Vorige week schreef ik over een leuke vacature die voorbij kwam. Gisteren heb ik de knoop doorgehakt om toch niet te solliciteren. Ik ben nog steeds enthousiast over de functie, een prettig telefoongesprek gehad. De teamleider vertelde dat als je de baan zou krijgen, je ongeveer gelijk aan de slag moest. Vanwege de praktische kant (hoe vind ik op zo'n korte termijn een flexibele oppas?) heb ik besloten dat ik maar moet wachten tot een ander moment. De week zou dan helemaal draaien om die paar uren dat ik werk, om het regelen van de oppas en opvang. Dat zag ik niet zo zitten en ik wil ook niet die paar maanden dat de jongste nog thuis is met hem van het ene naar het andere adres gaan omdat ik zonodig wil werken. Heel verhaal wordt het weer merk ik, moet het blijkbaar nog een beetje een plekje geven. Vaak heb je dan veel tekst nodig :-)
Jammer voor dit moment, maar ik heb thuis ook genoeg te doen. De naaimachine was even de deur uit voor onderhoud. Nu 'ie terug is kan hij flink aan de slag. Het afgelopen weekend kreeg ik van iemand een flinke bestelling en ik had ook al zes artikelen voor iemand anders op de planning staan. Genoeg te doen dus de komende tijd! Dit 'deeltijd-baantje' krijgt steeds meer vorm. Na wat dromen en het maken van plannen heb ik een poosje geleden besloten om een klein webwinkeltje op te zetten. De meeste dingen maak ik tot nu toe op bestelling. Het leuke daarvan vind ik dat het dan helemaal past bij degene die het graag wil hebben. Maar er komen ook artikelen in het winkeltje die al klaar zijn en die wachten op een enthousiaste koper :-)
Een groot deel van de opbrengst is voor een alfabetiseringsprojekt in Afghanistan. Een goede vriendin werkt in dit projekt en ik wilde graag iets meer doen dan 'alleen' wat geld overmaken. Ik wilde iets doen waardoor ik me meer betrokken kon voelen. Toen ontstond dit plannetje en van een plan komt een plan... binnenkort ga ik thuis ook de eerste workshop 'T-shirt pimpen' geven. Als het bevalt wil ik dat vaker gaan doen, gezellig bezig zijn, iets moois maken en ondertussen het werk van Serve in Afghanistan steunen... 'k heb er zin in.
Een groot deel van de opbrengst is voor een alfabetiseringsprojekt in Afghanistan. Een goede vriendin werkt in dit projekt en ik wilde graag iets meer doen dan 'alleen' wat geld overmaken. Ik wilde iets doen waardoor ik me meer betrokken kon voelen. Toen ontstond dit plannetje en van een plan komt een plan... binnenkort ga ik thuis ook de eerste workshop 'T-shirt pimpen' geven. Als het bevalt wil ik dat vaker gaan doen, gezellig bezig zijn, iets moois maken en ondertussen het werk van Serve in Afghanistan steunen... 'k heb er zin in.
Nieuwsgierig? Kom hier rustig een kijkje nemen!
6 opmerkingen:
Je hebt groot gelijk meid!
Ik werk twee dagen per week en ik wou dat het niet nodig was. Ik vind mijn baan wel heel erg leuk, maar mijn kinderen belangrijker. Behalve dat ze veel meer vakantie/ studie dagen hebben als ik met mijn parttime baantje zijn ze ook wel eens ziek. Dat vind ik het moeilijkst. Dan moet ik ze achterlaten bij Oma (die dan morrend oppast) Elke keer breekt mijn hart....
Er zijn is echt het allerbelangrijkste..
succes met je webwinkeltje
groetjes Mirjam
Ziet er hartstikke leuk uit Jente, je werkt zo netjes en precies! Ik heb er al een link van op mijn site gezet. En wat is er mooier om te werken waar je hart ligt?
Wie weet komt het andere werken ook nog wel weer. Ooit.
Veel succes met deze uitdaging!
Jente,
Hoe je het ook wend of keert;
je kinderen zelf opvoeden is een zeer belangrijke taak. En als je dit werk leuk vind om te doen, dan is dat het belangrijkste. Een baantje waar je nu al vraagtekens bij zet zal je vast niet gelukkig maken. Suc6!!!!!!!
Hartelijke groet en tot laters
Gerrie uut Pekel
Hoi Jente,
Dank voor je reactie op mijn blog ;-)
En nee, die ringetjes erin maken is eigenlijk erg gemakkelijk. Ik heb zo'n zeilringentang (gewoon te koop bij de Gamma) en daarmee druk je een ringetje erin, sleutelhanger eraan en klaar... Heel eenvoudig dus :-)
Goed trouwens dat je een beslissing hebt genomen over die vacature... En wie weet, wat nog is kan ooit nog komen! Succes in elk geval met je webwinkeltje en ik houd 'm in de gaten (evenals je blog overigens)
Groetjes Alies
Wat mooi om werk te kunnen doen voor een goed doel! Ik ken het gevoel ook; hoef voor de financiën niet te werken, maar voor ons goede doel heb ik een paar baantjes en dat is gewoon heel fijn. Succes ermee!
Heb ik nog helemaal niet gereageerd op je gave webblogwinkel. Mooi hoor. Goed doel ook, dat van je vriendin. Hopelijk ga je heeeeeel veel verkopen. En zolang het kan, lekker thuisblijven. Ik heb onze dochter maar een uurtje gezien vandaag voor ze op bed ging. En voor het slapen gaan vroeg ze, of ze me morgen wel zou zien...
Een reactie posten