Zeven knopen, veel gaatjes in sokken, leggings en sjaals en enkele losse naadjes verder heb ik een voldaan gevoel. Het kost per stuk niet eens zoveel tijd om de boel te repareren, maar toch valt het vaak tegen om er gewoon aan te beginnen. En dan spaart het zich op tot je een mand vol hebt... Nu alleen nog een scheur in een goede winterjas zien te herstellen en een paar spijkerbroeken waar de knieën van door zijn oplappen (of omtoveren tot korte broeken) en een broek met omslag inkorten. Deze klusjes kosten wat meer tijd en vooral denkwerk. Wat doen jullie bij gaten en scheuren? Zelf aan de klus om te redden wat er te redden valt of gaat het in de kliko en koop je wat nieuws? Heb je oude kleding wel eens een nieuwe bestemming gegeven?
Ik probeer steeds vaker te kijken of ik er nog wat mee kan: repareren of de stof hergebruiken. Bv. voor een applicatie, een tas, een slab of snoetenpoetser, een poetsdoek. Om de creatieve uitdaging, om geld te besparen, maar ook om verspilling van materialen tegen te gaan. Tijdens de Micha-cursus hebben we stil gestaan bij onze mondiale voetafdruk, ook kleding en schoenen maken onze afdruk hier in het Westen een stuk groter. Omdat we onze voetafdruk wat kleiner (eerlijker) willen krijgen probeer ik ook op het vlak van kleding duurzamer te worden. Hiernaast wordt veel kleding ook gemaakt door mensen die onze slechte omstandigheden werken en dat voelt niet goed.
Door kleding (en schoenen) te repareren of door tweedehands kleding te kopen probeer ik m'n steentje bij te dragen. En soms doe je ook leuke nieuwe vondsten zoals bij Hema en C&A waar je bv. kinderspijkerbroeken en t-shirts kunt kopen van biologische katoen voor een leuke prijs (of dat dan weer strookt met rechtvaardigheid en goede arbeidsomstandig- heden? 't Is blijft lastig om dit soort dingen tegen elkaar af te wegen)
12 opmerkingen:
ik heb eens van een stuk afgeknipte spijkerbroek een supersterke knikkerzak genaaid.
Ik maak rokjes van oude truien, met de boord naar boven aantrekken, afspelden in je middel, voorzichtig weer uittrekken en vanaf de speld naar de oksel naaien. Dan van oksel naar oksel knippen en er een boord (boordstof op de markt!) bovenaan vast maken. De onderkant kun je afwerken door een zigzag met contrasterend draadje (als je de voetdruk -hoe hard het voetje drukt- wat hoger zet zodat 'ie harder drukt, krijg je een leuk golvend randje!)
Broeken met een scheur (vooral spijker hier in huis) repareer ik met een soort strijk-spijkerstof, van de markt. heel eenvoudig aan de binnenkant erop strijken, klaar!
En wij kopen bijna uitsluitend kinderkleren bij kinderkledingbeurzen. Hier in Zutphen zijn er twee keer per jaar een stuk op vier waar ik uit kan kiezen. Broeken voor een paar euro.. Koopjes, en een tweede leven, en bovendien kom je er echt hele leuke dingen tegen! Soms zelfgemaakt...
Zelf ben ik een echte hersteller van kleding, er gaat nooit een wasbeurt voorbij waar de naald niet even te voorschijn is geweest voor gaatjes inderdaad in sikken of ondergoed. Spijkerbroeken worden hier ook hersteld ik zet er gewoon een nieuwe lap in. Eerst de zijnaden los het kapotte stuk er uithalen en dat weer op stof leggen en met naad aanknippen er dan er weer in zetten Kan nog best om huis gedragen in de tuin voor voor een klus met verf o.i.d. Bij onze zoon deed ik dat ook voor als hij buiten aan het ravotten was. Altijd na schooltijd een oude broek aan.
Ja, kleding repareren, gaten in broeken repareren met een leuk versiersel, van oude broeken korte broeken maken, ...toen ze klein waren heb ik dat ook allemaal gedaan. En ik was ook vaak op zoek naar leuke goedkope dingen. Ze groeiden er zo uit en volgend jaar was er weer wat anders in de mode.
En ik stond vaak op rommelmarkten om kleding en speelgoed weer te verkopen als ze er niet meer mee deden.
Nu kopen ze hun eigen dingen, soms duur of onpractisch, iets wat ze bijna nooit aankunnen...ze krijgen kleedgeld dus op die manier leren ze wel dat een euro maar 1 keer kan worden uitgegeven.
Groetjes Jolanda
Toen onze kinderen jonger waren kocht ik vaak tuinbroeken -veel te groot- onderaan omslaan en de omslag langzaam kleiner maken en ook de bovenkant laten zakken. De kapotte plekken op de knie werden dus ook langer. Kunstleer gekocht en en figuren van gemaakt. Bv. zittende poes en die erop gestikt. Kon het weer een hele poos mee.
Als dat niet meer kon dan was de rest al zo versleten dat je aan een korte broek niet meer hoefde te denken. Toen deden we dat ook met de ellebogen van truien en de boord breiden we opnieuw aan.
Ik hoor de grijze massa kraken, ja hoor dit schrijft een oud mens, oorlogskind.
Hartelijke groet en to laters
Gerrie
Het lijkt wel of jij in mijn hoofd gekeken hebt. Het is een onderwerp waar ik de laatste dagen ook over na loop te denken nu binnenkort het zomergoed weer in de kasten komt.
Sokken stoppen doe ik trouwens niet meer. De huidige sokken zijn zo dun dat ze gelijk weer doorgaan op de rand van het stopwerk. Alleen eigengebreide sokken lap ik wel op.
Van spijkerbroeken met een gat in de knie van de oudste maak ik nog weleens een rokje voor de jongste. Of ik maak er tassen van.
C & A is een grote keten en ze hebben ook biokatoen. Slecht een klein % van hun kledij is biokatoen. Dus dat zal waarschijnlijk wel kindvriendelijk en milieuvriendelijk gemaakt zijn, maar de rest niet! Het overgrote deel niet. Door biokatoen aan te bieden spreken ze ook een publiek aan die hier bewust voor kiest. Ik koop er zelf weleens wat hoor. Maar het is toch niet zoals de merken die uitsluitend biokatoen gebruiken.
ik plaatste net wat foto's van het trui-rokje op mijn blog, voor wie geïnteresseerd is, kun je zien hoe het wordt...
Ja, hier zijn we ook heel zuinig op kleding en spullen. De jongens maakt het geloof ik niets uit als ze met een scheur in hun broek rondlopen, ik herstel het altijd. En ik baal van ritsen die het niet meer doen. Op de markt staat een mannetje die ze bijna altijd maken kan, als het mij niet lukt. En herbruiken, ja, dat ook. Hele dekbedovertrekken, of spijkerjassen of tassen maak ik van die oude kleren. Of vorig jaar een agendakaft van stofjes waar ik wat mee had. Heerlijk nog een jaar lang van genoten!
Laatst had mijn man een flinke winkelhaak in zijn winterjas. Zelf durfde ik het niet aan, maar bij de stomerij hebben ze het voor € 10,00 voor me gefixed. Hier haal ik geen nieuwe winterjas van!
Ik ben niet zo erg van de kledingreparatie, omdat ik simpelweg niet erg handig ben. Ondanks twee jaar naailessen, wil het niet lukken.
Wel krijgen we bijna alle kleding tweedehands, en koop ik dus zelden iets nieuws.
Ik sjouw wat af met kleren van vriendin naar vriendin, doe noit zomaar wat weg. Maar helaas zijn mijn kids de oudsten in het rijtje en komt er maar zelden wat mijn kant op...
Een reactie posten