morgen nog iets zoeken wat ik met de laatste stengels kan doen. Ik kan zo genieten van dit soort zelf-maak dingen, dat laadt de batterij weer helemaal op.

Wat minder genieten was de mand met verstelgoed die zich tot een adembenemende hoogte had opgestapeld... Ik naai vooral 'voor de leuk' en heb eigenlijk nog nooit kleding genaaid (op wat simpele patronen zonder knopen en ritsen na). Het verstellen van allerlei gehavende kledingstukken had ik daarom wat voor me uit geschoven, ik had er niet zoveel vertrouwen in dat het me zou lukken. Maar al doende leert men en stuk waren de kleren toch al, ik moest er maar gewoon aan beginnen besloot ik.
Na wat puzzelwerk heb ik twee broeken ingekort tot stoere korte broeken en een broek van mezelf gerepareerd. Bij een overslagvest waar een vlek op het voorpand zat heb ik de lintjes veranderd, zodat dochter hem nu 'andersom' kan dichtmaken en de vlek niet meer te zien is. Leuk tussendoor klusje was het opleuken van een effen t-shirt. De mand is helaas niet leeg, maar door gewoon aan de slag te gaan heb ik wat meer vertrouwen gekregen in mijn naaivaardigheid :-) En misschien moet ik me toch eindelijk eens opgeven voor naailes, om de kneepjes van het vak te leren.

Stip-dag

Eens in de zoveel tijd hebben we stip-dag. Alle bijna lege belegpotten komen dan op tafel, brood wordt in stukjes gesneden, alle kinderen een vork en ... stippen maar! Een gezellige manier om de pindakaas-, honing- en strooppot helemaal leeg te krijgen. En een beetje kliederen mag op stip-dag, dus het is altijd een klein feestje!

De jampot krijgt een andere bestemming: met een scheut karnemelk en een scheutje yoghurt in de pot maken we er een lekkere shake van. Bijna de enige keer dat er zomaar yoki op tafel komt.

Iedereen weer aan de slag

En dan is de vakantie alweer voorbij. De kinderen ruim anderhalve week vrij geweest, m'n man een erg lang weekend. We hebben veel gedaan in huis, maar ook veel leuke dingen met elkaar en met anderen. Maandag zijn we naar een kinderboerderij geweest, zo'n superboerderij waar je niet weet waar je moet beginnen met spelen. Erg gezellig en de kinderen hebben zich uitstekend vermaakt op trampolines, glijbanen, ballenbak, skelters en bij de cavia's (met ienieminie kleine jonkies). Op de heenweg waren we langs een Aldi gereden en hadden we een paar kratten volgeladen voor de voorraadkast. Niet alles heeft de kast gehaald, want picknicken is ook erg leuk :-)

Gisteren even een glimpje bevrijdingsfestival meegemaakt. We wonen op fietsafstand dus we moesten wel even kijken van onszelf. We zijn naar het optreden van Ilse de Lange geweest, leuke muziek om te horen. Jammergenoeg hadden de kids er snel genoeg van... maar ja, zij zien alleen benen, heel veel benen. Niet erg interessant. Voor de jongste had ik van mijn sjaal een draagdoek gemaakt, zodat hij makkelijk op mijn heup kon zitten (zonder dat ik me een breuk hoefde te tillen). Hij kon zo meer zien en vooral... hij kon niet weglopen ;-). Dat hielp een kwartiertje, maar toen werd hij redelijk nijdig dat hij zo vastgeplakt zat aan mij. Snel naar huis dus, wriemel-wriemel tussen alle mensen door, blonde koppies tellen tijdens het lopen ;-)

Vanochtend was het definitief gedaan met de vakantiesfeer: half zeven ging de wekker en een poosje later fietsten we in de regen naar school, de peuterspeelzaal, een vriendje. Taxibedrijf MaMa draaide de hele ochtend op volle kracht om overal op tijd te zijn. Er zat nogal wat speling tussen de diverse haal- en brengtijden, veel tijd om andere dingen tussendoor te doen was er dus niet. Wel snel een tas kleren naar een tweedehands winkel gebracht. De afgelopen twee jaar gleden de kilo's bijna als zand door mijn vingers en ik had een hele stapel zomerkleren liggen: veel te groot geworden maar om ze zomaar wegdoen... erg lastig. Die winkel leek me een prima oplossing, de kleren gaan een tweede ronde mee en ik ben benieuwd of het nog wat voor mezelf oplevert.

Eigen huis en tuin, deel 2

Het was even doorwerken, maar het is gelukt om zaterdagavond de garage aan kant te krijgen. Vooral te danken aan m'n man, die tijdens het eten koken al snel begonnen was. Het was een complete chaos in de garage, omdat de hoek waar de stellingkast kwam te staan natuurlijk helemaal leeg moest zijn. Dat kwam bij de spullen die er al stonden, grotendeels zoals het er rond de verhuizing was neergemikt en natuurlijk moesten de klusspullen ook nog ergens liggen tijdens het werk...

Omdat het eindresultaat ons erg bevalt, durf ik de foto van voor de tijd te plaatsen ;-)

... bloos...

De stellingkast komt nog uit de kelder van ons oude huis, gelukkig kon hij hier mooi in de hoek staan. Verder hebben we veel planken die in dit huis hingen kunnen hergebruiken, in kasten, in het toilet. Is het daar ook gelijk een stuk gezelliger, je brengt er toch regelmatig even wat tijd door ;-)











Al dit hergebruik scheelt enorm en we hebben gelukkig nog niet veel extra (hoge) kosten te hoeven maken. De rekeningen waren aardig geplunderd toen we in januari niet alleen gingen verhuizen maar ook onverwacht een andere auto moesten kopen. Inmiddels hebben we gelukkig wat extra inkomsten gehad of te verwachten op korte termijn en kunnen we toch enkele belangrijke zaken aanpakken. Zoals bijvoorbeeld een nieuwe CV-ketel. De huidige CV is al erg oud, daarom we willen deze zomer gelijk een nieuwe laten plaatsen omdat het veel zuiniger stookt. Jammergenoeg kunnen we geen zonnepanelen laten plaatsen gezien de ligging van ons huis en met name het dak, anders hadden we dat graag gewild. Een andere grote klus is de zolderverdieping omtoveren in een slaapkamer en een washok. Er komen dan gelijk dakramen in zodat we beter kunnen ventileren.

Verder doen we het rustig aan, want ons oude huis staat nog steeds te koop. Alweer een jaar bedacht ik me de afgelopen week... ik ben bang dat het ook nog wel even kan duren. Ik lig er gelukkig niet wakker van, maar leuk is het niet. Gelukkig hebben we er nette huurders in en voelen we de dubbele lasten niet zo. Maar je weet maar nooit welke klappen er nog opgevangen moeten worden.

Eigen huis en tuin, deel 1

Onze meivakantie lijkt tot nu toe op een aflevering van eigen huis en tuin. Geen straf, 't is lekker zonnig weer en we hebben een prachtige tuin. Leuk om daar nu aan de slag te gaan en het meer naar onze eigen zin te maken. Onder het afdak wat we laatst gemaakt hebben staan nu twee kasten. Kon ik eindelijk mijn dozen met schalen, bloempotten en decoratiemateriaal uitpakken en alles een plekje geven. En allerlei andere buiten'troepjes' hebben nu een vaste plaats. Veel klein gerommel dat je af en toe wel nodig hebt, maar wat de rest van het jaar in de weg ligt.

Onze tuin grenst aan het water en een paar weken geleden hebben we daar een kastanjehouten hek geplaatst. Een duurzaam hek waar we jaren lang plezier van hopen te hebben. Veilig voor de kinderen maar ook leuk, want je kunt er nog doorheen kijken en met een stok in het water 'vissen'. Het begint al aardig vol te groeien en zo gaat het hek een beetje op in de omgeving.

Onze moestuin in wording, nu nog op het dak van het konijnenhok. De eikebladsla en andijvie laat ik in bakken staan. Die zijn bedoeld om gewoon wat van te plukken voor de cavia's en het konijn of voor door de gewone kropsla uit de winkel.

Terwijl we aan het klussen waren ineens dikke paniek. De kinderen renden ineens schreeuwend door het huis. Een hond! En jawel... er liep een hond te snuffelen in huis bij de cavia's. Manlief achter het beest aan... die rende snel de tuin in en het werd nog even een gedoe om hem te pakken :-) Terwijl hij de held van de dag werd in hun ogen hadden de kinderen snel een veilige plek gezocht in de garage...


Geef ze eens ongelijk als je net lekker bezig was in je werkplaats! En dan ineens een hond achter je... De werkbank is een eigen ontwerp van de kids, met een beetje hulp van papa. En nu maar druk timmeren met alle resten hout die tevoorschijn zijn gekomen en de timmerdoos die op koninginnedag is gekocht. Hoe simpel kan het zijn!

En nu snel koken, bami met zelf gekweekte taugé. Er is net weer een potje taugé klaar, het is erg makkelijk en leuk om te doen! Daarna mag de stellingkast gevuld worden, dus ik ben vanavond en maandagochtend nog wel even zoet. Na de verhuizing is alles in, op en onder de werkbank gemikt. Misschien plaats ik wel een voor en na foto ;-)