1 augustus 2010

De taal van het hart

"Wat doe jij als je in je tuintje aan het werk bent," vroeg ik een poosje geleden aan m'n dochter. "Hoe zorg je er nu voor dat je bloemen het goed doen? Dat ze mooi gaan bloeien?"

Ze huilde nogal omdat ik boos was geweest en moest ineens omschakelen naar een ander onderwerp. "Nou, eh... ik geef ze water." "En wat doe je allemaal nog meer in je tuintje? Je bent er altijd zo lekker bezig!"

"Soms zet ik een stokje naast een bloem, zoals mijn zonnebloem. Anders valt hij om. Soms moet ik onkruid wieden" "En waarom doe je dat dan?" vroeg ik haar. "Anders verstikt het mijn mooie bloemen."

"Weet je, hoe jij voor je tuintje zorgt, dat lijkt soms een beetje op hoe je voor kinderen zorgt. Papa en ik willen graag dat je mooi gaat bloeien, zoals God jou heeft bedoeld. Op jouw plekje, zoals jij bent. Weet je ook waar kinderen mooi van gaan bloeien?"

"Niet alleen van water!" grapte ze door haar tranen heen. "Nee, maar wel van knuffels, van complimenten en dat je ze helpt en goed voor ze zorgt. En soms moet je ook het onkruid uit het tuintje halen, anders word je geen mooie bloem. En dat onkruid dat zijn de dingen die niet aardig of goed zijn. En dan mopper ik (of papa) even op je of je krijgt straf. Dat is dus niet om je te plagen of omdat we niet van je houden, maar om ervoor te zorgen dat je een mooie bloem wordt. Snap je dat?"

"Ja, ik geloof het wel, mama. Je wilt graag dat ik mooi ga bloeien en dat kan niet als ik dat ene elke keer zeg of doe..." En ik gaf haar een dikke knuffel, we hebben er ook samen voor gebeden.

Het is al een paar weken geleden dat ik hierover met haar heb gepraat en nog vaak begint ze ineens over bloeien, over onkruid, over snoeien. Om een mooie bloem te worden, in haar eigen kleur en formaat. Ik ben zo blij dat ik haar met een voorbeeld uit kon leggen wat ik bedoelde, de taal van haar hart kon spreken en dat ze het deze keer echt begreep door haar liefde voor haar tuintje.


Een kostbaar moment, een wijze les voor mij om de taal van het hart te spreken. Om ons kind te laten bloeien. En dat ik op moet passen niet te blijven steken in de hoeveelheid van m'n woorden, de redelijkheid van m'n argumenten, het volume van m'n stem. Opvoeden om te laten bloeien, in de kleur die ze kregen, op de plek die goed voor ze is. Wat mooi.

22 opmerkingen:

Purperpolletje zei

Supermooi zelfs! Dit blijft haar altijd bij, denk ik, en jou ook.

Anoniem zei

Prachtig waardevol moment!

ik heb net pas je bloq ontdekt maar dit was een kippenvel momentje!

astrid zei

Wat ontzettend fijn dat je zo, met beeldspraak, het hart van je prachtige dochter kon bereiken. Je hebt me daarmee een mooi voorbeeld aangereikt, dank je wel!

tineke zei

heel mooi voorbeeld zeg! ga ik onthouden...

atelierlemlem zei

Ja, inderdaad daar geef je mij ook een goed voorbeeld hoor, bedankt Jente!
Geniet nog even van de lange vakantie met je kinderen!!

Anoniem zei

Prachtige metafoor, Jente!

Unknown zei

Heerlijk als je zo met je kinderen om kunt gaan!!

Juud zei

heel mooi en dit is iets wat ze haar levenlang zal onthouden...

Monique zei

Hey.. je bent er weer (al even zie ik).. wat heb je hier een mooi stukje geschreven! Ik zal het zeker in gedachten houden voor onze kleine kanjer. Die heeft momenteel behoorlijk wat nukken, dus misschien kan ik het hem binnenkort al vertellen.
Dank je wel voor het delen!

Anoniem zei

dat heb je prachtig en in duidelijke taal verwoord.
Die formulering moet ik onthouden.

Groet Kopka

kronova zei

Prachtig!

Unknown zei

heel mooi. :)

Dory zei

Jente wat mooi, erg ontroerend.
De taal van je hart spreken, is de mooiste taal die er is...
Je dochter boft met een moeder als jij.
En jij boft met een dochter als zij.
Een Hartegroet van Dory

Anoniem zei

bedankt Jente voor dit prachtige berichtje ik heb het net aan mijn bijna 13jarige dochter voorgelezen en ze begreep het helemaal bedankt om dit zo mooi en duidelijk uit te leggen moeder zijn is vaak moeilijk jij vertelde het allemaal in die paar mooie zinnnen je hebt mij echt geholpen!! lieve groet Jezebelle

marion zei

wow hier ben ik stil van.......

zoalsklei zei

prachtig, wat ontroerend, krijg er tranen van in mijn ogen..
heel mooi en helder!

Marjon zei

Wat mooi! Geweldig als je de link zo kan leggen met iets wat je dochter aanspreekt en daardoor begrijpt!

Ik heb je trouwens een mailtje gestuurd, waarschijnlijk in je ongewenste post terecht gekomen.

Henriëtte zei

Wat heb je dat mooi beschreven, en heerlijk dat je zo met je kind erover kan praten.

Vlijtig Liesje zei

Prachtig verhaal. Dat is nog eens mooi opvoeden.

Jente zei

... Ik ben gewoon een beetje stil van al jullie lieve reacties... Bedankt!

Franca zei

Hallo Jente,
Gisteravond laat thuis gekomen van vakantie. Lees nu wat bij. Jou blogje van: "de taal van het hart", hangt al op ons prikbord. Een stukje wat ik nog vaak wil lezen. Op het prikbord lezen ook de kinderen en gasten graag mee.Ik heb het zelf nooit zo mooi kunnen verwoorden. Dank je wel!

Jantine zei

Al lezend krijg ik tranen in mijn ogen, wat heb je dit treffend kunnen uitleggen!