Werkbeschrijving schooltas

Afgelopen zaterdag ben ik bezig geweest met de schooltas en de werkbeschrijving, op een eigen werkplek! Ik heb een eigen plek in huis gekregen ('ingepikt') waar ik lekker aan de slag kan en waar ik alles kan laten staan. Uit alle hoeken en gaten heb ik mijn creaspullen, lappen etc. tevoorschijn gehaald en nu ligt alles voor het grijpen! En deze keer voor mezelf en niet voor ieder knutsel- of knipgraag kind :-)

De tas was een bestelling en ik heb vanmiddag het pakje op de bus gedaan. Ik ben benieuwd of het in de smaak zal vallen bij dochter (en moeder...)! Tijdens het naaien heb ik foto's genomen en dan is er nu (eindelijk...) de werkbeschrijving! Het maken van de beschrijving heeft me twee keer zoveel tijd gekost als het in elkaar zetten van de tas... ;-) daar heb ik me een beetje op verkeken. Maar het was leuk om te doen en ik ben nu heel wat gestructureerder te werk gegaan dan de vorige keer :-)

De beschrijving heb ik vrij uitgebreid gemaakt met foto's van alle stappen, zodat ook mensen met weinig naaiervaring er mee aan de slag kunnen. Voor meer ervaren naaisters is het misschien wat tè uitgebreid, maar dan kun je hier en daar wat overslaan...

Wil je aan de slag met de tas? Klik dan hier voor de werkbeschrijving. De mensen die me gemaild hebben, zal ik binnenkort terugmailen (ik moet het vanuit de blog overzetten in een pdf-bestand, even uitzoeken hoe dat gaat).

Veel plezier en succes met het maken! Als je klaar bent zou ik een fotootje erg leuk vinden :-) En mocht er iets niet duidelijk zijn in de beschrijving dan hoor ik dat graag via de mail.

Kistje peren

Tijdens het eten koken ging de deurbel, de buurvrouw stond voor de deur...


... als je stoofpeertjes zo krijgt aangeboden in een mooi houten kistje, dan is het gewoon een klein feestje! Ik kan er altijd zo van genieten als mensen van iets gewoons toch iets bijzonders weten te maken. Net zoals het de toon is die de muziek maakt en zo is het de verpakking die het plezier van het ontvangen vergroot.

Nu op zoek naar een recept om stoofpeertjes lekker klaar te maken. En ik moet hoognodig op zoek naar potten! Omdat ik niet gedacht had veel in te zullen maken heb ik maar een klein voorraadje staan. Eigenlijk allemaal jampotten, te klein om stoofpeertjes in te bewaren voor vijf personen. Om haar te bedanken ga ik lekkere muffins bakken met bramen-vlierbessenjam erin. Die zet ik in het kistje als ik het terug breng, staat ook wel gezellig, denk ik ;-)

Het bramenplukfeestje van gisteren eindigde wat minder idyllisch... in vrijwel alle kleren zaten bramenvlekken! Ik baalde hier flink van (waarom had ik dit niet van te voren bedacht en oude kleren aangetrokken, lekker slim). Gelukkig hebben we tegenwoordig Google voor dit soort euvels en ik kon kiezen uit allerlei tips :-) Gekozen voor citroensap en dit bleek een goede keuze: alle vlekken waren verdwenen! Helemaal blij.

Super braam

Of we bramen wilden plukken, vroeg de buurvrouw, ze raakte maar niet uitgeplukt. Daar zeggen wij geen nee tegen. Dus gezellig samen op de fiets, op naar het moestuintje van de buurvrouw.

Bramen in overvloed, niet zulke kleintjes ook! Dit was onze topper, de braam der bramen:

Bijna een kilo geplukt en hier en daar wat weggesnoept want het waren net snoepjes :-). Een groot deel zit nu samen met wat vlierbes & appel in jampotjes. Alles met de hand gezeefd om de pitjes eruit te halen... ik krijg nog sterke armspieren met al dat zeven tegenwoordig. Tenminste... ik ga er (als niet-sporter) van uit dat als ik spierpijn krijg, ik hard genoeg mijn best heb gedaan om spieren te kweken.

Boontjes doppen

Vanochtend zat ik voor de derde keer deze week 1,5 kg sperziebonen (ja.. die van de hamsteraktie ;-) schoon te maken, om een voorraadje aan te leggen in de vriezer. Ineens zag ik in gedachten twee kleine kinderen met grote tassen naar de Spar lopen, een paar minuten van ons huis. Omdat de tuinbonen in de aanbieding waren. De volle tassen zeulden we naar huis en daarna gingen we ze afhalen op onze kleine binnenplaats. De zon scheen, dat herinner ik me ook nog. Mijn moeder maakte vroeger veel dingen in, spinazie werd gewassen in een grote wasmand, emmers boontjes werden afgehaald, geblancheerd en ingevroren. Ze maakte zelfs een keertje bosbessenjam in de voortent van onze vouwwagen, gewoon omdat ze dat eens wilde proberen. Ik zie de potjes nog zo staan op het grondzeil :-)

Ik moest grinniken toen ik ineens besefte dat de appel niet ver van de boom is gevallen en kreeg ineens een warm gevoel van verbondenheid. Jammergenoeg kan ik het haar niet vertellen, ze is al erg jong overleden. Gek (en mooi), hoe die dingen ineens weer naar boven komen, gewoon ineens tijdens het boontjes doppen...

Van alles wat

Soms heb je van die dagen dat je je wat onbestemd knorrig voelt. Er is niets gebeurd, niets om over in de piepzak te zitten of om over te klagen en toch loop je dan wat te knorren. We hebben een heel gezellig weekend gehad, daar kan het niet aan liggen. Het feestje vrijdag was gezellig en het straatfeest ook. Een leuke, ontspannen mix van tussen elkaar ontmoeten en samen bezig zijn. Het buffet was een lust voor het oog en waarschijnlijk ook voor de maag. Ik moest het met kijken doen, want alle gerechten waren opgeleukt met tomaatjes, pijnboompitten en/of noten en aangezien dat niet goed uitpakt bij mij heb ik lekker mijn eigen taartjes gegeten.

Zondag hebben we rustig met elkaar doorgebracht, al zorgde de jongste nog even voor wat consternatie door in de kerk zijn hechting van zijn kin af te trekken (snoekduik op de badrand vorige week...). Gelukkig bleek het al redelijk dicht te zitten en had ik een pleister mee en hoefde ik niet met een bloedend kind een overvolle kerk door te hobbelen (wat ik al helemaal voor me zag ;-)

Om terug te komen op de knorrige dag... ik heb maar allerlei 'goed gevoel' klusjes bedacht. Van die klusjes die ik al tijden wilde doen, maar die ik nu ook heb aangepakt. Als ik het goed bekijk allemaal van die 'huisvrouwen klusjes' die ik voor me uitschuif... oei, die gedachte stimuleert niet echt om minder knorrig te worden :-) Allemaal klusjes met groot effect: de stoffen bank werd onderworpen aan een flinke schropbeurt, de tafel werd in de was gezet, het 'rommelhok' van de jongens heb ik totaal uitgemest zodat het nu weer een leuke slaapkamer is, complete spinnendorpen langs alle plafonds uitgeroeid (de achtergelaten huizen dan, de bewoners waren gelukkig afwezig), de administratie is bijgewerkt en ik heb ondertussen dropjes gegeten. Dat laatste helpt eigenlijk nog het best tegen knorrigheid van allemaal :-)

Binnenkort ga ik beginnen met de werkbeschrijving voor de tas, leuk dat er zoveel belangstelling voor was! Ik heb een bestelling van iemand gekregen en die tas zal ik gebruiken als fotomodel. Maar nog wel even geduld... want ik heb thuis wat verfopdrachtjes gekregen, kozijnen die voor de winter nog een likje kunnen gebruiken.

Eerste oogst

Toen ik gisteren mijn mailbox opende kreeg ik ongeveer dezelfde kleur als de eerste oogst van onze tomatenplant :-)

Ik was blij verrast door alle reacties! Dochter was erg blij met haar nieuwe aanwinst. En ik ga er ook nog eentje voor mezelf maken van een ander stofje, had ik besloten. Iemand vroeg om een werkbeschrijving, die ziet er nu nog erg summier uit... Wanneer er meer mensen zijn die een werkbeschrijving leuk vinden, dan wil ik wel e.e.a. op de foto zetten als ik aan de slag ga. Wil je dat dan even aangeven via een reactie of mailtje naar Jente75@gmail.com?

Nu aan de slag in huis. Vanmiddag een feestje van m'n schoonvader, hij gaat met de VUT en neemt afscheid op zijn werk. De laatste hand leggen aan de map die we kado doen "Wat te doen met zoveel vrije tijd", vol met ideetjes, waardebonnen voor dagjes uit, ideetjes van de kleinkinderen voor 'een opa die altijd tijd heeft...' etc. Na afloop bij hen thuis nog een soort borrel en we gaan gezellig samen eten. Morgen weer feest, het jaarlijkse straatfeest waarvoor ik 18 mini hartige taartjes ga bakken, ons aandeel in het lopend buffet. Het kan dus niet op dit weekend met de gezellige dingen :-)

Schooltas

Op zoek naar een leuk stofje liep ik tegen allerlei leuke aanbiedingen aan. En ik ging voor de bijl, want mijn voorraad leuke stofjes was behoorlijk geslonken.

En daarna ging het kriebelen... even druk aan de slag en toen was de schooltas voor dochter klaar.

Hij staat nu naast haar bed, ik ben benieuwd hoe ze morgen reageert!

Vroeg opstaan en mini-baantje

Een wekker die erg vroeg ging, er nog uit moeten ook, bekers achteruit het keukenkastje opdiepen, rugzakken uitgraven uit de kelderkast, kwebbelende kinderen die alle treuzelprotocollen in de strijd gooien maar dan toch enthousiast het plein op rennen... de eerste schooldag!

Ze hoefden niet direct vol aan de bak, alle verhalen kwamen los, stoeien met vriendjes, giebelen met vriendinnetjes... Aandacht was er voor 'hoe voorkomen we een grootscheepse uitbraak van de Mexicaanse griep op school', inclusief een handwas-, hoest- en niesinstructie. Het klinkt gek zo midden in de zomer, om je dan met griep bezig te houden, maar toch ook fijn dat er zorgvuldig over nagedacht wordt.

En toen rust in huis! Ik kon lekker aan de slag gaan met mijn ini-mini-deeltijd-baantje. Van verschillende kanten kreeg ik de vraag of ik iets op bestelling wilde naaien. Leek me erg leuk! Vandaag aan de slag gegaan met naamshirts voor twee bijna-baby-af jongetjes. Mijn eerste opdrachtje is klaar!

Gelijk een kraamkadootje gemaakt voor de kersverse baby van een vriendin...

Op naar het volgende naaiprojektje.

Rozenbottelsiroop

Dit vind ik nou echt genieten... een glaasje verse rozenbottelsiroop.

Voor het eerst zelfgemaakt en dan smaakt het extra lekker!

Het is wat werk, maar het is niet moeilijk. Ik maakte de siroop zo: een flinke kilo rozenbottels wassen en doormidden snijden. De groene blaadjes heb ik er ook af gehaald. In een grote pan doen en onder ca. 2 cm water zetten. Je brengt alles aan de kook en laat het daarna een nacht staan om te trekken. De volgende dag alles door een zeef gieten en pureren. Het vocht en de puree breng je samen met (riet)suiker aan de kook, ik gebruikte 1 kg rietsuiker op 1500 gram rozenbottelsap. Dit alles een poosje laten pruttelen en dan in steriele flessen gieten. Deze hoeveelheid is genoeg voor 3 flessen huisgemaakte rozenbottelsiroop.

Laatste vakantiedagen

En toen waren we alweer toe aan de laatste vakantiedagen...

samen een dag weg, nog èèn keer naar die 'vet coole' kinderboerderij...

samen een feestje van vrienden & de kinderen een

logeerpartij bij opa en oma...

een laatste dag lekker in bed blijven luieren tot een uur of negen...

samen rozenbottels plukken voor zelfgemaakte ranja...

twee lazy wife cakes in de oven voor een

vriendinnenbezoekje vanavond...

zes afwisselende weken, voorbij gevlogen...

een supervakantie!

Filosofische schoonmaakronde

Terwijl ik in de weer was om het sanitair in te spuiten met schoonmaakazijn en met tandpasta de strijd met viltstift-op-niet-gewenste-op-plekken aanging*) zat ik wat na te filosoferen over het consuminderen. Over waarom ik me na tijden lang meer-met-minder doen nog steeds geen èchte consuminderaar voel, waarom het me nog steeds niet lukt om met een mini-budget heerlijke maaltijden op tafel te toveren, om 'alles' tweedehands op te kop te tikken, om altijd koopjes te vinden als je nieuwe kleding nodig hebt. Dingen die bij anderen voor mijn gevoel wel lukken, maar bij mij niet zo.

Natuurlijk gaan een heel aantal dingen best goed: we letten goed op bij het boodschappen doen, we kopen weinig onnodige dingen, hergebruiken materiaal waar het kan, pakken de meeste klussen in huis met eigen handen aan. Maar dat maakt me nog geen echte, super bespaarder, geen doorgewinterd budgetwonder die met haar kasboekje in de Genoeg kan komen te staan...

Waarom toch dat gevoel? Doe ik wel hard genoeg mijn best? In hoeverre wil ik het ècht? Want: ik hou er niet van om te winkelen, logisch dat je dan veel koopjes misloopt. En ik wil niet altijd supergoedkope maaltjes op tafel zetten, omdat dat vaak ten koste gaat van milieu, mensen of het dierenwelzijn. We willen wel spaarzaam leven, maar geen vrekkige zuinigerds worden die alleen voor zichzelf leven, delen en geven aan anderen die het minder hebben hoort bij onze manier van leven.

Allemaal dingen die we kunnen kiezen trouwens, we hoeven niet te besparen om een schuld weg te werken want dan liggen die dingen anders. Aan de andere kant is er ook wel reden om de teugels aan te trekken: de verhuizing begin dit jaar, onverwacht een andere auto moeten kopen vanwege een aanrijding, de twijfelachtige 'rijkdom' van twee huizen en een verkoop die op zich laat wachten. We zakken weer met de prijs en houden er dus wat minder aan over dan gehoopt. Geen reden voor financiële paniek, maar we gaan er wel weer bekijken waar het wat minder kan en weer beginnen met een vast weekbudget.

Ik was bijna klaar met soppen en dacht: Misschien bèn je ook geen consuminderaar, maar ben je gewoon een mens die keuzes maakt, afhankelijk van wat je wilt en belangrijk vindt. En dat proces van keuzes maken (en uitvoeren natuurlijk :-) heet dan consuminderen. Misschien zit ik dan toch op de goede weg?

*) Voor degenen die ook regelmatig te maken hebben met verdwaalde viltstiftsporen op deuren, tafels, aanrechtblad... het werkt ècht die tandpasta! Gewoon een laagje erop, even in laten trekken en eraf vegen (desnoods eerst even testen op een onopvallende plek :-). Indien nodig meerdere keren herhalen en vaak verdwijnt het ongewenste kunstobject. Budgettechnisch is het natuurlijk handiger om een tube euroshopper ofzo aan te schaffen ;-)

Rozenbottels en gedroogde kruiden

Dit jaar hebben we helaas geen moestuin meer, dus moeten er andere wegen bewandeld worden om wat voorraad aan te leggen. Ik hou er van om naast alle etenwaren uit de winkel ook wat in huis te hebben waar ik zelf iets aan gedaan heb. Ik zag in verschillende perkjes mooie oranje rozenbottels en besloot dat we hier maar eens werk van moesten gaan maken.

Vanmiddag zijn we op jacht gegaan en in de buurt hebben we een hele voorraad gevonden langs een rustig weggetje waar weinig auto's langsrijden. We zijn met een kilootje begonnen, gewoon om te kijken of het lukt en lekker is.

Na het wassen en alle afval eraf schillen de hele rozenbottels in een grote pan gedaan, een tijdje laten koken, gezeefd (wat een klus!). Toen nogmaals in de pan met geleisuiker, een geraspte appel (om aan een kilo vruchten te komen) en een uitgeperste citroen. De eerste potten jam staan nu af te koelen, we zijn benieuwd! Later deze week wil ik nog eens plukken, dan wil ik rozenbottel-siroop maken.

Verder groeit mijn voorraadje gedroogde kruiden langzaam. Binnenkort wat bramenbladeren plukken en drogen. Ik had gelezen dat dit werkt tegen buikpijn en dat het rustgevend is voor de darmen. Samen met muntblaadjes een lekkere thee voor dochter, die nog wel eens last heeft van haar maag.

Tot slot zitten de eerste zelfgezaaide goudsbloemen in een potje druivenpitolie. Twee weken staat het potje op een zonnige plek, iedere dag even schudden en dan zeef ik de bloemen eruit. Dan heb ik een nieuwe voorraad huidolie waar ik weer maanden mee vooruit kan.

Zolder verbouwing en tuintafel

De laatste vakantiedagen van m'n man zijn niet zo vakantie-achtig besteed. Hij is druk aan het klussen geslagen, maar deze keer met snel effect (in tegenstelling tot de klus voordat we op vakantie gingen, het verrotte kozijn). Gisteren is de zolderverdieping aangepakt. Het was flink zweten daarboven, eerst vijftig gasbeton blokken en alle materiaal naar boven slepen, dan in de benauwde hitte muurtjes metselen. Maar nu hebben we dus een overloop, een cv-/washok en de basis voor onze slaapkamer. Er moet nog flink wat werk verzet worden, maar dan hebben we eindelijk weer een normale slaapkamer. Na maanden bivakkeren op een kamertje van 2 bij 3 kijk ik er echt naar uit. Hoef ik eindelijk niet meer over het voeteneind te klimmen om mijn bed uit te komen :-)


We hebben flink wat zitten rondkijken in de folders van de diverse bouwmarkten in de buurt en alle mogelijke kortingsbonnen in de strijd gegooid. Het muurtje is er een stuk voordeliger van geworden moet ik zeggen. Al scheelt het nog het meest dat 'we' het zelf hebben gemetseld, gelukkig heeft m'n man twee rechterhanden en vindt hij het ook leuk om te doen.

Tijdens het halen van de spullen liep m'n man tegen een leuke tuinset aan. We hadden nog steeds geen tafel buiten, we kijken al jaren maar konden niet slagen. Altijd weer een reden: te duur, te groot, te klein, niet te demonteren, geen zin om nog verder te kijken (winkelen is niet onze hobby). Maar deze tafel paste mooi op ons terras, dus de knoop doorgehakt en de tafel gekocht. Hebben we er deze zomer tenminste nog plezier van en kunnen we eindelijk buiten eten. Opnieuw een kortingsbon gebruikt en nog even flink moeilijk gedaan over de kras die op een poot zat, goed voor een mooie extra korting ;-) Om deze jaren uitgestelde, maar toch impulsieve aankoop voor mezelf 'te verantwoorden' heb ik wat spullen op marktplaats gezet. Net of ik er iets tegenover moest stellen dat we zo'n aankoop hebben gedaan (terwijl we het geld gewoon hebben...) Best irritant eigenlijk dat gevoel, maar misschien herkennen meer consuminderaars dat... ?

En toen waren we weer terug

Na minstens zeven wassen, een flink aantal uren vouwen en strijken, veel opruimen en bergen snoeiwerk in de tuin kan ik vertellen dat we terug zijn ;-)

Terug van een super leuke, ontspannen vakantie met prachtig weer in Frankrijk. We hebben genoten van de zon en de soms schaarse plekjes in de schaduw, de bergen, het meertje naast de camping, stokbrood, een wijntje en een goed boek. En nog meer van elkaar en van het gezelschap van onze vrienden waarmee we samen op een grote plek stonden en die nog steeds goede vrienden zijn ;-) (altijd even afwachten hoe dat gaat twee weken naast elkaar... :-)

Een klein kijkje achter de schermen...