Eerste crea avond thuis

Gisteren de eerste crea-inloop gehad bij mij thuis. De tafel lag vol met lintjes, stof, vilt, strijkvelours, knopen. En natuurlijk koffie en thee, want iedereen kwam direct uit de avondspits thuis aanschuiven :-) Eerst even uitblazen en dan samen aan de slag. Eén iemand had alleen shirtjes mee, anderen werkelijk tassen vol (!) 'werkmateriaal'. Allemaal dingen die ze graag eens onderhanden wilden nemen, maar waar ze niet aan toe kwamen.


Er kwam van alles uit de tassen: t-shirtjes, glazen potjes, een standaard kussenhoesje, gastendoekjes, knuffels. Na afloop een chaos van draadjes, reepjes stof, half opgedronken thee, omgevallen spelden :-) Maar het was reuzegezellig! Iedereen heeft veel gedaan en was tevreden, de meesten willen volgende week weer aanschuiven!

Leuk om zo het gezellige met het nuttige te combineren, want de 'Vliegerpot' heeft een mooie aanvulling gekregen :-) En het werk dat vriendin doet in Afghanistan heeft weer wat extra aandacht gekregen. Nee, het is eigenlijk niet eens 'haar' werk dat de aandacht kreeg, maar al die krachtige, moedige mensen die zich laten onderwijzen. Zowel de mannen als de vrouwen! Om te werken aan een toekomst, voor zichzelf en vooral voor hun kinderen in een land waar kansen vooral voor vrouwen vaak zo klein zijn.

Zelfgemaakte ranja

Het begon met de aanbieding


toen aan het werk


litertje sap persen, 750 gram suiker erbij in het koude sap (maak je het warm dan wordt het bitter). Dan begint het roeren (en roeren en roeren en roeren...)


en dan natuurlijk even proeven


Het driekoppig testpanel oordeelt verschillend:
van super lekker tot wel lekker hoor...

En ook altijd leuk om te weten: 1,4 liter ranja kostte ongeveer 2,25 euro. Je gebruikt wel iets meer dan gewone ranja omdat er geen zoetstoffen inzitten en het niet geconcentreerd is.

Open dag en leuke naaiopdracht

Gisteren hebben we een gezellige dag gehad, de open dag in de kas vonden we erg geslaagd. Verschillende kassen bezocht en we hebben allerlei leuke dingen gezien, nuttige dingen gehoord, lekkere dingen geproefd en gekocht. Ook een paar mooie, sterke aardbeiplanten die hopelijk flink wat lekkers gaan afleveren. Ze komen in een stukje tuin van de kinderen, die zijn al helemaal druk om alles in orde te maken. Onkruid eruit, viooltjes erin en nu dus ook aardbeien. Eens kijken hoelang de ijver blijft ;-) maar het is leuk om hen zo druk bezig te zien.

Verder heb ik lekker zitten naaien, het was alweer even geleden dat ik tijd had om eens lekker te bezig te zijn. Vrijdagavond kreeg ik het op m'n heupen en ben aan de slag gegaan met een opdracht van iemand. Ik heb een verschoonmatje in elkaar gezet, nog nooit eerder gedaan dus een leuk uitdenk projectje.


Aan de ene kant een stukje zeil (dat ik ooit eens heb afgeknipt om mijn tafelkleed op maat te maken), aan de andere kant lekkere zachte badstof waar de baby gewoon lekker op kan liggen. Een leuk klusje en ik heb mooi wat 'afval' hergebruikt, dat geeft extra voldoening. Morgen nog wat garen halen om de laatste naad dicht te naaien, zowel het spoeltje als het klosje waren ineens helemaal op. Dat geeft me nog even de tijd om na te denken hoe ik de sluiting ga maken: met een lint of een strookje stof met klittenband. Dat laatste lijkt me het stevigst. Nog even een nachtje over slapen :-)

Verder wil ik komende week mijn koud watervrees overwinnen en aan de slag gaan met een rokje voor m'n dochter. Ik naai van alles, maar moet een drempeltje over om kleding te naaien. Afgelopen vrijdag heb ik super leuke stofjes gekocht op de markt, ik heb makkelijke (?) patronen van rokjes en krijg er nog een van een jurkje. Nu alleen nog doen.

Moestuin in de vensterbank

De vensterbank bij dochter staat helemaal vol met minikasjes, zaaibakjes, eierdozen, wc-rolletjes. We hebben samen al van alles gezaaid: mini komkommers, tomaten, paprika, sla, koolrabi, bieten (kijken of het lukt, binnen voorzaaien), verschillende bloemen.


Alles wordt uiterst secuur door haar in de gaten gehouden, ze sproeit twee keer per dag, draait de bakjes regelmatig. En dan de zon haar werk laten doen, wat snel schiet het dan omhoog!

Een aantal zakjes zaad heb gekocht en ik heb wat geruild met een vriendin. De buurvrouw had ook nog wat voor me (en ik voor haar). Leuk om zo een hele groentekraam te hebben straks (als alles goed gaat uiteraard :-). We zaaien vrij veel. Wat over is delen we uit of geven het in een mooie pot kado als aardigheidje (of om een kadobon of envelopje net fleuriger te maken). Vandaag de eerste mini-plantjes kado gedaan en ze werden blij ontvangen.

Aan de moestuin zelf heb ik nog niet veel gedaan. Het is een kleine tuin die door de vorige huurder netjes en goed gespit is achtergelaten. Er komt gelukkig weinig onkruid boven, dus dan is het makkelijk om het bij te houden. Ik ben afgelopen week begonnen om wat frambozen te poten (stekken uit onze vorige moestuin) en om de aardbeien die nu verspreid staan in bedjes bij elkaar te zetten. Het was echt genieten om in het zonnetje bezig te zijn!

Morgen willen we er samen op uit gaan, naar de 'Kom in de kas' dag. Komkommertjes kijken ;-) We hebben er veel zin in, want zo vaak komt het er niet van om samen iets leuks te doen (ondanks alle goede voornemens schiet het er steeds bij in).

Verstelgoed

Terwijl mijn man druk bezig was in de gang om een band te lappen van één van de kinderen en kettingen weer op de fiets te leggen, zocht ik al mijn verstelgoed bij elkaar. En natuurlijk alle rondslingerende knopen en mijn naaidoos met daarin een speldenkussentje (dat ik vroeger eens gemaakt heb in een klompje waarin wat marsepein zat)


Zeven knopen, veel gaatjes in sokken, leggings en sjaals en enkele losse naadjes verder heb ik een voldaan gevoel. Het kost per stuk niet eens zoveel tijd om de boel te repareren, maar toch valt het vaak tegen om er gewoon aan te beginnen. En dan spaart het zich op tot je een mand vol hebt... Nu alleen nog een scheur in een goede winterjas zien te herstellen en een paar spijkerbroeken waar de knieën van door zijn oplappen (of omtoveren tot korte broeken) en een broek met omslag inkorten. Deze klusjes kosten wat meer tijd en vooral denkwerk. Wat doen jullie bij gaten en scheuren? Zelf aan de klus om te redden wat er te redden valt of gaat het in de kliko en koop je wat nieuws? Heb je oude kleding wel eens een nieuwe bestemming gegeven?

Ik probeer steeds vaker te kijken of ik er nog wat mee kan: repareren of de stof hergebruiken. Bv. voor een applicatie, een tas, een slab of snoetenpoetser, een poetsdoek. Om de creatieve uitdaging, om geld te besparen, maar ook om verspilling van materialen tegen te gaan. Tijdens de Micha-cursus hebben we stil gestaan bij onze mondiale voetafdruk, ook kleding en schoenen maken onze afdruk hier in het Westen een stuk groter. Omdat we onze voetafdruk wat kleiner (eerlijker) willen krijgen probeer ik ook op het vlak van kleding duurzamer te worden. Hiernaast wordt veel kleding ook gemaakt door mensen die onze slechte omstandigheden werken en dat voelt niet goed.

Door kleding (en schoenen) te repareren of door tweedehands kleding te kopen probeer ik m'n steentje bij te dragen. En soms doe je ook leuke nieuwe vondsten zoals bij Hema en C&A waar je bv. kinderspijkerbroeken en t-shirts kunt kopen van biologische katoen voor een leuke prijs (of dat dan weer strookt met rechtvaardigheid en goede arbeidsomstandig- heden? 't Is blijft lastig om dit soort dingen tegen elkaar af te wegen)

Werkweigering

Wat krijgen we nu? Doe je de wasmachine aan, maakt de aan- en uitknop zich uit de voeten! Wacht even, hier wordt niet gestaakt. Er ligt me toch een berg wasgoed te wachten.


Bij verdere inspectie blijkt dat het frontje los zit en dat de knop gewoon finaal is afgebroken. Na tien jaar trouwe dienst mag je natuurlijk je gebreken krijgen, maar niet vandaag. Er moet gewerkt worden, flink gewerkt worden.

't Knopje voorzichtig op de goede plek gelegd,
snel het frontje ertegen aan.
En pfft... hij doet het.

Nu maar hopen dat 'ie z'n plicht nog even blijft vervullen,
minstens tot het geld van de belastingdienst op onze rekening staat :-)

Een bijna lege agenda

Toen ik mijn agenda opensloeg om onze weekplanner in te vullen wist ik niet wat ik zag. Na een bomvolle agenda vorige week nu ineens lege avonden, bijna lege dagen. Ik ging bijna achterover hangen op de bank met boekje erbij (maar ja... het is maandag, dan doe je dat niet hè, met alle zooi van het weekend om je heen :-). Wat een rust!

De rust is niet alleen in de agenda terug gekeerd, maar gelukkig ook in onze zoon! (bedankt voor de lieve reacties :-) Het was de afgelopen dagen even flink lastig voor hem, maar ineens ging hij gisteren op de grond liggen en begon een hele stapel Donald Duckjes weg te lezen. Helemaal relaxed en voor een groot deel weer in z'n oude doen! Erg fijn om te zien, dat neemt gelijk al een heel deel van de zorgen (en onze vermoeidheid) weg.

Volgende week gaan we nog een keer naar de chiropractor en hopelijk zit alles dan weer op de goede plek. Als zenuwen beklemd zitten (blokkade) dan kan dat ertoe leiden dat prikkels niet goed verwerkt worden. Druk gedrag kan dus gewoon een lichamelijke oorzaak hebben die goed behandeld kan worden. Hiernaast is hij gevoelig voor prikkels als geluid, licht, luchtjes, mensenmassa's. Het komt allemaal wat meer binnen bij hem, wat vooral problemen geeft als hij moe is of als hij, zoals nu, de prikkels niet goed kan verwerken.

Verschillende mensen uit m'n omgeving vroegen me: "Hoe zijn jullie daar nu achter gekomen? Want bij 'druk' gedrag ga je vaak eerder een GGZ-traject in dan dat je naar de chiropractor gaat." Als baby heeft onze zoon KISS-syndroom gehad, hij had een nekwervel die super scheef zat en is toen behandeld bij de chiropractor. Hij waarschuwde ons dat dit een zwakke plek kan blijven en wat de symptomen zijn als er iets verkeerd zit. Omdat het al een tijdje aardig goed ging, was het wat naar de achtergrond geraakt en dachten we er niet gelijk aan. Achteraf dom dat we niet gewoon een keertje tussendoor zijn geweest voor controle. We houden het nu goed in de gaten en denken nog na over andere stappen (want het ene traject hoeft het andere natuurlijk niet uit te sluiten).


Genoeg verteld... nu weer lekker aan de slag. Met dit weer is het heerlijk om de tuin onderhanden te nemen!

Weekend...

Een week met een overvolle agenda, zo'n soort doorlopende planning. Alles moet dan kloppen, anders loopt 't spaak. Ondertussen de rust en het ritme proberen vast te houden, want één van de kinderen zit niet lekker in z'n vel. Al weken niet en dat maakt het soms best pittig, voor hem vooral, maar ook voor ons. Een flinke portie geduld is dan nodig.

Gisteren een bezoek aan de chiropractor, dat heeft hij af en toe nodig om weer lekkerder te kunnen functioneren. Overprikkelde hersens was haar conclusie, een nek die 'vast zat'. De behandeling lukte bijna niet omdat hij nogal heftig reageerde. Ik hoefde me niet gelijk grote zorgen te maken, maar dit was wel erg heftig, vond ze. Liep ook alweer weg voordat ik meer heb kunnen vragen, daar sta je dan.

Op de terugweg was hij moeilijk bereikbaar en schreeuwde steeds en ik werd ineens zo moe, tot in het puntje van mijn tenen... Het maakt me niet eens zo uit wat hij 'heeft', mocht hij al iets 'hebben'. Maar dat je hem zo moeilijk kunt helpen op het moment dat hij overprikkeld is, dat hij alleen maar druk kan doen, kan schreeuwen en er zelf last van heeft, dat hij niet kan stoppen en dat vervelend vindt. Dat vind ik soms moeilijk, het maakt me verdrietig. Want het is zo'n lief, gevoelig ventje.

Nu even rust, weekend! Nog wat laatste kleine klusjes en dan neerploffen op de bank. Met een kop koffie en het boek dat ik vorige week kado had gegeven.


Vriendin had hem al en wilde graag 'Het huis van de moskee', dus ik ben nog een keer naar de boekhandel gegaan. Het was al eeuwen geleden dat ik een nieuw boek voor mezelf had gekocht en besloot dat ik 'Spijkerschrift' niet terug ging brengen. Ik kan zo genieten van een nieuw boek, daar kunnen tien mooie boeken uit de bieb niet tegenop! Had ik even nodig.

Een feest, een vallende viool en een hooikist

Het afgelopen weekend was een weekendje dat ik niet snel zal vergeten. Het feest van m'n vriendin was erg geslaagd, een gezellig samenzijn met oude bekenden & nieuwe gezichten. Mooi om samen de bijzondere momenten in het leven te delen, te vieren. We hebben heerlijk gevaren over de IJssel, langs allerlei stadjes en dorpen. De route ging langs bekend terrein, want in één van die stadjes ben ik opgegroeid. Leuk om het weer eens te zien, zo vanaf het water.

Eerder die dag was er minder feest in huis. Toen ik van de vioolbouwer thuiskwam (helemaal teleurgesteld dat mijn eigen viool nog niet klaar was) vloog ineens de handgemaakte leenviool uit de kist. Ik maakte nog een kleine duik, maar hij viel op de grond! We schrokken allemaal ontzettend, want een vallende viool... dat voel je in je tenen en in je maag. Hij kan gewoon dwars door midden gaan als je pech hebt. De jongste, die in een handomdraai de kist had opengemaakt zonder dat ik hem in de gaten had, was helemaal ondersteboven van de schrik, mijn boosheid, de tik die ik uitdeelde op zijn hand. Hij wilde de viool graag zien, zei hij elke keer. Met lood in de schoenen weer de halve stad doorgefietst om alles op te biechten en om de schade te laten herstellen. Het viel gelukkig mee! En thuisgekomen alles snel weer goedgemaakt met de jongste (die het nooit, echt nooooit meer zal doen)

Zondag waren we samen thuis en toen begon gisteren alweer veel te snel de werkweek. Ik kon nadat ik de kinderen had weggebracht (lekker alleen :-) thuis aan de slag. Ik besloot om aan de slag te gaan met ons energieverbruik. Heb de standen opgeschreven, Excel bijgewerkt, een tabel gemaakt om de weekgemiddeldes visueel te maken. De oudste twee vonden dit erg leuk om te zien.

Verder heb ik een oude kist tot hooikist gepromoveerd. Hij staat in de keuken met een oud boxkleed en boventallige fleecedeken er in voor de isolatie. Tegen een uur of vier heb ik aardappels en boontjes kort voorgekookt en in de kist gezet. Toen mijn man uit het werk kwam kon hij alles afgieten en op tafel zetten en wij konden na zwemles zo aanschuiven.



De komende tijd wil ik precies gaan bijhouden hoe lang ik de producten kook en hoelang het duurt voor het gaar is. Vooral aardappels moeten normaal gesproken vrij lang koken, als ik met twee of drie minuten kooktijd toe kan scheelt dat een dikke twintig minuten gasverbruik (op de laagste stand). Het kan dus flink wat gas schelen als ik meerdere keren per week zo kook. Als ik er wat ervaring mee heb opgedaan, dan kan ik (als jullie dat tenminste leuk vinden om te lezen) er een berichtje over schrijven, met kook- en 'kist' tijden.

Recyclebaar kadootje

Morgen geeft een vriendin van mij een feest vanwege twee mijlpalen in haar leven. Een bijzonder feest, want we gaan varen en krijgen aan boord een buffet. We hebben oppas aan huis en kunnen er dus rustig van genieten :-)

Een persoonlijk kadootje past bij zo'n mooie gelegenheid. Deze vriendin heeft mij in het verleden voor het eerst in aanraking gebracht met woorden als biologisch, duurzaam, ecologisch, verantwoord. In de loop van het jaren heeft het in mijn, in ons leven steeds meer invulling gekregen en we proberen steeds meer zo te leven. Regelmatig mailt vriendin me interessante sites door, vertelt ze boeiende dingen. Ik had al bedacht om haar een leuk boek te geven over duurzaamheid, rechtvaardigheid (of iets in die geest) en om wat lekkers van de wereldwinkel erbij te doen.

En, dacht ik ineens... de geef.mij.door.kadozak die ik een tijdje geleden bij Karien voorbij zag komen past ook helemaal bij haar. Die heb ik net in elkaar gezet.


Verder ben ik bezig met een t-shirt voor één van de jongens (ik heb een stapeltje voordelige shirts ingeslagen voor de zomercollectie). Eén wolk ga ik nog uithalen en met wit stikken, het werd me wat te donker in de lucht. Ik heb laatst bij de handwerkbeurs een borduurring gekocht. Erg handig met dit soort klusjes.


Andere dingen die ik op de beurs heb gekocht liggen nog op een hoopje, ik moet nodig de boel eens uitzoeken en sorteren. Volgende week hoop ik weer een workshop te geven, dan moet het er wel overzichtelijk uitzien.

Creatief met snoeiafval

Wanneer de zon even schijnt is het best lekker buiten. Zo langzamerhand begin ik wat klusjes in de tuin uit te voeren, rommel op te ruimen, oude eenjarige planten uit de bakken te halen, te snoeien. Met snoeiafval kun je best leuke dingen doen. De takjes van de appelboom liggen in de garage, de cavia's en hamster vinden dit een lekkernij en het is goed voor hun tanden om hout te knagen.

We hebben aan de waterkant een enorme bos bamboe staan. Een deel van de stengels is al op school gebruikt tijdens een project over ridders en kastelen, er werden vaandels mee gemaakt.


De juf wilde wel meer bamboe hebben voor andere werkjes. Verder bewaar ik de dikste stokken voor mezelf om planten als Lathyrus langs te leiden. En ik bewaar wat voor de kinderen, ze 'vissen' ermee in de sloot, bouwen er vlotjes van en gebruiken het als houtjes voor een kampvuur waar ze heksensoep op koken (allerlei soorten onkruid in een oude pan).

Wilgentakken kun je gewoon in de grond steken, dan lopen ze opnieuw uit. Leuk als (groene) afscheiding of hut of om een nieuw boompje te kweken. De kinderen vinden het hier altijd erg leuk om te zien hoe er nieuw groen uit zo'n 'dode' tak komt.

Als je de buxus hebt gesnoeid kun je gelijk alles weggooien. Grotere takjes kun je met een scherp mesje schuin afsnijden en in potgrond steken, om zelf nieuwe plantjes te kweken. De kleinere takjes lenen zich goed om bv. een duif (van Noach in dit geval) van groen te voorzien (het was een klassikaal werkje, dus dan heb je heel wat kleine takjes nodig)


Voor dit lammetje is niet echt snoeiafval gebruikt, maar er is wel op 't hek achtergebleven wol voor hergebruikt (de peuterspeelzaal van de jongste was op het terrein van een kinderboerderij). Het was boeiend om te zien hoe kinderen ruiken, plukken en trekken aan dit materiaal.


Leuk om zo aan de slag te gaan met dingen die je anders weggooit.

Winterse kost - deel 2

Taterataaa!!!



Spaghetti met boerenkool!

Een beetje van mezelf, maar het grootste deel van Lisette, Sandra en Mama'ritha.

Het werd een mix & match recept van alle ideeën: spekjes, klein gesnipperd uitje, theelepeltje knoflook, handje gesneden champignons roerbakken. Boerenkool toevoegen en meebakken. Dan wat water toevoegen en het een tijdje laten smoren. Tot slot een theelepel grove mosterd, peper en crème fraîche toevoegen en even laten sudderen (voor het opdienen eventueel binden met wat maïzena).

Dit gerecht was helemaal geen opoffering, geen tweede keusje, het riep geen zet-die-allergie-maar-bij-het-grofvuil-gevoel op. Totaal niet, het was zo lekker dat ik het een volgende keer iedereen ga zetten. Bedankt voor de inspiratie, waar een blog toch al niet handig voor is ;-)

Winterse kost

Het lijkt allemaal hetzelfde, maar op één van de vorken ligt aangepaste winterse kost. Hutspot gemaakt van uien, winterwortel en witte bonen. Beetje jus erover (mag eigenlijk ook niet, maar goed heeeel soms smokkel ik wat) en dan lijkt het net echt. Het smaakt prima voor een surrogaat stamppot.

Gisteren aten we alternatieve zuurkool. Ik had allerlei restjes staan. De kinderen kregen het kliekje stamppot zuurkool met worst. Voor ons maakte ik zuurkool à la carte: gerulde gehakt met kruiden, fijngesnipperd uitje, snufje kerriepoeder en zout, (gare) zuurkool, schijf ananas en een halve perzik. Alles roerbakken en dan een restje (volkoren) macaroni erbij. Ik deed er zelf nog wat geraspte kaas over. Het zag er best sjiek uit voor een kliekjes verzameling :-) Het is voor herhaling vatbaar en de koelkast was mooi leeg gegeten.

Voor boerenkool heb ik nog geen lekker aardappel-vrij recept gevonden, het zag er niet zo smakelijk uit wat ik op het www tegenkwam tot nu toe. Of het smaakt gewoon minder lekker zoals een stamppot boerenkool met witte bonen. De winter heeft ons bijna verlaten, de boerenkool waarschijnlijk ook en ik heb dus genoeg tijd om op zoek te gaan naar nieuwe inspiratie (maar mocht iemand nog een gouden tip hebben, ik lees het graag. Dan kan ik er deze boerenkool oogst nog mee aan de slag)

Voorjaarsgevoel

Een heerlijk rustig weekend zonder al te veel verplichtingen. Lekker genieten van het voorjaarszonnetje. Binnen achter het glas door een warm plekje op te zoeken om de krant te lezen. Buiten door samen in de tuin te werken en te wandelen op een landgoed in de buurt. Om daarna binnen weer lekker op te warmen, want wat was het nog koud!

En nu... alles is weer wit... Was het echt gisteren dat we in de zon liepen? Maar het voorjaarsgevoel is er weer en geeft me extra energie. 'k Ga lekker aan de slag vandaag, er is hier en daar wat achterstallig schoonmaakonderhoud en met die zon zie je alles weer ;-)

Eindafrekening en een nieuwe uitdaging

Vorige week kregen we de eindafrekening van het gas en elektriciteit. We hadden een gasverbruik van 1035 kuub en 2393 kWh elektriciteit. We kregen een bijzonder fraai bedrag terug waar ik wel acht weken (!) boodschappen van kan doen :-) En ons voorschot is vier tientjes lager! Na de verhuizing hadden ze ons een erg hoog voorschot laten betalen en daar hebben we dan nu achteraf plezier van.

Omdat we het leuk vinden om te kijken of we met minder toekunnen, hebben we met de kinderen gebrainstormd hoe we het verbruik lager kunnen krijgen. De kinderen kwamen met de volgende ideetjes: gekookt water dat niet gebruikt wordt in een thermosfles doen en ergens anders voor gebruiken, lampen uit doen als je ergens niet bent en 's avonds maar één (spaar)lamp op de overloop aan, deuren dicht doen, de verwarming op de slaapkamer uit zetten als je er niet meer bent.

Zelf wil ik vaker bij het koken de hooikist methode gebruiken, de computer minder lang aan laten staan en de oven efficiënter gebruiken. M'n man zal de stekkers sorteren, zodat een paar apparaten die nu vaak stand-by staan echt uit kunnen en hij is op zolder wat extra aan het isoleren.

Leuk om er zo met elkaar mee bezig te zijn en om de kinderen te betrekken bij de zorg voor het milieu. En naast de duurzame kant geeft het hopelijk ook financieel voordeel. Als het lukt om te minderen dan hadden de kinderen al een leuk idee wat we met het geld kunnen doen: een dagje uit of kamperen. Om ze erbij betrokken te houden en zelf gemotiveerd te blijven ben ik van plan het weekverbruik niet alleen in Excel bij te houden (zoals nu), maar om het ook op papier te zetten in een soort staafdiagram. Zo kunnen de kinderen zien of het meer of minder wordt.

En ik moet zeggen... ze doen hun best. Lampen op de slaapkamers gaan uit, deuren doen ze vaker dicht, poetsen hun tanden in een schemerige badkamer of gaan naar de wc zonder de lamp aan te doen. Die laatste twee hebben ze zelf bedacht, lekker fanatiek ;-)

Weer online

Het was een flinke klus om onze computer weer helemaal in orde te krijgen. Het wemelde in alle hoeken en gaten van de virussen... erg slordig dat het zo ver is gekomen. We hebben allebei niet veel verstand van computers en hebben het onderhoud wat voor ons uit geschoven. Verder dachten we ten onrechte dat we veilig waren door ons aan te melden voor een automatische virusscan bij onze internetprovider. Maar goed, voor een leuke kadobon en een bakje narcissen is het nu grondig geregeld. Manlief is volledig geïnstrueerd hoe een dergelijk slagveld voorkomen kan worden en het zal nu vast niet meer zo erg worden.

We zijn dus weer online... Leuk om dan al jullie berichtjes te lezen! Bedankt.

'k Heb de afgelopen dagen wat 'zelfonderzoek' gedaan. Wat dat betreft kwamen de computer-loze dagen wel op een mooi symbolisch moment: in de veertig dagen tijd. Een tijd van vasten en bezinning. Die dagen zonder computer... dat was echt vasten voor me. Ik kwam erachter dat ik erg regelmatig tijd doorbreng achter de pc. Voor nuttige dingen, zakelijke dingen, ontspannende dingen. Maar ook vaak vanuit een (slechte) gewoonte, even kijken of er mail is, even kijken of... Eigenlijk nergens voor nodig.

Ik ga door met bloggen, ik kan het schrijven niet laten :-) Maar ik ga ook verder met 'vasten' en doe de computer de komende weken alleen op met mezelf afgesproken tijden aan. Heb dan tijd om wat te schrijven, mailtjes en administratie bij te werken en om (stilletjes) mee te lezen. En verder hou ik dan mooi wat tijd over voor andere dingen.