Zo moest er in de tuin moest flink gesnoeid worden, ook de kruiden. Ik heb een paar bosjes gedroogd, om straks buiten het seizoen om iets achter de hand te hebben om een gorgeldrankje van te maken. Het drankje dat ik voor dochter had gemaakt een tijdje geleden bleek ook te helpen bij de keelpijn van m'n man. De ingrediënten lavendel, munt en salie heb ik nu op voorraad. Binnenkort wat thijm bij m'n schoonouders meenemen. De onze is volgens mij door slakken opgepeuzeld :-( nooit geweten dat ze dat lusten.Een poosje geleden heb ik een aantal vrijwel nieuwe vaasjes op de kop getikt in de kringloop. Gevuld met een paar mooie bloemen uit de tuin en een stukje folie werden dit ineens leuke kadootjes als ik 'zomaar' iets wilde geven. Voor een verjaardag of iets anders wat gevierd mag worden vind ik het nog altijd moeilijk om alleen iets zelfgemaakts weg te geven. Ik heb vaak het gevoel dat er nog geld of een bon bij moet, dat mensen zich anders wat afgescheept voelen met iets goedkoops. Terwijl het zelfgemaakte kado in waarde soms net zoveel (of meer) 'waard' is als een bon. En de mensen bij wie ik het 'gewaagd' heb, blijken het erg te waarderen om iets te krijgen waar je zelf tijd en energie in hebt gestopt. Zelf waardeer ik dit soort kadootjes ook heel erg, maar toch...
Het voelt gewoon een beetje spannend, ik durf wat dit betreft het roer niet echt om te gooien en vaker een home made produkt te geven. Ik zou dat wel willen, want naast het plezier van het maken van een speciaal kado zou het ook best wat geld schelen. De post 'kadootjes' loopt ongemerkt behoorlijk op als ik zo de afgelopen maanden eens bekijk en dan doen we het nog niet eens zo uitbundig. Herkent iemand dit dilemma? Nog tips voor me? ;-)
8 opmerkingen:
Ik herken dit absoluut, maar heb hetzelfde dilemma als jij. Nu zou ik voor volwassenen dit misschien nog wel aan gaan durven (bv mooie fles met zelfgemaakte azijn of knoflookolie), maar voor kinderen vind ik het zo moeilijk.
Toen ze nog klein waren, was het makkelijker. Nu ze groter zijn (jongens van 9 en 11) wordt er heel vaak een bon gevraagd van bv de Intertoys en ik merk aan mijn kinderen dat ze zelf ook het liefste geld of zo'n bon willen en geen speelgoed meer. Misschien ligt het aan mij, maar ik heb moeite om hier iets aan te veranderen.
Als volwassene zeg ik dat ik het zelfs leuker vind om zelfgemaakte cadeautjes te krijgen! Dus gewoon gaan doen!
En voor kinderen: goed verplaatsen in het kind... Een t-shirtje bedrukt met een leuk logo of hun naam met textielverf vinden mijn kinderen erg leuk.
Meestal geef ik kinderen een combinatie: wat los geld, vergezeld met iets zelfgemaakts: een kaars waarop ik met wasco (even in een vlammetje houden, dan smelt het) hun naam heb aangebracht, of een genaaid etuitje, of een sneeuwbol: met speelklei een gek figuurtje kleien, dat op de binnenkant een dekseltje van een potje lijmen, potje vullen met water, muntstukjes en glitters, dop erop en schudden maar.
Ja vind het ook lastig maar ook de andere kant op, er zijn bij ons ook mensen die zelf altijd met iets goedkoops aankomen en als ze zelf jarig zijn alleen maar geld willen. Vind het zelf ook leuk om iets zelfgemaakts te krijgen, alleen ook weer niet van alle gasten. Vind het ook leuk om van verjaardagsgeld iets leuks groots te kopen wat je anders niet snel doet.
Net als voorgaande bezoekers vind ook ik het een enorm dilemma. Ik kijk altijd vol enthousiasme en een steek jaloezie naar de internetdames die zelf een pie of jam maken, deze lief verpakken in een geruit doekje om ze vervolgens cadeau te geven. Mij lukt het (uit schaamte of iets dergelijk) ook nog steeds niet. Hetzelfde zoals jij het beschrijft.
Ach.. wie weet.. misschien.. ooit?
Hallo Jente,
Bij slechts enkele mensen van wie ik weet dat ze een zelfgemaakt kado echt leuk vinden, durf ik het aan. Maar meestal kom ik toch uit op een gekocht kado of een bon. Dan denk ik wel bij mezelf " ik had iets leukers uit de kringloopwinkel of zelfgemaakt kunnen geven" maar dat doe ik dus ook niet. Je moet al heel goed weten wat hun smaak is, en of ze van zelfgemaakte dingen de waarde kunnen inzien.Een kado wordt vaak gezien als" hoeveel hebben ze voor me over ", dan ziet men zelfgemaakt als goedkoop. Snap je nog iets van mijn warrige verhaal? Het komt op hetzelfde neer als de anderen: ik geef zelden zelfgemaakte kadootjes.
groetjes, Franca.
ik heb juist het zelfgemaakte kado pas ontdekt, and I love it!
en degene die het hebben ontvangen tot nu toe ook.
er is een geboortegolf gaande in onze vriendenkring en de kadootjes tot nu toe zijn naamslingers, dekentjes met naam en geboortedatum, stoffen bal (ikea) met naam en geboortedatum, zelfbedrukte shirtjes.
voor volwassenen is het moeilijker idd..... voor vriendinnen heb ik foto's gescrapt (raar woord) en in een fotolijst gedaan of als mini album gemaakt als kado. (ik heb ladingen foto's van iedereen omdat ik altijd mn fototoestel in de aanslag heb.... zelf als ik op visite ben....)
dat werd wel heel enthiousiast ontvangen.
Hmm, ik herken dit ook wel, maar ben er wel overheen. Ik geef meestal iets zelfgemaakt mét een ander aardigheidje of wat geld. In totaal is het dan wel goedkoper, maar ik heb toch meer moeite voor deze persoon gedaan! Voor 'aardigheidjes' ga ik graag naar de Action, lekker goedkoop en leuke dingen en voor grotere kinderen doe ik vaak een zelfgemaakte kaart met geld. Dat is toch het fijnste om te krijgen want speelgoed spelen ze niet zo veel meer mee (of ze hebben alles al) en vaak sparen ze voor iets groots. Voor kleinere kinderen maak ik wel vaak zelf kadootjes (er staan er wel wat op mijn blog) en mijn persoonlijke favoriet is toch de sokaap! Mijn neefje heeft er ook eens één gekregen en hij kan niet zonder het malle beest!
Voor volwassenen geef ik graag een lekker appeltaartje of ander leuk baksel. Ook een genaaid presentje is altijd een goed ideetje. Ik zelf krijg graag een zelfgemaakt kadootje, want ik heb ook 'alles' al...Trouwens, hoeveel geld geven jullie aan kadootjes uit? Ik heb hier de regel, kinderen van buren en vriendjes van de kinderen vijf euro, kinderen die 'close' zijn tien euro en volwassenen ook tien euro. Ik heb het idee dat dit voor de meeste wel weinig is, maar ik hou mij hier gewoon aan. Daarom vind ik het gewoon leuker om zelf iets te maken, dan wordt het altijd met enthousiasme ontvangen!
En hou je er niet van...kun je het altijd doorgeven haha!
Bedankt voor al jullie reacties, zoveel had ik niet verwacht :-)! Leuk om te lezen hoe anderen ermee omgaan. En een paar ideetjes ga ik zeker onthouden.
Ik herkende me erg in wat Franca noemt 'hoeveel hebben ze voor me over'... dat was echt een item bij ons thuis vroeger. Net of je meer om iemand geeft als je een duur kado koopt... 'k Heb (nu ik er over nadenk) zelfs een beetje een hekel gekregen aan die 'afgepaste' kadootjes van bv. een bon van een tientje terwijl er verder niets persoonlijks vanuit gaat. Niet dat het niet handig is hoor, dan koop je nog eens een boek. Maar ik voel er verder soms zo weinig bij, terwijl ik dat wel voel bij een zelfgemaakt boeketje of een lekkere appeltaart.
Een reactie posten