Na te denken over besparingen in het weekbudget, terwijl 's morgens vroeg de telefoon al ging en een vriendin zegt "Mijn vader is gisteren overleden..." Te schrijven over energiebesparing, als 100 km verderop een neef en nicht onverwacht in het ziekenhuis zitten met hun peuter. Vorige week waren ze nog gezellig op bezoek, nu vecht het kleintje voor zijn leven. Alleen maar kunnen bidden dat de tumor verwijderd kan worden, 'alleen maar' bidden terwijl dat tegelijk het meeste is wat we kunnen doen voor hem, voor zijn ouders en broer.
Om fotootjes te schieten van creatieve dingen, terwijl je nog nadenkt over een gesprek tijdens een kraambezoek. Zo dankbaar dat de baby gezond geboren mocht worden na de nodige zorgen. Maar dat nu haar moeder de ene chemo na de andere krijgt en haar dementerende vader helemaal in de war op een gesloten afdeling in een verzorgingshuis zit.
Alles loopt soms zo door elkaar heen: het mooie & het verdrietige, het geluk & de pijn, bezig zijn met het alledaagse & met de wortels van je bestaan. De afgelopen week heb ik vaak geluisterd naar een lied van Sela, omdat dat verwoordt waar ik dan elke keer weer uitkom. Een paar regels uit dat lied
Wie zal onthullen hoe wij zijn geschonden
Waar komt er licht in ons donker verdriet
In Christus alleen worden harten gevonden.
Licht van de wereld, licht dat ons ziet
Bron van leven, ons gegeven, vol van liefde en vrede:
Christus, Hij alleen
Christus, Hij alleen
Wie zal ons zoeken tot wij zijn gevonden?
Waar zoeken wij naar een toevlucht en thuis?
met Christus alleen zijn wij eeuwig verbonden,
weidt ons in vrede, leidt ons naar huis.
Het bezig zijn met de alledaagse dingen en met de wortels van je bestaan, het loopt soms zo door elkaar heen. Normaal blog ik alleen over m'n alledaagse dingen, omdat ik bovenstaande dingen liever gewoon met de mensen om me heen deel. Maar ik wilde het toch even kwijt, het 'zwart op wit' zetten. Omdat al dat andere even een bijzaak lijkt.
19 opmerkingen:
Via via kom ik op je blog op zoek naar zuiniger leven in een maatschappij waarin weggooien zo gewoon is. Ik lees net je nieuwste blogje, en wat jij beschrijft ervaar ik ook vaak. Het is "fijn" om te lezen dat ik daar in niet de enigste ben. Ik ga je volgen.
Groetjes van Petra
Heftig allemaal zeg. Zal met je mee bidden
Annemiek
Dit hoort ook bij jou en ik vind het prettig om zo een completer beeld van je te krijgen. Je vindt je weg wel, denk ik, er gaat een rust van je stukje uit! Evengoed sterkte ermee!
Dat is het leven en hoort er ook bij, dus gewoon er over schrijven!
sela is mooi he..
sterkte met alles..
groetjes
Dag Jente
Wat leef ik met je mee.Vandaag had ik een heerlijke dag gewoon wandelen in een sneeuwrijkbos,zelf een pizza maken,slapen enz maar toch altijd bang voor de moeilijke dingen die we hoe dan ook tegenkomen.Je kan ze niet vermijden wel proberen er een beetje afstand van te nemen heb ik moeten leren ik werk op school er zijn 100 kinderen die natuurlijk naast het fijne ook veel verdriet en pijn meemaakte.Ik trok me dat zo aan dat ik er zelf bijna aan onderdoor ging.Ik zei altijd afstand nemen hoe moet dat dan?toch gaat dat geleidelijk het is ook een soort groeiproces denk ik.Veel sterkte en je hebt net zo,n lieve clown als ik.
Groetjes Constance
Je hebt gelijk hoor, het voelt soms zo raar om over 'bijzaken' te bloggen als er om je heen allerlei heftige gebeurtenissen plaats vinden.
Maar wat ik zelf ook ervaar is dat het soms zoveel rust kan geven om in moeilijke, onzekere tijden gewoon over 'simpele' zaken te bloggen.
liefs,
Lilian
Oh Jente, het is soms zo raar he? Hier gaat het al precies zo; twee gestorven familieleden na elkaar. En als je dan zo verdrietig bent, springt er een enthousiaste kleuter op je schoot...
Die tekst is erg mooi! Dank je wel. (Bloggen mag over alles hoor...)
Soms overvalt het je allemaal ook. Dingen komen nooit alleen en dan is het net of je verdrinkt in allerlei zaken die erg naar zijn.
Ik wens je heel veel sterkte met het ondersteunen van alle vrienden en familie die jouw steun op dit moment zo goed kunnen gebruiken.
Je hebt gelijk, zo voel ik het ook. Ik wens je heel veel sterkte met de dingen die pijn doen en zorgen geven. Als je je daarover uit kunnen we meeleven en voor je bidden.
Lieve groetjes: Aritha
Ik kan me volledig vinden in je blogje....
Soms kan ik alleen maar zitten en voor me uit staren en denken: wat gebeuren er soms toch vreselijke dingen op de wereld....
Liefs, Charmaine
Dag Jente,
Ik ben het helemaal met je eens.Wat een zorgen en verdriet en dan is gewoon blognieuws maar heel onbelangrijk.Zoveel smart in het hart, maar je geeft zelf al aan te bidden , en dat is het grootste.Dat geeft een vertrouwen en een kracht in je persoonlijke leven.
Wens je veel sterkte , Annemieke
Ik vind die kleine positieve alledaagse dingen juist er ook toe doen! Zoals je schrijft zijn er rondom jou veel nare en negatieve dingen (zoals overal in de wereld mss) en is het daarom van groot belang dat jij er wat positiefs bij gooit!!! Je moet narigheid niet wegdrukken, maar ook niet bij de pakken neerzitten. Daar heeft niemand wat aan!!!
sterkte!!
Lieve Jente
Ik heb juist geleerd dat je in moeilijke tijden, het kleine waardeerd. Dus juist de dagelijkse kleine dingen. Je bent natuurlijk vrij om alles te plaatsen op je blog en niets is verplicht. Maar dit soort zaken hoort toch ook bij ons leven?
Ik vind het goed dat je het doet, en vaak helpt het om het op te schrijven.
Sterkte met alles, groetjes Jolanda
Zo is het Jente. Het lijkt allemaal zo relatief.
Zo verkochten wij onze auto een paar weken geleden en eisten de kopers een week nadien hun geld terug omdat er een kras op hun auto stond. Een kras??? Man en ik verzuchten dan tegen elkaar: Waar maken die zich eigenlijk druk om. Wat voor mensen zijn dat eigenlijk?
Er is zoveel ellende soms en die maken zich druk om een kras!
Maar zo is het.
Ik denk dat jij ook iemand bent die heel bewust leeft en dat is heel goed.
Hoi Jente!
Sinds een tijdje lees ik je blog en ik vind het erg leuk om te lezen over alledaagse dingen als consuminderen en creatief bezig zijn. Maar juist deze stukjes geven je blog een extra dimensie. Ik vind het fijn en bemoedigend om te lezen hoe jij dat ervaart vanuit je geloof. Ik weet niet of je de boeken van Corry ten Boom kent. Ik ben ze nu aan 't lezen. Prachtig om te lezen hoe zij juist in de diepste ellende van het kamp waar zij was ervaren heeft en na de oorlog ervan heeft mogen getuigen dat God daar was.
Sterkte met alles!
Groetjes, Marijke
het leven is vaak en soms maar vreemd en ingewikkeld. het is niet alleen leuk en blij en het is niet alleen verdiet en ellende. ze mengen allemaal met elkaar en zorgen dat het leven in een soort van evenwicht is.... soms met moeilijke/zware dingen aan de ene kant maar zelfs dan zijn de mooie en positieve dingen er ook.
het is alleen de kunst om ze te blijven zien zodat je ook moeilijke momenten doorkomt.... sterkte met alles!
Mooi gezegd Jente ---
Hoe helemaal waar Jente.
Maar de kleine dagelijkse dingen zijn net de dingen waar je je in moeilijke tijden aan vast kunt houden.
Met daarbij de steun van mensen om je heen en de kracht van onze lieve heer.
Mag ik je heel veel sterkte wensen met de volgende woorden:
Morgen is voor ons verborgen.
Jij en ik, wij weten niet
wat de dag van morgen biedt.
Maar Hij, die het heelal omspant,
houdt ook morgen in Zijn hand.
Een reactie posten