M'n portemonnee puilt helemaal uit, past eigenlijk niet meer dicht. Komt hier niet zo vaak voor, maar ik heb er een heel rondje 'retouren' opzitten. De Hema is weer goed voorzien van kinderkleding (drie-kwart van mijn koopactie vorige week paste niet of stond niet mooi), het Karwei kan weer badkamer rekjes verkopen en nog wat losse artikelen hier en daar. Ik ben altijd bang dat het er niet van komt om het op tijd terug te brengen of dat ik het bonnetje kwijtraak. Daarom fiets ik soms maar een keertje extra richting de stad, al is dat tijd-technisch niet altijd zo handig. Ik bedenk dit altijd onder schooltijd en ben dan altijd weer langer bezig dan ik van tevoren had bedacht en moet dan met een vaartje naar school om er op tijd te zijn.
Afgelopen vrijdag ook weer zo'n staaltje van fietsen tegen de klok. Bij een schoenenwinkel in de binnenstad hadden ze een flinke kortingsactie en dochters laarzen vielen letterlijk uit elkaar. Maar de pianostemmer zou tussen 13.30 en 14.00 komen. Als ik daarna nog naar de stad zou fietsen, zou het er vast beredruk zijn bedacht ik me. Dus toch maar voor de tijd. Snel een boterham naar binnen, beker karnemelk erachter aan en op de fiets. Alles lukte prima: leuke schoenen, snel aan de beurt, leuke korting en extra punten op mijn spaarkaart uit D. die ik ook hier kon gebruiken. Mijn consuminderhartje klopte van vreugde, maar ook van haast. We moesten snel naar huis.
Met vanalles rekening gehouden, maar niet met een lekke band en niet met een heerlijk zomers temperatuurtje... Wat een gedoe ineens, twee kids op de fiets met ballonnen op stokjes uit de winkel (herhaaldelijk: jongens.. de 'laatste' keer, laat die dingen nou niet vallen...), dochter met een lekke band en een pianostemmer die ieder moment op de stoep kon staan. De beste man gewaarschuwd via manlief, die gelukkig de vrouw van de pianostemmer thuis trof. Zij regelde het daarna met haar man, hadden wij even de tijd om ons heel onelegant op een bijna drafje naar huis te haasten. Met rode konen uiteindelijk thuis gekomen en alles is gelukkig op zijn pootjes terecht gekomen. Pianostemmer aan het werk, kinderen een ijsje vanwege de hoogopgelopen temperaturen en ik heb een lekkere bak koffie gezet, pfft, volgende keer toch maar meer slag om de arm houden...
5 opmerkingen:
Pff...herkenbaar hoor! En dan die R..balonnen. Je krijgt ze overal. En als ze er mee thuis komen (als de ballon een fietstocht overleeft)gaan ze er mee voetballen! Ik heb er zo'n hekel aan!
Sorry..
Die schoenenwinkel,was dat die nieuwe? Daar kregen wij hier zelfs reclame van... Leuk dat je goed geslaagd bent hoor! Zelf ga ik altijd op dinsdag ochtend de stad in (maar dat is maar 6 minuten op de fiets), dan kun je in de winkels hier een kanon afschieten, zo rustig. Heerlijk! Als ik per ongeluk eens op zaterdag in een winkel kom, weet ik niet hoe snel ik weer thuis moet komen..
Wat leuk dat jullie pianospelen! Ik had ook zo graag gehad dat mijn kindertjes dat deden..helaas. Mijn tante gaf nota bene nog wel pianoles op het conservatorium bij jullie in Z.! Misschien willen ze het later nog eens leren, ik geef de moed niet op. Met welke leeftijd zijn jullie kinderen begonnen met piano lessen? (onze jongste is net vier...ik blijf hopen, haha!).
Groetjes van mama manon.
...
ben stiekem een beetje aan het grinneken...
mag dat?
:-)
Jente, wat schrijf je goed! Ik zit hier helemaal mee te leven. Leuk!
En zo herkenbaar.
groetjes, Franca.
@ lieveheersbeestje: De kinderen spelen geen piano hoor, maar mijn man (al komt het er nog niet zoveel van de laatste tijd). Af en toe begeleidt hij een kerkdienst en hij had les in D.
@ Franca, dank je.
@ Monique: ondanks het gedoe moest ik ook wel om mezelf lachen hoor, zo'n stressige moeder met rode kop en een sleepje kinderen
Een reactie posten