Nagenieten

Afgelopen zondag hebben we een gezellige dag gehad. We zijn eerst met zijn allen naar de vroege kerkdienst geweest. Daarna een flinke kop koffie, want het was toch wel erg vroeg (de avond ervoor hadden we al visite gehad :-) En de kadootjes, want daar was 's morgens ook geen tijd voor geweest. Ik kan me helemaal uitleven in mijn moestuintje, want ik kreeg het boek 'Grow your own drugs' (over de geneeskrachtige werking van planten en niet de geestverruimende kant van sommige soorten :-). Eens kijken welke kruiden ik nodig heb in m'n tuintje voor huis-tuin en keukenkwaaltjes. De oudste twee hadden voor het eerst zelf een kadootje uitgezocht (en glunderdeglunder... er ligt ligt niets onder mijn hoor, mama!) en ik kreeg twee petit four schaaltjes van Janneke Brinkman (om snoepjes op te leggen, zeiden ze). En ik kreeg een zak dropjes, familietraditie voor de grote mensen in ons gezin ;-)

Vrij snel kwam de eerste visite, ook weer met een heel leuk kado: een haakboek met allerlei bloempatronen! Ik kan flink aan de slag! De hele dag druppelde het bezoek door, de een kwam en de ander ging. Gezellige gesprekken, zelfgebakken taart, samenzijn, leuke kadootjes, telefoontjes.

Het allermooiste die dag was dat mijn zusje er was met haar vriend. Voor het eerst in elf jaar weer mijn verjaardag vieren met iemand uit mijn eigen familie erbij, een kado waar ik erg dankbaar voor ben en stil van word. Ik wil meestal niet al te persoonlijk worden op m'n blog, maar ik merkte dat ik niets te bloggen had juist omdat ik hier hier zo mee bezig ben. Besparen & creadingetjes... goed om mee bezig te zijn en dat gaat ook nu wel door hoor, maar het valt zo in het niet met waar ik zoveel aan denk momenteel. Als je iets terug krijgt wat je zolang bent kwijtgeweest, dat maakt het gewone zo bijzonder.. het gewone dat je kunt zeggen: mijn zusje was er ook.