De zaadjes die we een paar dagen geleden lieten kiemen hebben zich vanavond tijdens ons eenvoudige avondmaaltje goed laten smaken. We aten een pannetje zelfgemaakte soep met stokbroodjes, kaas en wortelsalade. Als toetje warme appel-crumble met roomijs (restant van de kerstdagen).
Ik had niet zoveel zin om te koken. Na twee weken aardappelloos bestaan had ik afgelopen maandag aardappels geschild voor de rest. Het vel op mijn handen dat net weer op gewoon mensenvel begon te lijken werd de avond na het schillen weer rood en kloverig en mijn ring die ik net weer wat heen en weer kon schuiven zit nu weer om een half worstje geklemd :-(
Uiterst irritant, want ik deed nog zo mijn best om me aan de eetregeltjes te houden en ergens hoop ik dan dat alles goed gaat, als een soort beloning van goed gedrag. Ik had zo mijn best gedaan de afgelopen twee weken om uit de clinch te komen met die stapel allergieën, nadat het voor de kerstvakantie zo fout was gegaan. Ik had zo mijn best gedaan om te leren accepteren dat ik een flinke chronische aandoening heb waar ik echt ziek van word als ik er geen rekening mee houd. Jammer genoeg is mijn allergie nogal grillig en wordt goed gedrag niet altijd beloond.
En ik ben bang dat ik eindelijk onder ogen moet zien waar ik me al een jaar tegen verzet, namelijk dat mijn allergoloog vorig jaar gelijk had. Hij vond dat ik geen aardappels meer moest schillen, ik vond dat behoorlijk overdreven. Hij vond dat ik voorverpakte groente moest kopen, ik dacht dat ik dat nog wel eens zou zien, al dat plastic, het milieu enzo.... En bovendien.. wie kan er nu niet zijn eigen groente schillen en wassen?
Ik wilde niet luisteren, want de dingen die hij zei gooiden mijn zelfvoorzienende droom gedeeltelijk aan diggelen. Ik wil zo graag van alles zelf maken, maar heb de afgelopen zomer kilo's appels laten schieten omdat ik ze niet kon schillen. Jam maken vind ik ook zo geweldig, maar je moet al het fruit wassen en dat sap... net azijn in al die kleine wondjes. Ik heb me er niet bij neergelegd en kan soms met wat behelpen wel doen wat ik wil doen. Maar vaker leidt mijn 'eigenwijsheid' tot flinke problemen, dan heb ik wel mijn potjes jam in de kast staan maar dan kan ik ook mijn handen de dagen er na bijna niet gebruiken.
Ik dacht dat ik alles net weer een beetje op een rijtje gehad na heel wat inwendige strijd. En nu merk ik dus ineens dat die man gelijk heeft. Ik moet gewoon geen aardappels meer schillen. Hoe komen ze dan in de pan? Het staat me zo tegen om ze kant en klaar te kopen, het staat me zo tegen om van dochter of man te verwachten dat ze altijd voor me schillen. Met schil en al koken hebben we wel eens gedaan, maar met kleine kinderen aan tafel vind ik dat niet ideaal.
Het is misschien een beetje een zeurblogje geworden, maar ik wilde het toch graag delen. Het lijkt soms zo leuk in 'blogland', gewoon wat leuke fotootjes plaatsen, een leuk verhaaltje erbij, het lijkt bij anderen dan altijd goed te gaan. Maar dit is ook een stukje van mijn leven waar ik de laatste tijd behoorlijk veel moeite heb. Allergie is niet alleen iets laten staan of vermijden, was het maar alleen iets niet mogen eten. Het grijpt vaak diep in allerlei terreinen van mijn leven: in mijn sociale leven, in mijn idealen, regelmatig ook in mijn zelfstandigheid, in mijn onafhankelijkheid. Ik kan het vaak wel relativeren, kijken naar wat ik wel kan en mag. Ik ben gelukkig een doorzetter en positief ingesteld. Maar ook dan barst af en toe het dekseltje van het potje, zoals nu dus, nu ik geen aardappels blijk te kunnen schillen en dat die man gelijk had.
19 opmerkingen:
Hallo Jente,
Sinds kort lees ik af en toe mee op je blog. Vandaag las ik over je heftige allergische reacties op voeding. Misschien zit je niet op ongevraagd advies te wachten, maar omdat ik verbluffende resultaten heb gezien, wil ik je even attent maken op de volgende behandelmethode: http://energiek.come2me.nl/528302/--Voeding Hopelijk werkt de link. Hartelijke groeten, Nathalie
Balen hoor, als je jezelf zo tegen komt. Verder kijken in de behandeling is misschien een idee. Maar voor het schillen van aardappelen ed is een pratische oplossing: huishoudhandschoenen (gebruik ik zelf ook).
Hoi Jente,
een blog is er toch niet alleen om mensen een kijkje te gunnen in de leuke zaken van je leven..? Voor mij tenminste is het ook een fijn stukje van je af schrijven. En zowel bij het van je afschrijven als bij het een kijkje geven in je (dagelijkse) leven hoort soms dat je ook wat baalt... Dat mag!
Sterkte ermee, het is moeilijk om toe te geven dat je iets echt niet zou moeten doen (zoals je aardappels dus..)
groet Wiek
Tja. Ik ken het. Allergie is dus ook gewoon een chronische aandoening en in alle seizoenen, in allerlei situaties merk je dat en moet je je soms onverwacht wéér aanpassen, moet je wéér afscheid van iets nemen of op zoek gaan naar alternatieven. Ik hoop dat je je positieve instelling behoudt, dat de dagen dat het je zo beklemt mee zullen vallen, dat je ze snel mag vergeten en dat je in elk geval telkens Vrede en Liefde in je hart en huis ervaart.
En heel misschien genees je wel! (maar dat zou ik het liefst in heel kleine lettertjes schrijven, omdat het mijzelf en ook anderen zo kan raken.)
Hoi Jente,
Ik lees ook sinds kort mee en ik vind het juist heel dapper dat je dit zo neerzet!
Als je mijn blog van gisteren lees zou je zien dat ik ook last heb van die aardappel - allergie.
Ik vind het erg vervelend voor je en leef met je mee!
Hier weten ze bijna niet hoe 'echte gekookte aardappels' smaken. Nou en? Krielaardappeltjes uit een zakje zijn ook lekker hoor. Zout er op, verse kruiden en wat cayennepeper. Mjammie!
Van mij mag je echt even stevig balen!
Fijn dat je je gevoel wil delen!
Gr. Aritha
Dag Jente af en toe wip ik eens binnen op je blog.Er bestaan ook aardappelschilmachientjes misschien wel op marktplaats.Beterschap
groetjes
Constance
och wat balen voor je joh.... je wil zoooo graag anders wat heel begrijpelijk is maar des te harder komt het feit bij je aan en ik leef met je mee.
het lijkt me heel erg niet te kunnen doen zoals je wil doen....
sterkte!
ik dacht trouwens ook aan (latex-/huishoudhandschoenen).... niet ideaal maar misschien een idee?
heel vervelend ja, k ben zelf ook een behoorlijke tijd gezegend geweest met enorme allergie met namen op mn handen waarbij inderdaad opgezwollen vingers en open huid het resultaat was, nu jaaaaren en jaaaren later kan ik gewoon alles weer doen, maar in die tijd was het ene kwelling voor me, vooral omdat er geen peil op te trekken viel waar ik nu weer allergisch op zou reageren, dat kwam omdat mijn huid toen zo gerpikkeld was dat ik overprikkeld op alles reageerde.
Nouja sterkte ermee hoor!
gr sillie
Wat vervelend allemaal voor jou, maar als pleister op de wonde zou ik willen zeggen: "Je weet waar je allergisch voor bent". Ik ben ook allergisch en dat uit zich door jeuk, hele erge jeuk over mijn hele lichaam, voornamelijk 's nachts, het enige wat helpt: is uit bed gaan en af laten koelen. In het holst van de nacht in een koude keuken zitten wachten, het koud hebben, slaap hebben en wachten tot het over is (ongeveer een uur) en de andere ochtend omvallen van vermoeidheid en slaap.
Allergie is vreselijk!
Sterkte ermee en het advies van mijn huidarts: "Je moet ermee leren leven" dat is eenvoudig maar niet altijd aangenaam.
Overigens lees ik al een hele tijd mee en geniet van je verhalen.
groet en nogmaals sterkte!
Mariam
Wat leuk al die lieve reacties, dat doet me goed! Bedankt.
@ Nathalie, bedankt ik zal het eens uitzoeken.
@ anoniem en mEET: die handschoenen zouden inderdaad een oplossing kunnen zijn, maar ik heb een (ernstige) latexallergie. Latex-vrije handschoenen heb ik wel eens geprobeerd maar zijn zweterig en dat geeft ook jeuk. Katoenen handschoentjes erin werkt op zich wel, maar dan voel je bijna niet meer wat je doet.
@ Wiek: ik weet het, maar het was een flinke drempel. In m'n dagelijkse leven heb ik het ook bijna niet over, omdat allergie soms als een zeurderig kwaaltje klinkt en mensen de impact niet beseffen.
@ Purperpolletje: herkenbaar, vooral dat elke keer onverwacht moeten aanpassen is lastig. De normale, verwachte dingen kun je allemaal wel incalculeren, maar die plotselinge dingen schieten er soms ineens tussendoor (en raken je dan soms erg diep)
@ Constance: ik ben net over de streep om huishoudelijke hulpjes aan de schaffen, ik wilde er eerst niet aan toegeven dat ik het nodig had. Zo'n schilmachientje ga ik zeker zoeken.
@ Sillie: Gelukkig ben je er vanaf, want als je niet eens weet waar het van komt lijkt me dat erg lastig.
@ Mariam: ik weer inderdaad voor de meeste dingen waar ik allergisch voor ben, maar ik ben ook erg vatbaar voor kruisreacties en er kan dus zomaar iets bijkomen. En dat is de laatste jaren flink gebeurd, allergiecarrière noemt de allergoloog dat (fraaie benaming voor iets waar je alleen maar bij moet inleveren :-)
Weet jij ook waar het bij jou van komt? Het lijkt me pittig om steeds gebroken nachten te hebben, om van de jeuk maar niet te spreken :-(
Hey Jente,
Je blog is in de eerste plaats van jezelf en als je dan wil zeuren dan moet je dat vooral doen. Waarom zou je je anders voordoen dan je bent.
Het leven is niet alleen maar leuke dingen dus als je blogt is het toch maar normaal dat er mindere periodes zijn en die mag je gerust ook willen delen.
Groetjes, Sandra.
Hallo Jente,
Als ik dit stukje van je lees is het net alsof ik in het verleden duik, toen ik in de kleine kinderen zat en ook NIKS met m'n handen kon doen want prompt waren ze weer rood en ontstoken... o dat is zo vervelend. Zelfs een simpele luier verwisselen was soms een drama.
Ik leef erg met je mee!
Het was bij mij allergie voor fruitzuur, aardappel, en nog een heel lijstje, volgens de deskundigen. Helaas, afwachten, niks aan te doen, gaat misschien weer over.
Het heeft een paar jaar geduurd maar het ging inderdaad uiteindelijk helemaal over. Dat was toen ik het weer rustiger kreeg, en mijn immuunsysteem niet meer als een dolle op al die allergenen reageerde. Bij mij was het dus vooral een combi van stress en allergie.
Nu moet ik nog steeds oppassen, vooral als we op vakantie zijn en ik bijv de was met de hand doe, of veel in water zit met m'n handen. Latex handschoenen met katoenen binnenkant heb ik altijd bij me.
Maar verder gaat het nu goed en heb ik alleen nog wat winterexceem soms.
Ik hoop dat dit je een beetje opbeurt. Niet wanhopen hoor!
Wat een ellende Jente...ik zou willen wat je er aan kunt doen! Zo te lezen in de reacties zijn er wel meer mensen die hier last van hebben... Ik kan je maar één ding aanraden; laat een ander de piepers jassen! En ik heb hier kinderen die dat prima kunnen, met een dunschiller. Zelf kan ik wel tegen aardappelen, maar toch schilt dochterlief van 16 graag de aardappelen! Leuke hobby he?! Wij eten overigens ook vaak rijst, granen en pasta. Prima alternatief.
Overigens vindt ik het ook niet raar om voorgeschilde piepers te kopen hoor! Tenslotte is voorkomen nog altijd beter en goedkoper dan genezen..
hè wat moet dat naar zijn, om jezelf zo dagelijks tegen te komen! Probeer die reacties toch maar zoveel mogelijk te voorkomen, hoor. Je hoort vaak van allergieën, dat ze anders steeds heftiger worden. Ik weet niet, of het een idee is, maar mijn vriendin laat haar stoofpeertjes altijd schillen door een oude mevrouw, die superblij is om zo 'nuttig' te zijn. Wie weet maak je iemand uit jouw omgeving/je gemeente wel heel blij met zo'n taak. Mijn opa heeft ook tot het laatst van z'n leven iedere dag de aardappels geschild voor het gezin van mijn tante, die verderop in de straat woonde.
Heel veel sterkte gewenst!
Teunie
Hoi Jente,
Dat wou ik ook zeggen laat je man in het weekend een joekel van een pan aardappels schillen en koken. Na het koken koud stellen of wat invriezen. Zo kan je weer een weekje vooruit
Ha Jente, Nog een ongevraagd advies: je kunt aardappelen heel goed in de schil koken. En een tante van mij dronk paardemelk als ze weer eens open handen had. Dit middel werkte bij haar prima. ff googlen dan kom je aan de weet waar het te koop is enz. Groetjes Margriet
@ Clarien, wat heb je je handen dan vaak nodig hè? Zo'n simpele luier verwisselen, ik ken het gevoel... Bedankt dat je dit vertelde. En fijn dat alles nu beter gaat, misschien gaat die vlieger ook hier wel op als ze wat groter zijn :-)
@ Teunie, meestal ga ik er wel laconiek mee om (soms te). Maar dat is onverstandig geweest, het zou nu misschien minder erg zijn als ik eerder gas terug had genomen. Doorzetten en verstandig zijn, die grens is soms zo lastig te bepalen... Jouw tip ga ik in overweging nemen.
@ Lieveheersbeestje: hier ook steeds vaker helpende handen van dochter. Zij vindt het bv. geweldig om gehaktballen te maken.
Hallo Jente,
Het laatste wat ik jou zou noemen, is een zeurder.
Gewoon een heel positief mens dat last heeft van heel vervelende allergien.
Hoewel ik me zeker niet allergies noem, heb ik gedurende de hele zomer last van "kapotte" handen. Geen idee wat ik dan anders doe als ik de winter. Richting najaar gaan mijn handen weer dicht. Je mag best flink balen van die allergie. En natuurlijk een goed alternatief zoeken voor aardappels schillen. En als dat wat minder is voor je beurs of het milieu ; jammer dan.
Je bent al bewust met zoveel goede dingen bezig, nu een stukje loslaten en even aan jezelf denken.
lieve groetjes, Franca.
Hallo Jente,
Via omzwervingen op jouw blog gekomen zie ik je stuk over allergien. Onze zoon heeft ook lang last gehad van allergien, heel soms trekt een verhaal van een ander mij erg aan. Zoals ook jouw verhaal. Daarom wil ik je graag een tip geven. Een behandelmethode waar wij heel veel aan gehad hebben.
http://www.naet.nl/
http://www.rosekrans.nl/
Lees het eens goed door en beslis voor jezelf wat je hiermee kunt.
Succes ermee.
groetjes,
Marita
Een reactie posten